Бу мақолада мўъжизавий ҳаёт ва хизмат калити бўлмиш – Масиҳда жо бўлиш нима эканини Худонинг Сўзидан таҳлил қиламиз.
1Юҳанно 2-боб. Ўқидим. 5.Кимки Унинг Сўзига риоя қилса, у одамда Худонинг севгиси ҳақиқатан камолга етган бўлади. Ана шундан биз Унда жо эканимизни биламиз. 6.Кимки мен Унда жо бўлмоқдаман деб айтса, Масиҳ қандай юрган бўлса, у ҳам шундай юриши керак. 22.Исонинг Масиҳ эканлигини инкор этадиган киши ёлғончи бўлмаса, унда ким ёлғончи? Бу – Отани ва Ўғилни инкор этувчи Масиҳнинг мухолифидир. 27.Бироқ Худодан олган мойланиш сизларда бор экан, сизларга бировнинг уқтиришининг ҳожати йўқдир. Лекин шу мойланишнинг ўзи сизларга ҳамма нарсани ўргатганидек, бу эса ёлғон эмас, балки ҳақиқатдир, шундай қилиб, у сизларга ўргатганидек, Масиҳда бўлинглар. 28.Ҳа, фарзандларим, Масиҳда жо бўлинглар, токи У зоҳир бўлганида, дадил бўлайлик ва Унинг олдида уятда қолмайлик.
Одамлар ҳақида: 1)Худонинг Сўзига риоя қилганларда севгиси камолга етган бўлади(5). 2)Шунда Унда жо бўламиз(5). 3)Унда жо бўлаяпман деб ўйлаган одам Масиҳдек юриши керак(6). 4)Исонинг Масиҳ эканини инкор этадиган ёлғончидир(22). 5)БУ Отани ва Ўғилни инкор қилувчи Масиҳнинг мухолифидир(22). 6)Масиҳда жо бўлсак – У зоҳир бўлганида дадил бўламиз ва уятда қолмаймиз(28).
Хулоса: Сўзга риоя қилиш учун Уни ўқиш, ўз ҳаётини Сўзга бўйсундириш керак. бу дегани – одатийдагидек ҳаракат қилмайман, балки ибодат қилиб, куч олиб, бошқача, Худо истаганидек ҳаракат қиламан. Бу ўз устида доимо ишлашни талаб қилади. Агар шундай ўз устимизда ишласак- ҳаётимиз ва хизматимизда Худонинг шуҳратини кўрамиз! Худони севганларгина Унинг амрларига риоя қилишади, шунга қараб ким Раббийни қанча севишини билиб олиш мумкин. Сўзга бўйсунганимиз сари Унда жо бўла борамиз. Масиҳ қандай юрган эди? Муқаддасликда, ҳақликда, севгида, Худо билан мулоқотда, Худога тўлиқ бағишланишда, Худога ва одамларга хизматда. Агар Масиҳда жо бўляпман деб ўйласак биз ҳам шундай юришимиз керак. Масиҳ -мойланган дегани. Раббий Исо одамларни нажотга келтириш учун мойланган эди. Раббий Исонинг нажоткор эканини рад қиладиганларни Ёзув ёлғончилигини фош қилмоқда. Уларни Масиҳнинг мухолифи, яъни душманининг руҳи бошқармоқда. Худонинг Сўзини тушуниш, ҳақиқатни англаш учун ҳар бир имонлига мойланиш берилган. Бу мойланиш Масиҳга жо бўлишга етаклайди. Дунёни севсак, танамизни севсак Масиҳда жо бўла олмаймиз. Лекин Раббийни севсак Масиҳда жо бўламиз ва У келганида дадилликка эга бўламиз ҳамда уятда қолмаймиз.
Бу китобчадан сиз одам қандай қилиб жаннатни йўқотди, ўлгач қаерга боради ва қандай қилиб жаннатга қайтиш мумкин, шулар ҳақида билиб оласиз.
1.Жаннатни йўқотиш:
Жаннатга йўлни тушуниш учун аввало одам жаннатни қандай йўқотганини билишимиз керак.
Худо одамни лойдан яратди ва Руҳини пуркади, шунда одам тирик жонга айланди. Ибтидо 2:7.Раббий Худо ернинг тупроғидан одамни яратиб, унинг димоғига ҳаёт нафасини пуфлади ва одам тирик жон бўлди.
Худо Одам Атога: “Гуноҳ қилма, гуноҳ қилган кунинг ўлим билан ўласан”,-деди. Ибтидо 16. Раббий Худо инсонга шундай амр берди: “Боғнинг ҳар бир дарахтидан бемалол еявергин.
17. Фақат яхшилик ва ёмонликни билиш дарахтидан емагин. Чунки ундан еган куниёқ аниқ ўласан”.
Лекин Одам Ато тақиқланган мевани еди ва ўлди. Ўша заҳоти Худонинг Руҳи уни тарк этди, шу учун Худонинг шуҳрати кетиб у яланғоч эканини кўрди. Ибтидо 3: 16. Раббий Худо инсонга шундай амр берди: “Боғнинг ҳар бир дарахтидан бемалол еявергин. 17.
Фақат яхшилик ва ёмонликни билиш дарахтидан емагин. Чунки ундан еган куниёқ аниқ ўласан”.
Танаси касаллик ва ўлимга гирифтор бўлди. Шу учун ҳар бир киши касаллик ва ўлимни бошидан кечиради.
Луқо 16:19-31. Кимхоб ва шойи кийимлар кийиб, ҳар куни дабдабали базмлар қиладиган бир бой одам бор эди.
20. Унинг дарвозаси олдида эса баданига яра тошган Лазар исмли бир қашшоқ ётар эди. 21.
У бойнинг дастурхонидан тўкилган ушоқлар билан қорнини тўйдиришни орзу қилар ва итлар келиб унинг яраларини ялар эдилар. 22.
Сўнг қашшоқ вафот этди ва фаришталар уни Иброҳимнинг маконига олиб бордилар. Бой ҳам ўлиб дафн этилди. 23.
Дўзахда азоб чекаётган бой бошини кўтариб узоқда Иброҳимни ва унинг маконидаги Лазарни кўрди. 24.
У фарёд қилиб деди: –Эй, Иброҳим ота! Менга раҳм қилиб, Лазарни юборгин, у бармоғининг учини сувга ботириб, тилимга сув томизсин. Чунки мен бу оловда азоб чекяпман. 25.
Лекин Иброҳим унга шундай жавоб берди: –Болам, сен ўз ҳаётингда яхши улушингни олганинг, Лазар эса ёмон улушини олгани эсингда борми? Энди у бу ерда ором олмоқда, сен эса азоб чекмоқдасан. 26.
Бундан ташқари, сиз билан бизнинг орамизда буюк жар ўрнатилган. Бу ердан сиз томон ўтмоқчи бўлганлар ўта олмайдилар ва у ердан биз томон ҳам ўтмайдилар. 27.
Шунда у деди: –Ундай бўлса, эй, ота, сендан ўтиниб сўрайман, Лазарни отамнинг уйига юборгин, 28.
чунки менинг бешта укам бор. Улар ҳам бу азоб жойига келмасликлари учун у уларга гувоҳлик берсин. 29.
У эса деди: –Йўқ, Иброҳим ота, агар ўликлардан бири уларнинг олдига борса, ўшанда тавба қиладилар. 31.
Шунда Иброҳим унга: –Агар Мусо ва пайғамбарларга қулоқ солмаган бўлсалар, унда ўликлардан бири тирилса ҳам ишонмайдилар, – деди.
2)Масиҳ Нуҳ даврида ҳалок бўлганларга воизлик қилгани ҳақида ҳикоя:
Масиҳ одамларнинг гуноҳини ўзига олиб хочда жон бергач жони дўзахга борди. У ерда у Нуҳ даврида ҳалок бўлганларга хушхабар айтди. 1Петьор 3:18-20. …Чунки Масиҳ ҳам бизни Худога олиб келиш учун, бир марта бизнинг гуноҳларимиз учун азоб чекди. Ўзи Ҳақ бўла туриб, ноҳақлар учун қурбон бўлди. Масиҳ танаси билан ўлдирилган эди, лекин руҳи билан тирилди.
19. У бориб, руҳи билан зиндонда бўлган руҳларга воизлик қилди. 20.
Булар Нуҳ кунларида, кема қурилаёган вақтда, уларни кутаётган Худонинг узоқ сабр-тоқатига бўйсунмаган эдилар. Кемада эса оз киши, яъни фақат саккиз жон сувдан қутулиб қолган эди.
Демак, одамзоднинг руҳи, жони ва танаси гуноҳ туфайли ўлимга ва дўзахга маҳкум этилган! Афсуски, Одам Атонинг гуноҳи унинг наслига ҳам ўтиб, энди гуноҳкордан гуноҳкор туғилади. Демак, ҳар бир киши туғилганидан ўлимга маҳкум туғилади. Римликларга 5:12. Битта киши орқали дунёга гуноҳ кириб, гуноҳ орқали эса ўлим кирганидай, худди шундай, ўлим ҳамма одамларга ўтди, чунки ҳамма гуноҳ қилган.
2.Нима жаннатга йўл эмас?
1)Одамнинг диний амаллари жаннатга йўлми?
Одам Ато ва Момо Ҳаво гуноҳ қилганларини пайқаганларида, ўзларига анжир баргидан кийим қилдилар. Бу билан гуноҳни ёпмоқчи бўлдилар. Лекин Худо ҳайвон сўйиб, уларга терисини кийдирди. Бу билан инсон ўз гуноҳини ўз кучи билан қоплай олмаслиги, гуноҳнинг эвази ўлим экани, қон тўкилиши лозимлиги, инсон оқланиш учун Худонинг ёрдамига муҳтож эканини кўрсатди. Ибтидо 3:7,21. Шунда иккаловларининг ҳам кўзлари очилиб, яланғоч эканликларини пайқадилар ва анжир баргларини бир-бирига тикиб, ўзларига белбоғлар ясадилар. …21.Раббий Худо одамга ва унинг хотинига теридан кийим ясаб, уларни кийинтирди…
Одамнинг гуноҳларини ўз кучи билан ювишга интилишини Худо ўз- ўзича ҳақлик деб атайди ва бу Худонинг назарида булғанган кийим кабидир. Ишаъё 64:6. Биз ҳаммамиз нопок каби бўлиб қолдик ва бизнинг бор ҳақлигимиз булғанган кийим кабидир. Биз ҳаммамиз барг каби сўлиб қолдик ва қонунбузарликларимиз бизни шамол каби учириб кетмоқда.
2)Ибодат жаннатга йўлми?
Баъзилар тоат-ибодат жаннатга йўл дейдилар. Лекин гуноҳкорни Худо эшитмайди. Юҳанно хушхабари. 9:31. Аммо бизлар биламизки, гуноҳкорларни Худо эшитмайди. Лекин ким Худодан қўрқиб, Унинг иродасини бажарса, Худо ўшани тинглайди.
Шунингдек, Ёзувда оғзи тоат-ибодатда бўлиб, юраги Худодан йироқ бўлганларни Худо қабул қилмаслиги айтилган. Матта хушхабари 15:8,9. «Бу халқ Менга оғизлари билан яқинлашади ва Мени тили билан ҳурмат қилади, лекин унинг юраги Мендан узоқдир.
9.Бироқ одамларнинг таълимоти ва амрларини ўргатиб, улар Мени беҳудага эҳтиром қиладилар».
Шунингдек, бир сўзни кўп қайтариб ўтириш Худога маъқул эмаслиги айтилган. Матто хушхабари 6:7. Ибодат қилаётганингда, мажусийлар каби ортиқча гапиравермагин, чунки улар, кўп сўзласам ибодатим ижобат бўлади, деб ўйлайдилар.
Шунингдек, одамларга кўрсатиб тоат-ибодат қилаётганларни тақдирламаслиги айтилган. Матто 6:5-6.
Ибодат қилаётганингда, иккиюзламачилар каби бўлма, чунки улар одамларга кўриниш учун синагогаларда ва кўчаларнинг бурчакларида туриб ибодат қилишни севадилар. Сизларга ростини айтаман, улар ўз мукофотларини аллақачон олмоқдалар.
6.Лекин сен ибодат қилаётганингда, ўз хонангга киргин ва эшикни ёпиб, яширин бўлган Отангга ибодат қилгин. Яширин бўлганларни кўраётган Отанг эса сени ошкор тақдирлайди.
Тоат -ибодатни аввало Худони излаш ва топиш учун қилиш керак. Ҳаворийлар фаолияти 17:26-27. Бутун ер юзида истиқомат қилиш учун Худо бир қондан бор одам наслини яратиб, уларга олдиндан белгиланган даврларини ва истиқомат жойларини тайин этди,
27. токи улар Худони изласинлар, Уни сезмасмикинлар ва топа олмасмикинлар, чунки У ҳар биримиздан йироқ эмасдир.
Баъзилар рўза жаннатга йўл дейдилар, лекин гуноҳкорлар жаннатга кирмайдилар. Рўза гуноҳдан қутулиш йўли эмас. Аксинча, одам олдин гуноҳларига тавба қилиб, гуноҳларидан кечмаса, йўлини тўғирламаса рўзасини Худо қабул қилмайди. Ишаъё пайғамбар 58:1-4. Ўзингни тутиб турма, баланд овозда бақиргин! Овозингни карнай каби баланд қилгин. Менинг халқимга унинг жиноятларини ва Ёқубнинг хонадонига унинг гуноҳларини кўрсатгин.
2.Улар худди ҳақ иш қиладиган ва Ўз Худосининг Қонунини тарк этмайдиган халқ каби ҳар куни Мени излайдилар ва Менинг йўлларимни билишни хоҳлайдилар. Улар Мендан адолатли ҳукм ҳақида сўрайдилар, Худога яқинлашишни истайдилар.
3.“Нима учун биз рўза тутамиз, Сен эса кўрмайсан? Ўз жонимизни қийнаймиз, Сен эса билмайсан?” Мана, сизлар рўза тутган кунингизда ўзингизга ёққанини қиласизлар ва бошқалардан оғир меҳнатни талаб қиласизлар. 4.
Мана, сизлар жанжал ва тортишувлар учун ҳамда қонунбузарлик мушти билан бошқаларни уриш учун рўза тутасизлар. Шу куни овозингиз юқорида эшитилиши учун рўза тутмайсизлар.
Охирги оятдаги “…Шу куни овозингиз юқорида эшитилиши учун рўза тутмайсизлар”,-деб Худо пайғамбари орқали таъна қилиши ХУдо рўзани Уни излаш ва овози Худога эшитилиши учун, одам ХУдо қаршисида бўйсуниши учун тутишни буюрганини билдиради.
4)Савоб ишлар жаннатга йўлми?
Баъзилар савоб ишлар жаннатга йўл деб ўйлашади. Лекин савоб ишлар жаннатга олиб бормайди, аксинча савоб ишларига ишониш жаннатдан маҳрум қилади. Эфесликларга 2:8-9. Чунки сизлар имонингиз орқали иноят билан нажот топдингизлар. Бу эса сизлардан эмас, балки Худонинг инъомидир;
9.бу – савоб ишларингиз туфайли эмас, токи ҳеч ким мақтанмасин.
Бизлар савоб ишларимиз учун гуноҳдан, дўзахдан нажот топмаймиз, балки нажот топганимиз учун миннатдорчилик тарзида эзгу ишлар қиламиз!
3.Жаннатга ягона йўл:
Орқага, жаннатга қайтишнинг ягона йўли – гуноҳдан покланиб, қайтадан руҳдан туғилиш.
Гуноҳнинг эвази ўлим. Римликларга 6:23. Чунки гуноҳнинг эвази – ўлим, Худонинг инъоми эса – Раббимиз Исо Масиҳдаги абадий ҳаётдир.
Ҳар бир киши ўз гуноҳи учун дўзахга бориши керак. Римликларга 5:12. Битта киши орқали дунёга гуноҳ кириб, гуноҳ орқали эса ўлим кирганидай, худди шундай, ўлим ҳамма одамларга ўтди, чунки ҳамма гуноҳ қилган.
Лекин Худо одамларнинг ўлишини истамайди, шу учун уларнинг ўрнига ўлишга ўринбосар қурбонлик тайинлади. Гуноҳкорлар учун фақат гуноҳсиз одам ўлиши мумкин эди. Бундай одам ерда йўқлиги учун Худо Руҳини бокира қизга юборди. Бу бокира қиз Марям орқали бу дунёга Масиҳ келди. Юҳанно 3:16. Чунки Худо дунёни шунчалик севдики, Ўзининг Ягона Ўғлини берди, токи Унга ишонган ҳар бир киши ҳалок бўлмасин, балки абадий ҳаётга эга бўлсин.
17. Зеро Худо дунёни ҳукм қилиш учун эмас, балки Ўз Ўғли орқали қутқариш учун Уни дунёга юборди. 18.
Унга ишонган одам ҳукм қилинмайди, ишонмаган одам эса аллақачон ҳукм қилинган, чунки Худонинг Ягона Ўғлининг номига имон келтирмади.
У одамларнинг гуноҳи учун ўлди ва 3-кун қайта тирилди. Гуноҳига тавба қилган одамларнинг қонини Масиҳнинг қони ювади ва одамга Муқаддас Руҳ қайта киради. Ҳаворийлар 2:38-41. Петъор эса уларга деди: –Тавба қилинглар ва гуноҳларингиз кечирилиши учун ҳар бирингиз Исо Масиҳ номига чўмдирилинглар ва Муқаддас Руҳ инъомини оласизлар.
39. Чунки бу ваъда сизларга, фарзандларингизга ва бизнинг Раббий Худойимиз даъват этган барча узоқдагиларга тегишлидир.
40. У яна бошқа кўп сўзлар билан гувоҳлик берар ва огоҳлантириб: –Бу бузуқ авлоддан қутулинглар! – дер эди. 41.
Шунда унинг сўзини қувонч билан қабул қилганлар чўмдирилдилар. Ўша куни ҳаворийларга уч мингга яқин жон қўшилди.
Муқаддас Руҳ кирганида одам юқоридан туғилади ва Руҳдан туғилгани учун жаннатга қайтиш имтиёзига эга бўлади. Юҳанно 3:1-15. 1.Фарзийлар орасида Никодим исмли бир одам бор эди, у яҳудийларнинг бошлиқларидан бири эди.
2. У Исонинг олдига тунда келиб, Унга: ―Раввий, Сен Худодан келган Устоз эканингни биз биламиз. Чунки ҳеч ким, агар Худо у билан бирга бўлмаса, Сен қилаётган мўъжизаларни қила олмайди, ― деди.
3. Исо унга жавобан: ―Ростини, сенга ростини айтаман, агар ким юқоридан туғилмаса, Худонинг Шоҳлигини кўра олмайди, ― деди. 4.
Никодим эса Унга: ―Одам қари бўла туриб қандай яна туғилиши мумкин? Наҳотки, у онасининг қорнига иккинчи гал кириб, туғилиши мумкин? ― деди. 5.
Исо жавоб берди: ―Ростини, сенга ростини айтаман, агар ким сувдан ва Руҳдан туғилмаса, Худонинг Шоҳлигига кира олмайди. 6.
Танадан туғилган тана, Руҳдан туғилган эса руҳдир.
Руҳ қаерда истаса, ўша ерда нафас олади. Унинг овозини эшитасан, бироқ қаердан келаётганини ва қаерга кетаётганини билмайсан. Руҳдан туғилган ҳар бир одам билан ҳам шундай бўлади. 9.
Никодим унга жавобан: –Бу қандай бўлиши мумкин? – деди. 10.
Исо эса жавоб бериб, деди: –Сен Исроилнинг устозисану, шуни билмайсанми? 11.
Ростини, сенга ростини айтаман, бизлар билган нарсамиз ҳақида сўзлаяпмиз ва кўрган нарсамиз ҳақида гувоҳлик бераяпмиз, сизлар эса Бизнинг гувоҳлигимизни қабул қилмаяпсизлар. 12.
Агар сизларга ердаги нарсалар ҳақида гапирган сўзларимга ишонмасангизлар, самовий нарсалар ҳақида сўзласам қандай ишонасизлар? 13.
Осмонда бор бўлган ва осмондан тушган Инсон Ўғлидан ташқари ҳеч ким осмонга чиққан эмас. 14.
токи Унга ишонган ҳар бир киши ҳалок бўлмасин, балки абадий ҳаётга эга бўлсин.
Худо -РУҳдир! Шу учун бизлар Руҳдан туғилибгина, Руҳий шахслар бўлибгина жаннатга кира оламиз! Нафақат самода, балки ерда ҳам ХУдо бизларнинг Руҳда Унга сажда қилишимизни истайди. Юҳанно хушхабари 4:23-24. Аммо шундай кунлар келадики, аллақачон келди ҳам, ҳақиқий сажда қилувчилар Отага руҳда ва ҳақиқатда сажда қиладилар, чунки Ота Ўзига шундай сажда қилувчиларни изламоқда.
24. Худо – Руҳдир, Унга сажда қиладиганлар руҳда ва ҳақиқатда сажда қилишлари лозим.
Жаннатга йўл, мавзуида суҳбатлашар эканмиз, хўш, ўзи жаннат нима?-деган савол туғилиши табиий. Одамга нима ёқса жаннатни ўшандай тасаввур қилади, ўшандай таърифлайди. Кимлардир қорин дардида, шу учун жаннатни овқат ва шароб тўла боғ деб тасаввур қилади. Кимлардир кайф-сафо дардида, шу учун жаннатни қизлар боғи деб тасаввур қилади. Кўплар ҳукм кунида адашганини пайқайди, лекин кеч бўлади. Шу учун жаннат умидвор одамлар Худодан бугун жаннатга элтадиган йўлни сўрашлари ва у йўлдан юришлари лозим!
Ёзув кўплар у йўлдан юрмаслигини огоҳлантирмоқда. Чунки у йўлдан юриш учун муқаддас бўлиш, одамларга ёқишдан кўра кўпроқ Худога ёқишга ҳаракат қилиш, Худо билан ва ХУдо учун яшаш керак!
Демак, биз ўзимиз танлаймиз: ё бу дунёнинг ҳузур ҳаловати, у дунёда жаннат йўқ. Ё бу дунёда озроқ нарх тўлаш – у дунёда жаннатга йўл очиқ!
Жаннат – бу Худо ҳукмрон бўлган жой. Жаннатда Худонинг ҳузурига етишамиз ва Худо билан бирга бўламиз. У ерда фаришталардек бўламиз, жинсий муносабатлар бўлмайди, бор меҳримиз Худога қаратилган бўлади. Шундай экан, оилавий муносабатларни севадиганлар бу дунёда, оила чегарасида бу муносабатлардан қонишлари лозим. Оиладан ташқарида бўлгани эса жаннатдан маҳрум қилади.
Хулоса: Ҳеч нарса ўз ўзича жаннатга йўл бўла олмайди. Боз устига, одамнинг ўз кучи билан қилаётган амаллари жаннатга йўл бўла олмайди. Ботқоққа ботган одам ўзини чиқара оладими? Чўкаётган одам ўзини қутқара оладими? Чақалоқ ўзи туғила оладими? Мурда ўзини кўма оладими? Йўқ, бировнинг ёрдам керак! Худди шундай, гуноҳкор ўзини ўзи қутқара олмайди! Гуноҳ бу – руҳ касаллиги ва маҳкумлиги. Аниқроқ қилиб айтганда – гуноҳ бу руҳий ўлим. Руҳий ўлган одамга фақат Руҳ ҳаёт бериши мумкин, ўлик ўзига ҳаёт бера олмайди. Шу учун руҳан ўлган одамзодга, у гуноҳига тавба қилганида, Муқаддас Руҳ қуйилиб, қайта ҳаёт бағишлайди. Энди қайта туғилган одам Худонинг Сўзи орқали Худони, Унинг иродасини пайқайди ва Уни бажариб яшашга ҳаракат қилади. Бажармоқчи бўлганида руҳий талабларни инсоний куч билан бажара олмаслигини пайқайди ва Худодан ёрдам сўрайди. Шунда Муқаддас РУҳ куч бера бошлайди ва одам Худонинг амрларини бажариб яшашга қодир бўлади. Юқоридан туғилган одамнинг севги маркази Худо бўлиб қолади, шу учун Худога маъқул бўлиш учун Сўз ўқиб, бажаради, Худога яқинлашиш учун ибодат қилади ва рўза тутади. Худо билан орасида тўсиқ пайдо бўлмаслиги учун муқаддас яшашга ҳаракат қилади, Худонинг севгисини бўлишиш учун Худога ва одамларга хизмат қилиб, савоб ишлар қилиб яшайди. Булар ҳаммаси ўзаро боғлиқ ва фақат бирини ажратиб олиб, мана бу жаннатга йўл дея олмаймиз. Жаннатга йўл ягона: у инсоний амаллар эмас, балки осмондан келиб, гуноҳ муаммосини ҳал қилиб, бизларга осмонга қайтиш йўлини кўрсатиб кетган Исо Масиҳ! Унинг ортидан юрганлар жаннатга борадилар! Чунки фақат У жаннатдан келди ва фақат У жаннатга бориш йўлини билади ва бизларга жаннатга йўлни кўрсатди ҳамда очди!!!!
Ибодат: ХУдойим, мен гуноҳкорлигимни тан оламан. Исо Масиҳнинг қони билан гуноҳларимни ювгин, юрагимни очдим Сенга, Муқаддас РУҳинг билан кириб келсин. Ёзувга биноан, Муқаддас Руҳнинг кучи билан итоатда ва муқаддасликда яшашга ва ахийри жаннатга боришимга ёрдам бергин. Исо Масиҳ номи билан: Омин.