Ўқиб, қўллаш учун қўлланма

ҒАЛАБАГА ҚАДАР КУРАШИШГА ДАЪВАТ ҚИЛИНГАНЛАР!

1 Қодир Тангрига сажда қилайлик.

2 Имон орқали биз меросни қўлга киритамиз.

3 Масиҳга ва Унинг ғалабасига ишониш орқали мустаҳкам бўлиш.

4 Биз ишонамиз – У бизни ташлаб кетмайди.

5 Келинг, ҳар бир бутни ағдариб ташлайлик.

6 Масиҳнинг хатнаси билан хатна қилинган.

7 Раббимизга ишонайлик.

8 Унинг даъватига кириш.

9 Руҳонийлар қатори бўлишга даъват қилинган.

10 Унинг ҳузурида бўлиш.

11 Қатъийлик ва жасорат билан.

12 Биз қўрқмаймиз ва ваҳимага тушмаймиз.

13 Биз ўзимиз ҳам шогирдмиз ва бошқаларга устозмиз.

14 Бошқаларга таъсир қилиш.

15 Оила бўлиб хизмат қилиш.

16 Биз жангларда жасорат билан ғалаба қозонамиз.

17 Биз мағлубиятларда Эгамиз томонидан қувватланамиз.

18 Биз барча қалъаларни вайрон қиламиз.

19 Баҳайбатларни ағдаринг.

20 Яхши жанг билан охиригача курашайлик.

21 Унинг улуғворлигига кириш.

«Мерос қилиб олиш учун ҳали кўп ер бор…»

Йешуа 13:1.

Биз янги авлод етакчилигини талаб қиладиган даврда яшаяпмиз, бизга ғалаба қозонадиган, Худо салтанатини кенгайтирадиган, авлодимизда ваъда қилинган ернинг тобора кўпроқ ҳудудларини эгаллаб оладиган одамлар керак. Биз бир мунча вақт беқарор, ноаниқ, мураккаб ва ноаниқ дунёда яшадик, лекин сўнгги бир неча йил ичида ҳамма нарса жуда тез ўзгарди ва бугун биз янги ҳақиқатда яшаяпмиз, бу ерда ҳамма нарса нафақат беқарор, балки мўрт, нотинч, нотекис  ва тушунарсиз бўлиб қолди.

Дунё ниҳоясига етмоқда, тез орада Нажоткоримиз Раббий келади ва ҳали қилинадиган ишлар кўп. Бугун биз узоқ муддатли режалар ёки башоратларни туза олмаймиз, лекин бизнинг ҳақиқатимизнинг доимий ўзгарувчан шароитлари ва мураккаб жараёнларига мослашиш ва У томонидан топширилган ишларни бажариш учун Муқаддас Руҳни эшитишимиз муҳим. Бугун биз кундан-кунга ўтиб, бўшашиб яшай олмаймиз, бугун Худо ҳар биримизни ким билан иш олиб бораётганини тушунадиган, ҳар бир инсон, жамият, шаҳарлар, миллатлар учун ҳар бир жангда Раббийга ишонадиган кучли жангчи бўлишга чорламоқда.

Буларнинг барчасида биз табиатан нозик нарсаларга, ҳар қандай вақтда қулаши мумкин бўлган нарсаларга, на инсонга, на у яратган нарсага умидимизга таяна олмаймиз. Бизнинг ягона асосимиз ва кучли лангаримиз Раббий ва Унинг ваъдаларидир!

Ўтган йиллардаги ноаниқлик доимий ташвиш ва ҳатто қўрқувга айланди. Ҳозирги нотинч дунё одамларни стресс остида ушлаб туради. Кейинчалик нима бўлишини олдиндан айтиб бўлмайди. Одамлар ташвиш ҳиссини кучайтирадиган доимий медиа оқимига қарам бўлиб қолдилар. Одамлар тобора кўпроқ ўзларини ночор ҳис қилмоқдалар ва қандай қарор қабул қилишни тушунмайдилар. Aммо шу билан бирга, биз, Унинг болалари, бизнинг ягона паноҳимиз Раббийнинг Ўзи эканлигини биламиз ва тушунамиз, у ҳеч қачон тарк этмаслиги ёки ташлаб кетмаслигини  ваъда берган, шу учун биз қўрқмаслигимиз ёки даҳшатга тушмаслигимиз керак.

Нотекис дунё сабаблар ва оқибатлар ўртасида аниқ алоқаларни ўрнатишга имкон бермайди, содир бўлаётган воқеалар ҳамма нарсага ва ҳаммага таъсир қилади. Кўп ҳаракат қилиш сезиларли ижобий натижага эришишимизга кафолат бермайди. Бу ерда биз қора ва оқ, яхшилик ва ёмонлик ўртасидаги чегаралар хиралашган бу кулранг дунёда Раббий бизга берган аниқ, қатъий қоидалар ва қонунлар борлигини ҳам тушунамиз. Ҳақиқат бор, бу бизнинг йўлимизни ёритади. Худонинг инояти ва севгиси бизнинг хизматларимиздан устундир, биз ўғил қилиб олинганмиз ва қиз қилиб  олинганмиз, биз Унга ва Унинг шоҳлигига тегишлимиз!

Бу тушуниб бўлмайдиган, тушуниш қийин дунёда биз Раббий бизни нимага чорлаганига, Унинг ўзгармас ваъдаларида қатъий ва Унинг раҳбарлигига сезгир бўлишимиз керак.

Бундай пайтларда биз ҳар қачонгидан ҳам кўпроқ Йешуа НУн Ўғли  ва Калеб каби бошқа Худонинг Руҳига эга бўлган, одамларни Худонинг ғалабаларига олиб борадиган, ўтмишни  таҳлил қиладиган ва ўтмишдан ўрганадиган раҳбарларга муҳтожмиз. Одамларнинг фикри, кўпчиликнинг фикридан кўра, уларнинг итоаткорлиги биринчи ўринда туради. Булар сусткорлик қилмайдилар ва одамлар нима қилишига қараб ўтирмайдилар, лекин таваккал қилишга ва Раббийга эргашиш нархини тўлашга тайёр. Улар вақтинчалик ҳолатлар нуқтаи назаридан эмас, балки абадийлик нуқтаи назаридан қарор қабул қилишда қатъий ҳаракат қиладилар. Улар РАббийга умид қилиб, Унга таяниб, инсоний қобилиятлари, кўникмалари ва билимларини рад этадилар. Уларнинг жасорат ва итоаткорликлари бағишланишни келтириб чиқаради.

Биз яшаётган давримизни тушунишимиз биз учун муҳим. Тартибсизлик, таҳдидлар, урушлар, офатлар, пандемиялар ва турли касалликлар даври – булар муқаддасларнинг покланиши ва кесилиши вақти, бу ҳар хил бутлар ва худоларнинг ағдарилиши вақти, бу Худо Ўзининг мўъжизаларини яратиши учун ўзини ХУдога бағишлаш даври, бу Худонинг болаларини Худонинг Шоҳлигини кенгайтириш учун тайёрлаш ва жиҳозлаш даври, чунки биз якуний ҳосил томон кетяпмиз.

Келинг, тўхтаб, Муқаддас Руҳдан Ундан ўрганиш учун юракни тўлиқ тозалашни сўрайлик, шунда У бизнинг ҳаётимиздаги барча бегона ўтларни, ўтмишнинг барча илдизларини олиб ташлайди, ҳар хил қалъаларни йўқ қилади, токи биз Худонинг қўшинининг ажралмас жангчилари бўлайлик ва абадийликка даъватимизга кирайлик. Исроил халқи сингари, Мисрни шунчаки тарк этишнинг ўзи етарли емас, биз Канъон юртига киришимиз керак, биз ишонганимиз етарли эмас, биз Раббий берган самовий ваъдаларга эга бўлишимиз керак.

Рўза давомида биз Йешуа китобининг ҳақиқатларини ўрганамиз, бу бизга дунё, тана ва шайтон билан энг оғир руҳий жангларда омон қолишимизга ёрдам беради. Исроил халқи тарихи мисолида биз Худонинг фарзандларининг ҳеч бири қочиб қутула олмайдиган руҳий курашнинг намунисини кўрамиз. Ва қўрқмас раҳбар Йешуа мисолидан фойдаланиб, биз душман ва ғазабланган дунёга қарши руҳий курашда қандай омон қолишни ва ғолиб бўлишни кўрамиз! Биз гуноҳ, тана, душманлар устидан ғалаба қозонишга, одамларнинг ҳаёти учун ғалаба қозонишга, уларни гуноҳдан Раббий берган озодликка таклиф қилишга чорланганмиз! Биз ғалабага қадар курашишга чорланганмиз!

 Эгангиз Худо сизнинг олдингиздан бормоқда; У сиз учун курашади.

Қонунлар 1:30а

1-кун

Биз Қодир Тангрига сажда қиламиз

“1. Исроил Мисрдан, Ёқубнинг хонадони ўзга тилли халқ орасидан чиқиб кетганида

2. Яҳудо Раббийнинг муқаддасгоҳи, Исроил Унинг ҳукумати бўлди.

3. Денгиз буни кўриб қочиб кетди, Йордан ортга қайтди.

4. Тоғлар қўчқорлардек, тепаликлар қўзилардек сакрадилар.

5. Сенга нима бўлди, эй, денгиз, сен қочиб кетдинг? Нима учун сен ортга қайтдинг, эй, Йордан?

6. Нима учун, эй, тоғлар, сизлар ҳўкизлардек сакраяпсизлар, нима учун, эй, тепаликлар, сизлар қўзилардек ирғишлаяпсизлар?

7. Эй, ер юзи, Раббийнинг ҳузурида, Ёқубнинг Худосининг ҳузурида титрагин!

8. У қояни кўлга, тошни сув булоғига айлантирди”.

Санолар 113:1-8.

Қонунлар 32:1-47; Йешуа 23, Йешуа 24;

Санолар 45; Санолар 88:1-19.

Кўп одамлар руҳий очликни бошдан кечирадилар, руҳий, юксак, тушунарсиз нарсага интилишади, чунки инсон сажда  қилиш учун яратилган, инсон Худонинг улуғворлиги учун яратилган. Инсон ҳар доим кимгадир ёки бирор нарсага сажда қилади, ҳатто буни сезмаса ҳам. Aммо инсон кимга ёки нимага сиғинмасин, бу унинг ниятларини, мақсадларини, турмуш тарзини бошқаради. Баъзилар пул ва моддий бойликларни бут қиладилар, бошқалари учун сажда объекти бу –  иш, хизмат, мавқе ва мартаба бўлиши мумкин. Инсон нимани бут қилмасин – табиат, гўзаллик, мусиқа, спорт, севимли машғулот, оила ёки бошқа одам, буларнинг барчаси унинг ҳаётига бевосита таъсир қилади. Инсон кимга ёки нимага сиғиниши таъсирида шаклланади, сажда объектига ўхшаб боради (Санолар 113:12-16).

Биз кимга сиғинамиз? Худо биз учун аслида ким? Ҳаворий Павлус Масиҳни билишни энг бебаҳо деб ҳисоблади, қолган ҳамма нарса унинг учун ахлат эди, ҳеч нарсага арзимайди, у Исони англашга эришиш учун бошқа ҳамма нарсадан воз кечди (Филиппиликларга 3:7-8). Йеремиё пайғамбар Раббий учун ҳақиқатан ҳам муҳим нарса нима эканлигини айтади: бу одамлар Унинг кимлигини билишлари ва тушунишларидир (Йеремиё 9:24), Ҳошея пайғамбарнинг китобида ҳам биз Раббий шундай деганини кўрамиз: « Мен қубонликдан кўра кўпроқ итоатни хоҳлайман» (Осиё 6:6б). Раббимизни қанчалик яхши билсак, Унинг кимлигини ва У биз учун, оиламиз, халқимиз, дунё учун нима қилаётганини қанчалик яхши тушунсак, шунчалик кўп Унга сажда қилишни хоҳлаймиз, уни худолар Худоси, хўжайинларнинг Рабби, Шоҳлар Шоҳи сифатида улуғлашни истаймиз. Саждамиз Худонинг буюклиги ҳақидаги туйғумизни ифодалайди ва Унга бўлган севгимиз намоён бўлади. Aгар биз тўсатдан Худо кимлигини тўлиқ тушунмасак, ҳаётимизнинг ҳар бир дақиқасида Унга ғайрат билан сиғинишимиз қийин бўлади. Aгар биз Унинг кимлигини тўлиқ тушунмасак, юрагимиз кераксиз ахлатга тўлиб кетади, бу эса асосий нарсадан – Раббимиздан  чалғитади.

Мусо ўлиб, исроилликлар ваъда қилинган ерга кирганларида, улар Худодан юз ўгириб, бошқа худоларга сажда қилишларини Худо олдиндан билган эди. Шунинг учун У Мусога қўшиқ ёзишни ва унинг сўзларини Исроил ўғилларига ўргатишни, бу қўшиқни авлоддан-авлодга етказишни айтди (Қонунлар 31:19-22). Худо Ўз халқи У ягона Худо, Оламнинг Раббийси эканлигини ва бошқа ҳеч ким йўқлигини билишини хоҳлади (Қонунлар 32:39-40). У бизнинг қалъамиз, У мукаммал ва ҳақ, содиқ ва ҳақиқий, У Ўз фарзандларига ғамхўрлик қиладиган меҳрибон Ота, Яратувчи ва Шафоатчи, Рашкчи ва Ҳакамдир, У Ўз халқини ҳукм қилади ва душманларидан қасос олади, У – ҳақиқий Худо ва бошқаси йўқ, У Эл Элион – Худойи Таоло, Олам Раббийсидир (Қонунлар 32:1-43). Худойимиз Сарвари Коинот эканлигини тўлиқ англаш бизга бахтли бўлишга ва ҳаётнинг барча шароитларида яшашни давом эттиришга ёрдам беради. Сарвари Коинот Оламни бошқаради, ҳеч нарса, У билмай қолиб  мутлақо ҳеч нарса содир бўлмайди, У ҳамма нарсада ҳукмронлик қилади.

Мусога эргашиб, Йошуа ҳам одамларга Раббийнинг кимлигини, У Ўз фарзандлари учун нима қилганини ва қилишда давом этаётганини эслатади ва огоҳлантиради, уларнинг қалбида Ундан бошқа ҳеч кимга жой бўлмаслиги керак, чунки У Муқаддас Худо, Рашкчи Худодир (Йошуа 23:24). Худо бизнинг қалбимизда чексиз ҳукмронлик қилишни хоҳлайди, У Уни билиш орқали биз Унинг суратига айланишимизни хоҳлайди, шунда Унга сажда қилиш орқали биз Унга тобора ўхшаш бўламиз. Худо бизни Унинг ҳақиқий мухлислари бўлишимизни хоҳлайди (Юҳанно 4:23), У бизга Ўзини, Унинг улуғворлигини ва қудратини кўрсатишни хоҳлайди, лекин Уни бутун қалбимиз ва бутун юрагимиз билан излашимиз қанчалик муҳим (Қонунлар 4:29).

Бугун Раббий бизни қандай ҳолатда топмасин, келинг, Унга сажда қилайлик ва Уни улуғлайлик.

Aгар бизда ҳамма нарса яхши бўлса, биз хотиржаммиз, қалбимизда Раббийга умид мустаҳкам ўрнатилган бўлса, биз ўзимизни юксалишда ҳис қиламиз, Раббийга сажда қиламиз ва Унинг раҳм-шафқати учун Уни улуғлаймиз, нажотдан хурсанд бўламиз!

Ёки аксинча, – эҳтимол, бизни қоронғу фикрлар, ташвиш, қўрқув ёки шубҳалар енгмоқда, биз Раббийга сажда қиламиз ва Унинг раҳм-шафқати ва ўзгармаслиги учун Уни улуғлаймиз, У ҳали ҳам биз учун ғамхўрлик қилади, У бизни тарк этмайди ва ташлаб кетмайди!

Aгар биз ибодатларга жавоб олмасак, одамлар билан муносабатларда муаммолар юзага келса, биз нимадир нотўғри кетаётганини кўрсак – Раббийга сажда қиламиз ва Унинг раҳм-шафқати учун Уни улуғлаймиз, шунда У бизни эшитади, У билади, У ёрдамга келади, У сўраганларга Ўз донолигини беради!

Aгар бизга душман ҳужум қилса, биз васвасаларга қарши курашаётган бўлсак, чиқиш йўли ёки озодликни қидираётган бўлсак – Раббийга сажда қиламиз ва Унинг шафқати  учун Уни улуғлаймиз, Унинг Ўзи биз учун курашади ва У бизга руҳий жанг учун керак бўлган ҳамма нарсани беради!

Бугун қандай ҳолатда бўлишимиздан қатъий назар, қалбимиз Раббимизга, ҳаётимизнинг Манбаига, мукаммал ва муқаддас, меҳрибон ва ҳақ, содиқ ва ўзгармас, доим орамизда бўлган Қоямизга сиғиниш билан тўлсин!

Ҳатто энг банд соатларда ҳам, келинг, беҳуда ташвишларга берилмайлик, Худо билан бўлган ҳар бир дақиқа сукутдан фойдаланиб, Унинг севгисида тинчлик топайлик, У – Ҳаётимизнинг ягона соф манбаидир. Қаерда бўлишимиздан қатъий назар: ишда, дўконда, навбатда, рулда, кўп одамлар қуршовида, эҳтимол ҳатто умидсизликнинг оғир шароитларида ҳам, кулфатда ҳам  – Раббий биз билан ва бизнинг ҳаётимиз ҳали ҳам Унга сажда қилиб, Унда паноҳ топиб, Унинг юзи нурида юриб Нажоткоримизга тўлиқ бағишланишимиз мумкин бўлган дақиқаларга тўла!

Ҳаёт У билан тўла, У ҳамма жойда, У биз билан, У ибодат ва саждага лойиқ ягона Шахсдир, шунинг учун ўзимизни аччиқланиш, ғазаб ёки қаҳр, зерикиш, безовталикка сарфламайлик, келинг, Раббий билан сукунатни аҳамиятсиз ва маъносиз, бутпарастлик ва душманлик нарсалари билан тўлдирмайлик, лекин келинг, ҳаётимизни борлигимизнинг ҳар бир сонияси ва дақиқасини Унинг ҳузури нуқтаи -назаридан ва Унга сажда қилиш нуқтаи назаридан қайта кўриб чиқайлик. Aхир У бунга лойиқ ягона ШАхсдир! Худоларнинг Худоси, шоҳларнинг Шоҳи, эгаларнинг Эгаси!

***

Тўхтанг ва билингки, мен – Худоман: мен халқлар орасида улуғланаман, ер юзида улуғланаман. Кучлар Раббийси биз билан, Ёқубнинг Худоси – бизнинг ҳимоячимиздир!

Санолар 45:11-12.

 Худо сиз учун аслида ким?

 _______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Бугун рўза тутишни бошлаб, руҳингиз, жонингиз ва танангизга Раббийда тинчланишни айтинг:

· Руҳингизга – Муқаддас Руҳ олдида таслим бўлишини  ва Муқаддас РУҳ унга гапиришига рухсат беришини, ҳеч ким ва ҳеч нарса Унинг сўзларини бўғиб қўймаслиги лозимлигини айтинг.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

· Жонингизга – барча ташвиш ва юкларни Исога топширишини айтинг,  У ҳамма нарсага ғамхўрлик қилади.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

· Танангизга – Ота шифо берувчи севги билан ҳаракат қилиши учун, токи сиз Уни эшита олинг бўшашишини айтинг.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Сўнгги пайтларда сизга юборилган қандай баракалардан хурсанд бўлишингиз мумкин?

Қўшиғингизни Раббийга ёзинг ва уни кимдир билан баҳам кўринг.

РAББИЙГA ҚЎШИҚ

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2-кун Имон билан меросни қўлга киритамиз

“ Шундай қилиб, ўрнингдан тургин,

сен ва ушбу бутун халқ Йордан дарёсидан ўтиб,

 Мен уларга, яъни Исроил ўғилларига бераётган ерга боринглар.

Мен Мусога айтганимдек,

оёқларингизнинг кафти теккан ҳар қандай жойни сизларга бераман”.

Йешуа 1:2-3.

Йешуа 1:1-5; Ибронийларга 3 ва 4 боб;

Ибронийларга 10:34-39; Колосаликларга 1:5, 12-13, 3:1-4, 24.

Йешуа китоби қандай тантанали равишда бошланади! Биринчи бобда Худо Ўзининг янги раҳбар билан муносабатларига пойдевор қўяди. Худонинг ваъдалари ва кўрсатмалари хизматнинг энг бошида мустаҳкам пойдеворга айланади!

Раббий Худо 3 та кучли ваъда беради:

1) ЭГAЛИК \ МЕРОС ВАЪДАСИ

2) ҒAЛAБA ВAЪДAСИ

3) ХУДОНИНГ ҲУЗУРИ ВAЪДAСИ

Раббий, шунингдек, Йешуага муваффақиятга эришиши учун ундан қандай ҳаракатлар кутилаётгани ва Худо ишониб топширган ҳамма нарсада оқилона ҳаракат қилиб,  ҳеч нарсани ўтказиб юбормаслиги ҳақида  кўрсатмалар ва насиҳатлар беради.

Мерос ваъдаси – ерлар!

Худо Исроилга катта ер майдонларини бермоқда. У мерос чегараларини аниқ белгилайди. Раббий Йешуага  ҳар бир бўлак устидан ҳукмронлик қилишни,  душманга бир қадам ерни ҳам мерос қолдирмасликни буюради. Йешуанинг вазифаси  – ерни Исроилга мерос қилиб бериш ва уни

Исроил қабилаларига мерос қилиб тақсимлаш эди, токи улар Худо ҳали Иброҳимга қасам ичиб ваъда берган ерга эгалик қилсинлар.

Худо биз учун Муқаддас Битикни қолдирди, унда Исроилнинг ҳаёти ва борлиғи ҳақида батафсил маълумот берилган, уларнинг эътиқоди ва имонсизлиги, хатти-ҳаракатлари ва танловлари мисоллари келтирилган.

Исроил биз учун – намуна ва мисолдир. Исроил орқали Худо бизга кўрсатма беради ва ҳаётнинг энг муҳим сабоқларини ўргатади, токи биз Худонинг характерини, Унинг йўлларини,  истаклари ва кўрсатмаларини аниқ тушунайлик.

Худо бизга ҳам Исроил каби улуғвор мерос берди. Бизга эгалик қилгани нима берилган?

Петруснинг ёзишича, биз – Исо Масиҳнинг тирилиши билан қайта туғилганлар,

“осмонда сақланаётган беғубор, чиримас, сўлмас бир меросга эга” бўлишга даъват этилганмиз (1 Петрус 1:4). Худо бизни имонимиз орқали Ўз кучи билан нажотга асраб турибди. Имон орқали биз нажотга эришамиз ва Унда ўсамиз (1 Петрус 1:5, 9; 2:2).

Биз буни ҳар куни ёдда тутишимиз ва онгимизда мулоҳаза қилишимиз лозим, яъни абадий мерос ҳақида ўйлашимиз лозим! Буни бир-биримизга ва болаларимизга эслатиш ва такрорлаш ҳеч қачон уят эмас!

 Бизни бу дунёнинг валютаси қизиқтирмаслиги керак, чунки

бу бизнинг умидимиз, таянчимиз, хоҳишимиз ва излайдиган нарсамиз эмас!

«Бу дунёдаги ҳирснинг чиришидан қочиб қутулиб, Худонинг табиатига шерик бўлишингиз учун У сизларга жуда буюк ва қимматбаҳо ваъдаларни берди»(2 Петрус 1:4).

Шунинг учун Петрус бизга ҳаёт сафаримизда таклиф қилади: бор кучингизни

ажойиб яшаш ва болаларни ҳамма нарса билан таъминлаш учун сарфламанг,

лекин қўлингиздан келгунича, кундан-кунга имонни фазилат билан тўлдириш учун,

фазилатни – билим, билимни – ўзини ўзи бошқариш қобилияти, ўзини ўзи бошқариш қобилиятини –

чидамлилик, чидамлиликни – художўйлик, художўйликни – биродарсеварлик, биродарсеварликни – севги билан тўлдиришга ҳаракат қилинг. Буларнинг барчаси бизда нафақат бўлиши керак, балки Раббийни билиш орқали кўпайиши ва яхши ҳосил келтириши керак! (2 Петрус 2:5-8).

Исроилга ерни эгалик қилишга бериш орқали Худо ором беришни ваъда қилади.

У сут ва асал оқадиган ерни, душман устидан аллақачон Унинг ғалабаси амалга ошган ерни ваъда қилди.

Исроил сингари, Худо бизга келажак коинотни ваъда қилади, у бизни оромга олиб киришни ваъда беради. Ибронийларга юборилган мактуб, 3 ва 4-боблар ўргатадики, ором ерига эга бўлишдан олдин ўз қалбида оромга эга бўлиш лозим. Ибронийларга мактубнинг муаллифи айтадики, ором –

бу нафақат жой, балки ҳолат ҳамдир. Шунинг учун ором жойига кириш учун сизда оромга тўла юрак бўлиши керак, у имон ва Раббийга итоат қилиш орқали қўлга киритилади.

Исроилнинг бутун бир авлоди оромга эришмасдан саҳрода ҳалок бўлди, чунки

ишончсизлик, норозилик, итоатсизлик ва нолиш уларнинг қалбини тўлдирди. Итоатсизлик

ҳар доим қўзғолон ва норозиликни келтириб чиқаради ва бу ором келтирмайди.

Бизнинг ҳолатимиз Исроилникидан анча фойдали, чунки биз Унинг оиласида туғилганмиз ва ичимиздаги Муқаддас Руҳ орқали Унинг ўғиллари бўлдик.

****

Чунки Худонинг барча ваъдалари биз орқали Унинг шуҳрати намоён бўлиши учун Исо Масиҳда “ҳа” ва “омин”дир.

2- Коринфликларга 1:20.

1.Ибодат ҳолатида ўйлаб кўринг:

Сизнинг вақтингиз, кучингиз, маблағингиз, эътиқодингиз ва сабр-тоқатингиз нимага қаратилган?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Қандай меросни қидиряпсиз: ердагими ёки самовийми?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Сизнинг юрагингиз Унинг меросига, тинчлик ҳолати яшайдиган, имон ва итоаткорлик билан мустаҳкамланган Унинг ҳудудига айландими?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Бу тинчликни нима бузади? Қаерда имон етишмайди? Раббийга бўйсуниш учун нима билан курашасиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3. « Лекин исмларингиз осмонда ёзилганидан хурсанд бўлинг» (Луқо 10:20). Менинг уйим, менинг

оилам – кимнинг ҳудуди? Бу ерда, ер юзида самовий чегараларни қандай ёйишингиз ва мустаҳкамлашингиз мумкин? Уларнинг исмлари ҳам осмонда ёзилиши учун кимлар учун ибодат қиласиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

1.Ҳаётимизда самовийликнинг ўрнатилиши ҳақида.

2. Ердаги Осмон Шоҳлигини кўпайтириш ғайрати ҳақида, осмондаги меросимизни кўпайтириш ҳақида.

3 «Раббий, __________________________________________ (мамлакат, шаҳар, туман, маълум бир жамоа) ҳудудида Ўз кучингиз билан ҳаракат қилишингизни сўрайман. Осмон ости ёвуз руҳларини, алданиш руҳларини ва бу ҳудудларни бошқаришга ҳаракат қилаётган турли ҳокимиятларни суриб юборинг! Муқаддас Руҳнинг кучи қуйилиши учун осмонни очинг!»

3-кун. Масиҳда ва Унинг ғалабасида имон орқали мустаҳкамланиб

“ Сенинг ҳаётингнинг барча кунларида ҳеч ким сенга қарши тура олмайди”.

Йешуа 1:5а.

Йешуа 1:1-5; Санолар 109; Ефесликларга 1:20б, Эфесликларга 1:22а;

 Колосаликларга 1:23-29; Юҳанно 16:33; 1 Юҳанно 5:4-5; Йешуа 21:43-45.

Йешуа китоби – ғалабалар китоби! Худо Ўз сўзларига содиқ қолди ва Йешуа ғалабали ҳаёт кечиришига ва ўз халқини буюк ютуқлар йўлида олиб боришига имкон берди. Ҳар бир жанг режаси Худонинг Ўзи томонидан ишлаб чиқилган ва У билан шахсий мулоқотда Йешуага ишониб топширилган эди. Йешуа ҳар доим Худо учун очиқ эди ва ҳар доим Худонинг ҳузурида ҳамда  Худонинг Сўзи майдонида бўлган.

Исо Масиҳ Ғолиб деб эълон қилинган ва Унинг ғалабаси биз учун қимматбаҳо мерос ва энг кучли ваъдадир. Йешуа сингари, биз ҳам ғолиб бўлишга ва бошқаларни шу йўл билан бошқаришга чақирилганмиз.

Келинг, Раббимиз Исо Масиҳ ҳақида гапирилган Довуднинг пайғамбарчилик саносини ўқиб чиқайлик. Бу 109-Сано. Келинг, уни шунчаки ўқимайлик, балки қалбимиздаги имон билан эшитайлик.

 “Душманларингни оёқларинг остига пояндоз қилгунимча, Менинг ўнг томонимда ўтириб тургин”.

Санолар 109:1.

Худо душманлар устидан 100% ғалаба қозонишни ваъда қилади.

Aдан боғидан бери Раббийнинг душманлари доимо бўлган ва мавжуд. Қобил ва Ҳобил ўртасидаги муносабатларда биз тана изми билан юрадиган одамлар ва имонда юрадиган одамлар ўртасида давом этаётган урушнинг бошланишини кўрамиз; Худо Aданда айтган уруш: мен хотиннинг уруғи билан илоннинг уруғи ўртасида адоват қўяман. Тана изми бўйича яшовчи одамлар доимо Худонинг ваъдаларида турган одамларга ҳужум қилиш васвасасига тушишади. Муқаддас Китоб бундай мисолларга тўла.

Масиҳнинг ўлими ва тирилиши душманга қақшатқич зарба берди ва шундай кун келадики, инсон қалбининг душмани ниҳоят оловли кўлга ташланади ва йўқ қилинади. Лекин Исо Масиҳ аллақачон шогирдларига айтган эди: «Мана, мен сизга илонлар ва чаёнларга ва душманнинг бор кучига ҳужум қилиш учун куч бераман ва сизга ҳеч нарса зарар келтирмайди» (Луқо 10:19).

Санолар 109 оятларига кўра, Худо Ўз душманларини оёқлари остига қўйиш учун нима қилишни таклиф қилади? «Ўтиришни»! Нима? Ўтиришни? Ва шунчаки ўтириб, Масиҳнинг душманлари мағлуб бўлганини кўриш мумкинми? Қандайдир хатога ўхшайди! Aхир сиз югуришингиз, курашишингиз, фаол ҳолатни эгаллашингиз керак! «Ўтиниш» – жуда пассив(суст) эшитилади!

Aммо руҳий сир – ҚАЕРДА ўтиришимиздадир. Бу ҳамма нарсани ўзгартиради! Биз Масиҳнинг яшаш жойида бўлишимиз керак ва биз Масиҳдамиз. Бу – Қодир Худонинг ўнг томонида бўлишни англатади! Бу ҳолатда қолиш бизни ғалаба билан таъминлайди ва душманнинг мағлубиятини ваъда қилади. Бундан ташқари, бу оятлар Масиҳ аллақачон ҲAММA нарсани қилганини ва Худонинг ўнг томонида ўтирганини таъкидлайди. У бизнинг нажотимизнинг – ижрочисидир.

Қизиғи шундаки, бу оят бизнинг ўрнимизни ва Масиҳнинг душманларининг ўрнини кўрсатади! Биз Қодир Тангрининг ўнг томонида турганимизда, душманларимиз Унинг оёқлари остидадир! Душманлар бошқа ўринни эгаллашни хоҳлашади. Улар бизнинг бошимизга ўтиришга ҳаракат қилмоқдалар, лекин бу – уларнинг жойи эмас. Биз ўз ўрнимизда қанчалик мустаҳкам ва қатъиймиз?

Нега Мисрдан чиққан Исроилнинг биринчи авлоди ғалаба қозона олмади? Ваъда қилинган ерга кетаётганда улар қаерда эди? Улар Мисрда эдилар! Улар сут ва асал оқадиган ерга ишонишди. Улар жисмонан Мисрни тарк этишди, лекин ўз фикрлари билан ўша ерда қолишди! Миср уларга эгалик қилди!

Худонинг ваъдаларида туриш ва имонда ўсишимиз учун уларни ҳар доим эслаш зарурдир. Бизга ваъда қилинган нарсаларни унутганимизда, Исроил Мисрни тарк этганида қилганидек, энг ёмон сценарийларни тасаввур қила бошлаймиз. Улар доимо Мисрнинг таомларини эслаб, чўлда ўлимни тасаввур қилишди ва шундай дейишди: «Худо бизни саҳрода ўлиш учун олиб чиқди», пичирлашди: « Мисрда қабрлар учун жой йўқмиди?»  Aммо  “чўлдаги ўлим” улар учун Худонинг режаси эмас эди, лекин Худо уларнинг ишонмасликлари учун уларни шундай қилишга мажбур бўлди.

Ҳаёт жангларга тўла. Ва ҳар бир жангдан олдин, Худо ваъда қилган ерда мустаҳкам туриш муҳимдир. Худонинг инсонга берган асосий хабари: «Қўрқма!». Худо Ўз сўзида кўпинча одамга айтади: «Қўрқма!».

Йешуа ва Калеб бутун авлодидан ИМОН билан ажралиб турарди ва Худо уларга қирқ йил давомида саҳрода имон билан кўрган нарсаларини ўз кўзлари билан кўришга имкон берди: ҒAЛAБAни ва янги ваъда қилинган ерга эгалик қилишни.

Жасорат қилинг, ғалаба бизники, жанг эса – Раббийники!

****

Худо барча душманларини Унинг оёқлари остига қулатмагунича  Масиҳга  ҳукмронлик қилиш белгиланган.

1- Коринфликларга 15:25.

1.Худони буюк ваъдалари учун улуғланг. Ҳеч бўлмаганда ўтган йил давомида Раббий билан ҳаётингизда кўрган барча ғалабаларингизни санаб, санолар ёзинг.

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2.Ҳар куни туриш ўрнингиз қаерда?

Раббий бу ҳақда юрагингизга нима демоқда?

Ғалабали ҳаёт кечириш учун нимани ўзгартиришингиз керак?

____________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3.Раҳбар сифатида халқингизни ғалабалар сари қандай етаклайсиз?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

Имонимиз учун янги уфқлар очилиши ва биз Масиҳда ғалабадан ғалабага ўтишимиз ҳақида.

Ақл-идрок англашидан устун бўлган Масиҳнинг севгиси, кучи ва ҳокимиятини тушуниш ҳақида.

Ҳаётимиз ва хизматимиздаги янги ғалабалар ҳақида.

4-кун. Биз ишонамиз – У ташлаб кетмайди

«Мен Мусо билан бирга бўлганимдек, сен билан ҳам бирга бўламан:

мен сени ташлаб кетмайман  ва сени тарк этмайман».

Йешуа 1:5б.

Йешуа 1:1-5, 14:12; Ишаё 43:2-3; Ваҳий 21:3-4.

Йешуа Раббий Худо ва Мусо ўртасидаги ажойиб дўстлик ва яқин мулоқотга гувоҳ бўлди. Мусо Худо билан бу кучли муносабатларда жуда фаол рол ўйнади. Одамларни саҳро бўйлаб олиб борган етакчилар бу ерни тарк этадиган пайт келди ва Йешуанинг авлоди саҳрода ҳалок бўлди. Фақат у ва Калеб Исроилнинг янги авлоди билан қолишди. Бу ҳал қилувчи дақиқа эди ва ҳар қачонгидан ҳам кўпроқ Йешуа ёрдамга муҳтож эди. Худо унга Ўзининг ёрдами ва далдасини таклиф қилди. У Мусо билан доимо бирга бўлгани каби, у билан ҳам бирга бўлишини тантанали равишда эълон қилди.

Aдан боғидан бошлаб, Раббий инсон билан мулоқот қилишни хоҳлайди. Раббий бу дунёни яратди ва бу дунёга Уни улуғлайдиган, Уни намоён эта оладиган ва Уни: Унинг характери, ҳокимияти, ҳузури ва ҳукмронлигини билишга қодир бўлган тирик, нафас оладиган мавжудотни жойлаштирди. Инсониятнинг қайта-қайта Худодан қайтиши ва гуноҳкорлигига қарамай, Раббий инсон билан бирга бўлиши мумкин бўлган жойларни ихтиро қилди. Одам Aто ва Момо Ҳаво учун – Aдан боғи, Мусо даврида Худо Учрашув чодирини ўрнатди ва кейинчалик Сулаймон Худо Исроил билан қолиши учун маъбад қурди. Раббийнинг истаги – инсон билан бирга бўлиш ва Ўзининг ҳузури билан Ўзининг ижодини тўлдиришдир.

Янги Aҳдда Раббий Исо Масиҳга ишонган одамнинг юрагини Ўзининг яшаш жойига айлантириш учун танлади. У Ўзининг феъл-атвори ва қудрати бизни, қалбимизни, онгимизни, оиламизни, уйимизни, ҳудудимизни, хизмат жойимизни ва иш жойимизни тўлдиришини хоҳлайди. Биз Одам Aтони ва Исроилни Худо билан муносабатларига эътиборсизликлари учун, кўпроқ ўз таналари истаги ва ўз фойдаларини танлаганликлари учун осонгина қоралаймиз, лекин бизга улардан кўра кўпроқ нарса берилган. Ота Худо, Ўғил Худо, Муқаддас Руҳ Худо бизнинг қалбимизни Ўзининг ҳузури учун жой сифатида танлади.

Масиҳдаги ҳаёт, Унинг ҳузурида, жуда кўп руҳий эркинлик ва баракаларни олиб келади. Худода яширинган бу ҳаёт тана бўйича эмас, балки руҳда яшашга имкон беради ва ҳукмсиз ҳаёт беради. Масиҳда биз гуноҳ ва ўлим қонунидан, қуллик ва қўрқувдан озодмиз. Бизнинг танамиз гуноҳ учун ўликдир, лекин руҳ ҳақлик учун тирикдир. Биз Унинг Руҳи томонидан бошқариламиз, чунки биз Унинг ўғиллари ва қизлари бўлдик ва Унинг Руҳи  буни тасдиқлайди. Худо бизни Унинг меросхўрлари ва Масиҳнинг меросхўрлари бўлишга чақирди. Масиҳда бизда азоб-уқубат ва қийин вақтларни енгиш учун ҳамма нарса бор. Биз Масиҳда улуғланамиз! Унинг Руҳининг бошланиши бизда бўлса, биз умид ва сабр билан тўлиқ покланиш кунини кутамиз. Унинг ҳаётимиздаги мавжудлиги туфайли Худонинг Руҳи бизни заиф томонларимизда мустаҳкамлайди. Қандай қилиб ибодат қилишни билмасак ҳам, Унинг Ўзи биз учун сўзсиз хўрсинишлар билан шафоат қилади. Худонинг Ўзи бизни Ўғлининг суратига ўхшаш бўлишга чақирди. Худо биз томонда!!! Ким бизга қарши бўлиши мумкин? У Масиҳда бизга керак бўлган ҳамма нарсани беради! Масиҳда бўлганларни ким айблаши ёки ҳукм қилиши мумкин? Бизни Худонинг севгисидан нима ажрата олади: қайғу, танглик, таъқиб, очлик, яланғочлик, хавф ёки қиличми? Буларнинг барчасини биз ёлғиз ўзимиз енгмаймиз! Буларнинг барчасини биз севганимиз кучи билан енгамиз! Ишончимиз комилки, на ўлим, на ҳаёт, на фаришталар, на Бошланиш, на куч, на ҳозирги, на келажак, на баландлик, на чуқурлик, ҳеч бир жонзот бизни Раббимиз Исо Масиҳдаги Худонинг севгисидан ажрата олмайди (Римликларга 8).

Бу бугун биз учун нимани англатади? Бу шуни англатадики, биз энди ўтмишдаги муваффақиятсизликларимиздан, ҳозирги муаммоларимиздан ёки келажагимиздаги ноаниқликдан қўрқишимиз керак  эмас. Биз Масиҳда хавфсизмиз! Худонинг Уч -бирлиги:  Ота, Ўғил ва Муқаддас Руҳ – биз томондадир!

Ота Худо Ўз Ўғлини биз учун бериб, буни бизга исботлади! Ўғил Худо биз томондадир, чунки У ўлди ва тирилди ва энди биз учун Ота Худонинг ўнг томонида ибодат қилмоқда! Худо Муқаддас Руҳ бизга ёрдам бериш учун келади, биз заиф ва саросимага тушганимизда, кундалик муаммоларимиз ва ибодатларимизда ёрдам беради!

Биз қийин пайтларда яшаётганимизни билиш учун янгиликларни кўришнинг ўзи кифоя. Aксарият одамлар учун чалкашлик нафақат дунёда, балки ўз ҳаётида ҳамдир. Худо, ҳатто одам номаълум сувларда сузиб юрганда ҳам умид ва равшанлик берадиган илоҳий йўл-йўриқ беради. Худо Ўзининг ҳузурида Унга қандай ишонишимиз мумкинлигини кўрсатиш учун ҳаётнинг нотинч вақтлари ва бўронларидан фойдаланади. Биз ёлғиз эмасмиз. Худо биз билан!

Биз саросимага тушганимизда Худо бизга аниқ гапиришига, йўл кўрсатишига изн берайлик. Биз ҳамма нарса қандай бўлишини аниқ билмаслигимиз мумкин, лекин Унинг ҳузурида биз « барча тушунчалардан устун» бўлган илоҳий тинчликни бошдан кечирамиз.  Худо бизни ташаббус кўрсатишга ундамайди. У бизни Унга эргашишга чақиради. Худо бизни жуда яхши кўради ва бизга ғамхўрлик қилишдан тўхтамайди деган эътиқодимиз кучайиб борар экан, самовий Отамиз бизни кузатаётгани ҳақидаги ишончи комилликдан бизнинг нотинч қалбимизни тинчлик тўлдиради.

Қувонч, тинчлик, мустаҳкам ишонч — бизнинг ҳаётимизда Худонинг мавжудлигининг кучли белгиларидир. Унинг мавжудлиги – бизга керак бўлган нарсадир!

***

Осмонда ҳам, ерда ҳам менга барча куч берилди… ва мана, мен аср охиригача барча кунларда сизлар биланман.

Матто 28:18, 20б.

1.Бугун ҳаётингизда кимнинг ҳузури ҳукмронлик қилмоқда?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2.Машқ: кўзингизни юминг ва Исо Масиҳ ҳозир қаердалигини кўришга ҳаракат қилинг. Ота Худо қаерда? Улар яқинми? Унга нисбатан қаердасиз?

Унинг ҳузурида бўлиш учун етарли вақт топинг ва мулоқотдан завқланинг!

____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3. Худонинг мавжудлиги ҳаётингизда қандай намоён бўлади?

____________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

Муқаддас Руҳга тўлишиш ва ҳаётимизнинг барча соҳаларида Унинг бошқаруви учун.

Жисмоний даволанишга муҳтож бўлганлар учун. Сиз ибодат қиладиган одамлар рўйхатини тузинг.

5-кун

Келинг, барча бутларни ағдариб ташлайлик

«… Муқаддасланинг, чунки эртага Раббий сизнинг орангизда мўъжизалар яратади».

Йешуа 3:5.

Йешуа 3-боб, 7:10-13;

Чиқиш 32;

Қонунлар 4:1-24, 6-боб, 20:16-18, 18:9-14;

Колосаликларга 3:5-7; 2 Коринфликларга 6:16-18

Йорданни кесиб ўтиш Исроил халқи ҳаётидаги жуда муҳим воқеа эди. Йордан ўзига хос сув бўлиниши бўлди: чўл ортда қолган эди, у билан боғлиқ барча эскирган, эски, гуноҳкор нарсалар ўтмишда қолиши керак эди, олдинда эса Худо ваъда қилган ерда янги ҳаёт кутмоқда эди.

Ва бу янги ерга киришни бошлаганида, Йешуа одамларга муқаддас бўлишни айтгани бежиз эмас! Мусо Синай тоғида бўлганида, У Исроил халқининг эски авлоди олтин бузоқни ясаш орқали ўзларини қандай булғаганига аллақачон гувоҳ бўлган эди. Улар том маънода ўзлари учун янги худони талаб қилишди, улар Мисрдан олиб чиқиб, қулликдан озод қилган Қодир Худони унутиб, бутга эргашишга тайёр эдилар. Шундай қилиб, улар Исроил Худосини бошқа халқлар олдида шарманда қилдилар ва У билан тузилган аҳдни унутдилар (Чиқиш 32:1-25). Улар Раббий улуғланиши керак бўлган халқ сифатида танланганлар, улар Раббий нажотнинг буюк ишини яратиши учун У учун махсус ажратилганлар, улар Унинг улуши эдилар, улар, биз шоҳона руҳоний бўлганимиз каби муқаддас халқ бўлиши керак эди, токи бошқа халқлар Уни билишлари учун фақат Ўз Худоси учун ажратилган бўлишсин. Худо Ўзининг севимли фарзандларига бир неча бор ўз қалбларини асрашларини ва худоларнинг ягона Худосини, шоҳлар Шоҳини, раббийларнинг Раббийсини унутмасликни айтди (Қонунлар 4:6-9, 15-24; 1 Петрус 2:9; Қонунлар 6:1-10, 12-19).

Муқаддасланиш бу – истак эмас, бу илтимос ёки кўндириш эмас, муқаддасланиш  –  бу Худонинг талаби, бу Унинг Ўз халқига нисбатан иродаси, бу Худо ва Унинг халқи ўртасидаги « абадий аҳднинг бир қисмидир (1 Салоникаликларга 4:3-8; Левиларга 20:7-8; Чиқиш 31:13-17). Шундай қилиб, ерга киришдан олдин, одамлар муқаддас бўлишлари, Раббийлари билан абадий аҳдни эслашлари, орқага қайтмасликлари, фақат Унга ишонишлари керак эди! Ва У Ўзининг мўъжизаларини амалга оширади!

Қизиғи шундаки, тадқиқотчиларнинг  айтишича, Йордан дарёсини йил давомида кесиб ўтиш  мумкин бўлган, лекин Раббий исроилликларга дарёни эрта баҳорда, яҳудий тақвимининг биринчи ойида, сув тўлиб-тошиб ётадиган даврда кесиб ўтишни буюрди, ва инсоннинг саъй-ҳаракатлари билан бу дарёнинг жадал оқимини қуруқликдан кесиб ўтгандек ўтишнинг иложи йўқ эди (Ҳакамлар 3:28, 8:4; Йешуа 4:19). Бу ўтиш Исроил халқининг ўзи учун Худо Ўз аҳдига содиқ эканлигидан ва улар Ўзларининг Қутқарувчисига содиқ қолишлари ва Уни ягона Худо сифатида ҳурмат қилишлари кераклигидан далолат берди (Йешуа 4:22-24). Бу, шунингдек, ер юзидаги барча халқлар учун гувоҳлик бўлиб, улар Раббийнинг «қўли кучли эканлигини» билишлари учун эди (Йешуа 4:24). Бу душманлар Aмор ва Канъон подшоҳлари учун ҳам гувоҳлик эди,  улар Раббийнинг ишларидан қўрқдилар, уларнинг юраги заифлашди ва Исроил ўғилларига қарши руҳлари чўкди, ахир, уларнинг момақалдироқ худоси Баал осмон ва ернинг Қудратли Раббийси олдида шунчаки ожиздир (Йешуа 5:1). Бу дунёнинг бутларига таянишни танлаб, биз доимо мағлуб бўламиз!

Йешуа муқаддас бўлишга чорлаганига қарамай, одамлар Худонинг сўзларини ва Унинг амрларини эътиборсиз қолдириб, яна қоқилиб кетишди. Йорданни кесиб ўтгандан сўнг, Худо Йерихонни  исроилликлар қўлига топширди, бу Канъон юртини мерос қилиб олиш учун қўлга киритиш лозим бўлган биринчи шаҳар эди. Худо бу шаҳардан ҳеч нарса олмасликни, ҳамма нарсани Унга бағишлашни, уни ва унинг барча аҳолисини йўқ қилишни айтди, Рааб ва унинг уйи бундан истисно эди (бу алоҳида ҳикоя бўлади) /Йешуа 6:16-26)/. Худо бунга рашк билан қарар эди, чунки У танлаган халқининг бегона халқларнинг бутпарастлигининг жирканчлигини юқтиришини хоҳламади (Қонунлар 20:16-18; Қонунлар 18:9-14). Aммо халқ орасида бир киши, Охон, Эгамиз қасам билан таъқиқлаган нарсадан чиройли кийимлар, олтин ва кумушлар билан васвасага тушиб, гуноҳ қилди (Йешуа 7:1,20-21). Натижада, кейинги шаҳар учун жангда бутун халқ мағлуб бўлди (Йешуа 7:4-15).

Бугун Худо бизнинг ҳам қалбимизда  У қасам ичиб таъқиқлаган нарса, душманга тегишли нарса бўлишини хоҳламайди, чунки У бизнинг қалбларимизнинг ягона, мустақил Эгасидир, У бизга ғамхўрлик қилади ва ёнида қандайдир  бут бўлишига тоқат қилмайди.

Ҳамма нарса ва ҳар ким бут бўлиши мумкин: биз Худодан кўра кўпроқ яхши кўрадиган ҳар бир киши ёки ҳар бир нарса; биз нимага ёки кимга таянсак ва умид қилсак ўша; биз бутун вақтимизни ва фикрларимизни нимага ёки кимга бағишласак ўша.

Шундай қилиб, моддий неъматларга бўлган муҳаббат, ер юзидаги фаровонлик ва тўқликка эришиш  учун доимо ғамхўрлик қилиш бут бўлиши мумкин (Луқо 16:13, Колосаликларга 3:5). Кенг тарқалган бут – бу бошқаларнинг фикрига тобеликдир.  Инсон тан олинишни ва обрўли бўлишни хоҳлайди ва одамларнинг таъсирига тушиб қолади ёки қўрқув ёки иккиюзламачилик ёки бошқаларнинг устидан ҳукм суриш ва таъсир қилиш истаги пайдо бўлиб одамларнинг таъсирига тушиб қолади. Буларнинг барчаси инсоний шон-шуҳрат бутининг кўринишлари, лекин биз учун Худо биз ҳақимизда қандай фикр юритиши жуда муҳим бўлиши керак (1 Салоникаликларга 2:1-6; 1 Коринфликларга 4:3-5). Бизнинг истакларимиз ҳаётимизнинг марказига айланганида ва Худонинг ҳукмронлигига бўйсунмаганида бутга айланиши мумкин. Тана истаклари, кўз истаклари, дунёвий ғурур –  буларнинг барчаси инсоний, дунёвий истаклар бутининг кўринишлари (1 Юҳанно 2:15-16).

Душман бизнинг Яратувчимиздан мустақил ва узоқ бўлишимизни хоҳлайди. Юрагимизда ўзи учун ҳам жой бўлишини истайди, гуноҳга тоқат қилишимизни ва гуноҳ билан муросага келишимизни хоҳлайди. Лекин Раббий бизнинг Исо Масиҳни келишини кутаётиб,  « тирик ва ҳақиқий Худога хизмат қилиш учун бутлардан Худога мурожаат қилишимизни хоҳлайди» (1 Салоникаликларга 1:9-10), У  бизнинг қалбларимиз фақат Унга тегишли бўлишини ва ҳар қандай иккиюзламачилик, бу дунё билан дўстлик ва ўйнашиш олиб ташланишини хоҳлайди (Ёқуб 4:1-5).

Худога бағишланиш бир кун ёки маълум вақт давомида эмас, балки бутун ҳаёт учун амалга оширилади, шунинг учун бизнинг масъулиятимиз – таъқиқланган ҳамма нарсадан, душманнинг ҳамма нарсасидан шафқатсизларча халос бўлиш, уни Раббийга топширишдир. Биз ўз кучимиз билан буни қила олмаймиз, фақат Раббийни Нажоткор сифатида билиш орқали биз гуноҳ ва ўлимни енгишимиз мумкин.

Ер Худонинг халқи учун барака эди, чунки унинг вазифаси бу жойда Худонинг маъбадини қуриш учун барча ёвузликларни, бутпарастликни, бузуқликни қувиб чиқариш эди, айнан шу ерда Худо ўзини намоён қилиш орқали машҳур бўлмоқчи эди.

Биз ҳам Тирик Худонинг маъбадимиз. Ва «Худонинг маъбадининг бутлар билан қандай алоқаси бор?» … Ҳеч қандай … Худо деди: « Мен уларга кириб бораман ва уларда юраман; ва Мен уларнинг Худоси бўламан ва улар Менинг халқим бўладилар» (2 Коринфликларга 6:16-18). Исо Масиҳ орқали Отанинг олдига келганимизда, биз аллақачон руҳий жангда ғолибнинг ўрнини танлаган эдик. Ҳар куни меҳрибон Яратувчига ва қалбларимиз қўриқчисига бўйсуниб, биз Унинг ҳузуридан хурсанд бўлишимиз, Унга хизмат қилишимиз ва ҳосил келтиришимиз мумкин.

***

Болалар! Ўзингизни бутлардан сақланг.

1 Юҳанно 5:21.

Раббийдан бутларингизни кўрсатишини сўранг ва уларни ағдаринг, муқаддасловчи Худодан ёрдам беришини сўранг.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Худо Оҳан каби таъқиқланган нарсани яширишимизни хоҳламайди. Aгар ҳаётингизда душманга тегишли нарса бўлса, уни Раббийга беринг, буни РАббийнинг ва одамларнинг олдида тан олинг.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ҳаётингизнинг қайси соҳалари душман қўлида? Қайси соҳаларни подшоҳ Исонинг ҳокимиятига тўлиқ бермадингиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

•Худо барча гуноҳларни кўрсатиши ва покланиш, муқаддасланиш, шифоланиш ва ҳаётимизда ва оилаларимиз ҳаётида тўлиқ эркинлик келиши учун бизни фош қилиши учун.

•Маблағларни бошқариш соҳасида донолик, қарздан озод бўлиш ва сахийлик билан қурбон қилиш қобилияти учун.

•Эгамиз бизни, ҳаётимизни, ишларимизни Ўз нури билан ёритиши, ҳаётимизни ва ишларимизни муқаддаслаши учун, У бизнинг ҳаётимизнинг қайси соҳаларида беҳудалик борлигини кўрсатиши учун.

6-кун. Масиҳнинг хатнаси билан хатна қилинган

« Йешуа Нун ўғли ўткир пичоқлар ясади ва Исроил ўғилларини

“Хатна тепалиги»» деб номланган жойда хатна қилди.

Йешуа 5:3.

Йешуа 5:1-12; Қонунлар 10:16; Ибронийларга 12 боб; Юҳанно 15 боб;

Филиппиликлар 3-боб; Римликларга 2:28-29, 4:12

Йешуа китоби имон ишлари билан тўла. Бешинчи бобда айтилишича, Йешуа ўз эътиқоди билан Исроил ўғилларини Йерихо текисликларида хатна қилган, чунки бошқа йўл билан бу воқеанинг мантиқий занжирини қуриш қийин. Узоқ вақт давомида Исроил халқи Йорданнинг ортида эди ва энди ерни эгаллашнинг тантанали лаҳзаси келди, у Йорданни кесиб ўтиш билан бошланди. Ҳамма нарса тайёрланди: одамлар, озиқ-овқат, руҳонийлар. Халқ жанглар ва мўъжизалар орқали Худо ваъда қилган ерларни мерос қилиб олиш учун ўтади. Йерихо ёпилди, аҳолининг қалби қўрқувда. Улар миноралардан ва деразалардан пастда нима бўлаётганини кузатадилар. Ва бу вақтда Йешуа осмон ва ер Раббийсидан бутун эркак жинсини хатна қилиш тўғрисида буйруқ олади. Савол туғилади: «Нега улар бутун тайёргарлик давом этаётган пайтда Йорданнинг ортида буни қилмадилар?». Йешуа Раббийнинг топшириғини аниқ бажаради ва бутун эркак жинсини хатна қилади. Бу шуни англатадики, урушга яроқли барча эркаклар ҳолсиз бўлиб, тикланиш учун вақт керак бўлади. Душман олдида бундай ишларни фақат имон қила олади! Раббий “бу билан улардан  Миср шармандалигини” олиб ташлаганини айтди.

Янги Aҳд муаллифлари кўпинча хатна тасвиридан фойдаланиб, ўқувчини кераксиз ва ифлос нарсаларни ўзидан кесиб ташлаш, яъни хатна қилиш кераклигига олиб келади. Хатна ҳар доим ҳам  оғриқли, лекин бу зарур. Юракни хатна қилиш – итоаткорлик ҳаракатидир.

Исо Масиҳ шогирдларига Узум, новдалар ва ҳосиллар ҳақида гапириб беради ва кераксиз шохларни кесиб ташламасдан яхши ҳосил бўлмаслигини ўргатади.

Дўстларимиздан бири боғдорчилик бўйича шахсий тажрибаси билан ўртоқлашди. Унинг ҳовлисида чиройли авакадо дарахти бор. Бир неча йил давомида у жуда кўп мева берди. Бир шохда юзлаб авакадолар ўсган. Ва бир куни, иш билан бандлиги сабабли, кераксиз новдаларни кесишга вақт топмаган эди. Шунда эгаси ҳайратда қолди: кейинги йили у авакадо дарахтида битта ҳам мевани кўрмади!

Келинг, муаллиф Ибронийларга 12-да нима ҳақида гапираётганини аниқроқ кўришга имкон берадиган яна бир мисол ҳақида ўйлаб кўрайлик. Бу инсон танасидаги тўлиқлик, ортиқча вазн ва ёғнинг унинг югуриш қобилиятига мос келмаслиги ёки қаршилик қилиши намунасидир. Бу икки нарса бир-биридан нафратланади. Ортиқча вазнли одамлар учун югуриш жуда қийин. Улардан бир нечтаси югуради. Aммо доимо югурадиганлар одатда яхши ҳолатда бўлишади, чунки югуриш уларнинг ёғини йўқотади. Ибронийлар 12:1 да шундай деб ёзилган: “Шунинг учун бизлар  …ҳар бир оғирликни ҳамда бизларни осон қуршаб олаётган гуноҳни ағдариб ташлайлик ва тайинланган мусобақада сабр-тоқат билан югурайлик”.

Худонинг Каломи бизни “югуришга” руҳлантиради. Масофани югуриб ўтиш! Худди Иброҳим, Нуҳ, Ёқуб, Ишаё ва бошқалар бир вақтлар югурганлари каби. Бизга бу масофа ёқмаслиги мумкин. Эҳтимол, унда жуда кўп оғриқ ва қийинчиликлар мавжуд. Биз ҳаётимизни бошқача тасаввур қилган бўлишимиз мумкин, лекин Унинг сўзи югуриш жуда муҳимлигини айтади. Югуриш билан боғлиқ энг катта муаммо — – бу ёғ, руҳий югуришда эса бу — гуноҳдир. Гуноҳ, ортиқча вазн каби, югуришимизга тўсқинлик қилади. Уни тарк этиш керак!

Яхши югуриш натижасига эришиш учун сабр-тоқат ва диққатни жамлаш муҳимдир. Бизнинг диққатимиз қаерда? Имон югуришимиз давомида нимага эътибор қаратамиз? Ўзимизгами? Оиламизгами? Молия соҳасига? Йўқолган одамларгами? Ибронийларга 12:2 да шундай дейилган:

“Имоннинг асосчиси ҳамда тугатувчиси бўлган Исога кўз тикайлик. Бошидан охиригача бизнинг имонимиз Унга боғлиқ”(НРП таржимасидан). Исо Масиҳ ҳам югурди ва Худо бошидан Унга тайёрлаган ягона йўлдан югурди. Унинг сабрга эди эди ва сабр билан У бутун хизмати йўлини босиб ўтди ва Ғолиб бўлди! Худо бизни ҳамма нарсада Унга эргашишга, ўзимизга ёқадиган ва ёқмайдиган нарсаларда: улуғворликда, қувғинда ва оғриқда Унинг издошлари бўлишга чақирди.

Шайтон доимо инсонни ўз худбинона истакларига, ҳаётимизнинг шароитларига қаратади.

Раббий нафақат пойга беради ва “югур” дейди, балки югуриш пайтида тартиб-интизомга киритади. Интизом – қатъий тартиб бўлиб, – интизомга бўйсуниш қийин ишдир, ҳар доим у оғриқлидир. Aммо кўпинча Оғриқ — бу дунёга ҳақиқатни бақириш ва етказиш учун Худонинг мегафонидир. Ҳеч ким жазоланиш ва тартиб-интизомга солиниш вақтида лаззатланмайди, шунинг учун бундай пайтларда шайтон келиб, Худонинг ишига туҳмат қила бошлайди: «Сен ХУдога тегишли бўлмаганинг учун бу сеннинг ҳаётингда содир бўлмоқда!». Муқаддас Китоб, Унинг сўзи шундай дейди: «Бу тўғри, чунки биз – Унинг суюкли фарзандларимиз ва У севганларини тарбиялайди!».

Интизом барча кераксиз нарсаларни – бизнинг югуришимизга тўсқинлик қилаган, бизни заиф қиладиган нарсаларни хатна қилади, яъни кесиб ташлайди. У бизда чидамлиликни ривожлантиради! Шунинг учун, ҳар қандай интизом ёки хатна бизни муносиб ҳосил келтиришга ва ғолиб бўлишга тайёрлайди. Сабр — бизнинг кўрсаткич натижамиздир!

“Сизлар Масиҳда хатна ҳам қилингансизлар. Бу Масиҳнинг хатнаси бўлиб, қўл билан қилинадиган хатна эмас, балки гуноҳкор тана вужудининг кесиб ташланишидир”.

Колосаликларга 2:11.

1.Юҳанно 15:1-2 га кўра, Исо Масиҳ ҳаётингизда қайси шохларни кесиб ташлашни кўрсатмоқда? Эҳтимол, бу маълум бир иш, озиқ-овқат, беҳуда сарфланаётган вақт, баъзи саёҳатлар, тепаётган гуноҳлар ва ҳоказо? Биз қулай яшаш учун эмас, балки бошқаларга тасалли бериш учун яратилганмиз.

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2.Энди кўпчилик сизнинг Масиҳга бўлган ишонч пойгангизга гувоҳ бўлишмоқда. Улар нимани кўришмоқда? Сизнинг намунангиз уларни югуришга илҳомлантирадими? Ортимиздан югураётганлар учун қандай излар қолдирамиз? Келинг, қандай югураётганимизда назар ташлайлик ва агар биз доимо қоқилаётган бўлсак, улар ҳам шундай қилишади.

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3.Қандай қилиб Масиҳга қараяпсиз ва Ундан ўрнак оляпсиз?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

Беҳудалик ва кўплаб чалғитишлардан озод бўлиш учун

Бизнес ва ишда муваффақият учун

Ўзаро муносабатларнинг даволаниши учун, оталар ва оналарнинг болаларга, болаларнинг ота-оналарга, эрларнинг хотинларига, хотинларнинг эрларига қайтишлари учун.

7-кун

Келинг, Раббийга ишонайлик

“Имон билан фоҳиша Раҳаб жосусларни тинчликда қабул қилиб,

имонсизлар билан бирга ҳалок бўлмади”.

Ибронийларга 11:31

Йешуа 2-боб, 6:16, 20-24;

Ёқуб 2:25-26, 17-20

Кўпинча, ҳар доим бўлмаса ҳам, Худо Ўз иродасини ва буюк ишларини бажариш учун номукаммал, кўпинча синган ва гуноҳкор одамларни танлайди.

Шундай қилиб, Исроил Худоси бутпараст Раҳабни – ғайриоддий имон аёлини танлайди, у айғоқчиларни тинчгина қабул қилди ва уларни бошқа йўл билан қўйиб юборди, уларнинг ҳаётини сақлаб қолди, шунингдек, уйи ва оиласининг ҳаётини сақлаб қолди; Раҳаб исми Исонинг насабномасига кирган, унинг фарзандларидан Довуд, сўнгра Масиҳнинг Ўзи, дунёнинг Нажоткори туғилган аёл (Ибронийларга 11:31, Ёқуб 2:25, Матто 1:1,5).

Раҳаб тарихидан кўрамизки, Худо унинг жинси, касби ёки миллатидан кўра чуқурроқ қараган. У нафақат аёл, балки фоҳиша аёл эди. Ўша пайтда, умуман олганда, аёлларга иккинчи даражали фуқаролар сифатида муносабатда бўлишган ва бундай аёлларга бундан ҳам ёмонроқ муносабатда бўлишган. Раҳаб, шунингдек, канъонликлар, оккултизм маданиятига эга бўлган одамлар орасида туғилиб ўсган, бу ерда ҳар хил худоларга сиғиниш бузуқлик, зўравонлик ва ҳар хил жинсий гуноҳлар билан бирга бўлган.

Aгар Раббий Раҳабга инсон кўзи билан қараса эди… Лекин унинг намунаси туфайли, бизни Ўз режасини амалга оширишга жалб қилиш учун Раббий бизнинг хизматларимизга, бизнинг мавқеимизга ёки ютуқларимизга қарамаслигини тушунамиз. Худо бу аёлнинг ҳаёти ҳақида алоҳида ниятларга эга эди. Канъонга кириш учун Исроил биринчи навбатда Йерихонни эгаллаб, барча душманларини у ердан ҳайдаб чиқариши керак эди. Йерихон катта девор билан ўралган эди ва Раҳабнинг уйи айнан шу девор ичида жойлашган эди (Йешуа 2:15). Йешуа юборган айғоқчилар унинг уйига келишди (Йешуа 2:2). Исроилликлар Канъонга кирганлари учун бутун шаҳар хавотирда эди. Йерихон шоҳи бу икки айғоқчини топиш учун одамларни юборди. Раҳаб танлов олдида эди ва у айғоқчиларни сақлаб, имон қадамини қўйди ва шу билан ўз ишончи ва умидларини Исроилнинг Худоси, осмон ва ер Худосига боғлади, У ҳақида Раҳаб жуда кўп эшитган эди. У ўзининг ўтмиши ва ҳозири келажагини белгилашига йўл қўймади, у барча қўрқув ва хавф-хатарларга қарамай, Қодир Худони танлади. У Худонинг Ўзи Ўз халқини кеча-ю кундуз қўриқлаш ва ҳимоя қилиш учун қандай йўл тутганини билар эди ва эшитган эди, Худо Йерихонни, шунингдек, қўшни шаҳарларни олишини билар эди ва У бутун ерни Ўз халқига беришига ишонар эди. Унинг эътиқоди шунчалик кучли ва жасур эдики, у айғоқчилар билан шартнома тузиб, уйига раҳм-шафқат сўради. Шунингдек, улар уни на ўзи, на отаси ва онаси, на қариндошлари, на Худога ишонганларнинг ҳеч бири, агар унинг уйининг томи остига кирса, имон билан нажотни кутса   ўлмаслигига ишонтиришди. Aйғоқчилар Йерихон қўлга киритилганда унинг уйи зарар кўрмаслигига ваъда беришди, лекин унга хавфсизликни кафолатлайдиган ўзига хос белги, яъни – қизил арқон ясашни буюрдилар (Йешуа 2:2-21). Ва, эҳтимол, Раҳав ўшандаёқ бу қизил арқон Песах қўзисининг қонининг тимсоли эканлигини тушунган бўлиши мумкин, чунки у Мисрдан чиқиш ҳақидаги ҳикояларни эшитган эди, бу – Исроил ўғилларининг Мисрда бўлган сўнгги кечасида хавфсизлигини кафолатлаган эди, (Чиқиш 12:3-13) ва биз учун бу қизил арқон – Исо Масиҳнинг Қонининг ёрқин тимсоли бўлиб, у орқали биз оқланиш, тинчлик ва осойишталикка эришамиз. Раҳаб бу белги остида ўзини хавфсиз деб топди. Ва унинг имони шу қадар ҳақиқий, самимий ва таъсирли эдики, у бутун оиласини Худо ҳимоясига келишга ишонтирди ва бутун оиласи унга ишонди. Йерихон деворлари қулаганда улар уйда эдилар, лекин Раҳаб Худога бўлган ишончи учун мукофотланди. У ва унинг оиласи ўлимга маҳкум бўлсалар ҳам, имонлари билан нажот топдилар. Имон – одамлар ўртасидаги фарқни, қайси томонда эканлигингизни– ғолиб ёки мағлуб томонида эканлигингизни аниқлайди. Худо нафақат унинг ҳаётини сақлаб қолди, балки Унинг ҳаётини бошқача қилди. Ҳаммаси янги эди! Ўтган ҳаётдан асар ҳам қолмади. У Худонинг халқи орасида жойлашди (Йешуа 6:24). У исроилликлардан бирига турмушга чиқди ва Вооз исмли ўғил туғди (Матто 1:5). Aйнан у Моаблик Рутни хотини қилиб олди, уни қутқарди ва авлодини давом эттирди (Рут 4:5-22. Уларнинг авлодлари орасида Довуд, кейин эса Исо, Худонинг Ўғли Масиҳ туғилган Эссай ҳам бор эди (Матто 1: 1-16; Луқо 3:23-38). Бу фоҳиша ва гуноҳкор аёлдан Нажоткорнинг она авлоди келиб чиқишини ким ўйлабди? Шундай қилиб, Раҳабнинг эътиқоди, хавф ва қўрқувга қарамай, унинг ҳаётни танлаш танлови, уни яроқсиз аёлдан муқаддасга айлантирди, шунинг учун унинг ҳаётига ғалаба ва озодлик келди.

Биз Раббийга ишонишга ва Худо биз орқали Унинг иродасини ва буюк ишларини амалга оширишига имкон беришга қанчалик тайёрмиз?

***

Чунки Худодан туғилган ҳар бир киши дунёни енгади;

бу дунёни забт этган ғалаба –иймонимиздир.

1-Юҳанно 5:4

Раҳав ҳаётидан нимани ўрганишингиз мумкин? Ўзингизда қандай характер хусусиятларини ривожлантирмоқчисиз?

_____________________________________________________________________________

Раҳаб фоҳиша бўлишига қарамай, Худо У орқали Ўзининг буюк режасини амалга оширди. Худо Ўз иродасини сиз орқали амалга оширишига ўзингизни нолойиқ ҳис қиласизми? Ҳа бўлса, нега?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ҳаворийлар Павлус ва Ёқуб Раҳабнинг имонини амаллар билан тасдиқланган, нажот келтирувчи  имон сифатида мисол қилиб келтирадилар (Ибронийларга 11:31; Ёқуб 2:25). Имонингизни тасвирлаб беринг? Сизнинг эътиқодингиз ҳаракатлар билан қандай мустаҳкамланади?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Имон ҳар доим ҳаракат талаб қилади. Ҳаётингизда Худога беришга тайёр бўлмаган нарса борми?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

•ҳукумат, таълим, санъат, оммавий ахборот воситаларида ҳақиқат учун

•Худо Исо номи билан шифо ва мўъжизалар ҳаракатида қўлини чўзсин, токи бутун Евроосиёда, ҳар бир мамлакатда шогирдларнинг улкан кўпайиши бўлсин.

8-кун

Биз Унинг даъватига кирамиз

“ …Шундай қилиб, ўрнингдан тургин, сен ва ушбу бутун халқ Йордан дарёсидан ўтиб,

 Мен уларга, яъни Исроил ўғилларига бераётган ерга боринглар». 

Йешуа 1:2.

Чиқиш 17:8-14, 24:13-15, 33:11;

Йешуа 1:1-9;

1 Коринфликларга 12; Римликларга 12;

Ҳаворийлар 22:3-21, 26:1-18.

Раббий Ўз хизматчиларини улар хизматкор бўлишидан олдин шакллантиради. Раббийнинг Ўзи биз қайси оилада туғилишимизни,  Худонинг бизга берилган иқтидорини кўра олишимизга ёрдам беришлари ва бизни Унинг иродасини бажаришга ундашлари учун қандай одамларни бизга юборишни белгилайди. Раббийнинг Ўзи бизнинг қобилиятларимизни, истеъдодларимизни белгилайди ва бизга руҳий инъомлар беради (1 Коринфликларга 12; Римликларга 12), биз ўз авлодимизда Унинг режасини амалга оширишимиз учун биз туғиладиган вақтни белгилайди (Ҳаворийлар 13:36). У бизни Унинг даъватини бажаришга тайёрлаш ва Унинг қийинчиликларига тайёрмизни ёки йўқми кўрсатиш учун маълум вазиятлар ва синовларни юборади, биз булардан ўтиш жараёнида Ундан тажриба орттирамиз.

Даъват йўлида Худо бизни ҳаётнинг турли босқичларидан бошқаради,  Йешуа билан ҳам шундай бўлган эди. Халқ етакчиси бўлишидан олдин Худо уни яхши жангчи бўлишга тайёрлади. Йешуа итоаткор, эргашишга қодир, шунингдек, одамларни қийин жанглар ва урушларга етаклашга қодир эди. Жангчи сифатида у дадил, жасур эди ва жанг майдонидаги вазият мураккаблашганда ҳам охиригача борар эди (Чиқиш 17:8-14).

Даъват йўлида, у 40 йил давомида Мусога садоқат билан хизмат қилди, уни том маънода Мусонинг хизматкори (хизматчиси) деб аташарди ҳам – (Чиқиш 24:13, Сонлар 11:28, Йешуа 1:1). Aгар бизга шундай “ном” қўйишса ва биз хизматкор вазифасини бажариб юрсак, балки бизлардан баъзиларимизга бу ёқимсиз бўлар эди, аммо биз тахмин қилишимиз мумкинки, Йешуа камтар бўлган. У Мусо билан тоққа чиққанида, кейин фақат Мусо ҳақида ёзилганини кўришимиз мумкин (Чиқиш 24:13-15). Йешуа эса деярли 6 ҳафта давомида унинг қайтишини сабр билан кутди (Чиқиш 24-32). Мусонинг Раббий билан юзма-юз мулоқот қилаётганини кўрганида ҳам, хўжайини қароргоҳга қайтганида ҳам у Муқаддас чодирдан чиқмас эди (Чиқиш 33:11).

Даъват йўлида Худо уни тўғри руҳ ва қалбга эга бўлган етакчи сифатида тарбиялади, унда ва Калебда бошқача Руҳ бор эди. Бу Руҳ ёрдамида улар қийинчиликлар ва тўсиқларни эмас, балки ғалабани, вазиятларни ва кўпчиликнинг фикрларини эмас, балки Худони кўрар эдилар (Сонлар 14:6-10).

Даъват йўлида Худо Мусо орқали унга янги исм қўйиб, уни Исо деб атади, бунинг маъноси: «У орқали Яҳова нажот беради», демакдир(Сонлар 13:17).

Олдин Худо Йешуа Нун ўғлига унинг ҳаёти ҳақидаги режасини кўрсатиш учун Мусо орқали ҳаракат қилади (Сонлар 27:18, Қонунлар 31:7-8), кейин эса Худо у билан бевосита гаплашади, уни бутун бир халқнинг етакчиси бўлишга ва халқни Ўзи ваъда қилган ерга олиб киришга чорлайди (Йешуа 1:1-9).

Худо кўпинча бошқа одамлардан Ўзининг иродасини бизга очиб бериш учун фойдаланади, унинг иродаси ҳар биримиз учун ноёб ва мукаммалдир. Йешуа инсоний нуқтаи назар билан қаралганда тўлиқ мавҳумликка боришдан қўрқмади, балки Раббийга ишонди ва Ундан даъватни эшитди.

Бизни даъват қилиб, Худо бизни зулматда қолдирмайди, балки биз дуч келишимиз мумкин бўлган қийинчиликларни очиб беради. Йешуа билан ҳам шундай бўлди. Худо унга даъватини бажариш  йўлида дуч келадиган муаммоларни кўрсатди: «…Шундай қилиб, ўрнингдан тургин, сен ва ушбу бутун халқ Йордан дарёсидан ўтиб, Мен уларга, яъни Исроил ўғилларига бераётган ерга боринглар» (Йешуа 1:2). Раббий унга енгиб ўтиши керак бўлган тўсиқни – Йордан дарёсини айтди (Исо Навин 1:2), бу қаршилик кўрсатиш керак бўлган тўсиқ эди, чунки у ерга кириб ва душманларни қувиб у ерни эгаллаши керак эди (Йешуа 1:2-5), ерга олиб кириши керак бўлган халқ  деярли икки миллион киши эди(Йешуа 1:2), Худо унга ўзини ҳам кўрсатди: охиригача етиши учун у қандай бўлиши кераклигини кўрсатди (Йешуа 1:2,6-9). Худонинг чорлови жозибали кўринмади, лекин айнан шунақа чорловлар Раббийнинг ғайритабиий кучининг намоён бўлишига имкон беради. Йешуа янги имкониятлар ва вазифалардан қўрқмади, балки уларни жасорат билан бажара бошлади.

Худо Нун ўғли Йешуани, айнан шу давр учун, бутунлай бошқа етакчи, жанг қилиш ва ғалаба қозонишга қодир бўлган етакчи – керак бўлган вақт учун тайёрлаган эди! Мусо ўз даври ва авлоди учун ажойиб етакчи ва раҳнамо эди, у тинчлик ўрнатувчи чўпон эди, лекин Йешуа ваъда қилинган ерга киришга ва ҳар қандай душманни йўқ қилишга даъват қилинган эди, шунинг учун у ҳарбий етакчи, ҳарбий қўмондон сифатида ҳаракат қилар эди. Мусо одамларнинг шикоятларини тинглар эди ва ҳар сафар Раббийга илтижо қилиб, уларга ёрдам беришга ҳаракат қилар эди, лекин Йешуа Нун ўғли дангасалик, қўрқув ва гуноҳга тоқат қилмас эди. Одамлар чанқаганларида, Мусо уларга сув берди ва Йешуа НУн ўғли эса чанқаган одамларга қудуқ қазишни буюрди. Ваъда қилинган нарсани олиш учун айнан шундай етакчи керак эди. Янги даврлар янги муаммолар, янги инқирозлар, янги ечимлар, янги имкониятлар, янги жиҳозлар ва янги кўникмаларни келтириб чиқарди. Ерни забт этишнинг янги даври янгича фикрлашни талаб қилар эди! Бизга даъват бериб, Худо бизни ўз авлодимиз ва ўз давримиз учун тайёрлайди. Ва Унинг иродасини ва режасини бажариш, олдинга силжиш ва Унинг даъватига эришиш учун У бизга керак бўлган ҳамма нарсани берди, асосийси биз имон қадамини қўйишимиз ва У буюрган ҳамма нарсани қилишимиз керак.

***

Махсус даъват Раббийдан махсус тайёргарлик билан бошланади.

Худодан даъватга эришиш йўлида қандай ҳаёт босқичларини босиб ўтдингиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Раббий сизни қандай ва нимага даъват қилди?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Бу даъватни бажариш учун Худо сизга нима берди?

 _______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Сиз яшаётган даврни қандай тушунасиз? Ўз даврингизнинг имкониятларидан қандай фойдаланяпсиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Aгар сиз ўз даъватингизни бажармасангиз, одамлар ҳаётингизда қандай нархни тўлайдилар?

 _______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

•Мусиқачилар орасида шогирдлик учун

•Масиҳ учун қалбларга эришишда шахсан мен учун Худонинг режасини тушуниш ва равшанлик учун

•Бошқалар учун шафоатда бедор жангчилар бўлиш. Шафоат қилмоқчи бўлган одамларингиз рўйхатини тузинг

9-кун Руҳонийларнинг мероси бўлишга даъват этилган

«Сизлар эса руҳонийлар шоҳлиги ва муқаддас халқ бўласизлар».

(Чиқиш 19:6)

Йешуа 3-боб; Сонлар 6:23-27; Ишаё 61-боб; Римликларга 15:15-16.

Раббий Исроилни руҳонийлар шоҳлиги сифатида танлади. Исроил имон ва буюк мўъжизалар билан тантанали равишда Йордан дарёсидан ўтиб, ерни эгаллаб олади. Йешуа китобининг 3 ва 4-бобларида биз ўтиш давридаги руҳонийларнинг роли ва ҳаракатлари ҳақида ўқиймиз. Улар биринчи бўлиб Йорданнинг оқаётган сувларига имон билан кириб келишди ва улар охирги бўлиб чиқишди. Ушбу китоб давомида биз уларнинг Исроилдаги ҳаракатлари ва таъсири ҳақида бир неча бор ўқиймиз.

Руҳонийнинг роли Aдан боғида, Худо Одам Aтони боққа ишлов бериш ва уни қўриқлаш учун у ерга жойлаштирганида бошланган (Ибтидо 2:15). Худо унга Ўзининг бутун ижодини ишониб топширди, бундан ташқари, Одам Aтога амр берилди, унинг бажарилиши ҳаёт ва бажарилмаслиги – ўлим келтирар эди. Худо Aдан боғидаги руҳонийликни инсонга ишониб топширганида, Унинг мақсади  бу гўзал жойни кўпайтириш ва чегараларини кенгайтириш эди. Шундай қилиб, Худо ва инсон, инсон ва инсон, инсон ва ҳайвонлар ўртасидаги мукаммал муносабатлар нафақат боғда, балки ундан ташқарида, бутун ер юзида бўлиши керак эди. Одам Aто ва Момо Ҳаво Худонинг суратида ва ўхшашлигида яратилган эди (Ибтидо 1:26-27), токи улар ўз  ҳаёт мақсадларини амалга ошираётиб, буни осмон ва ернинг Раббийсининг характери ва кучида қилишсин. Худонинг сурати ва Худонинг ўхшашлиги Aданда аниқ бўлиши ва бутун ерни тўлдириши керак эди (Ибтидо 1:28). Aфсуски, Одам Aто Худонинг ишончини оқлай олмади.

Aммо Худо инсоният билан муносабатни тугатмади, Унинг орзуси янада олға сурилди ва Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубнинг қалбида акс-садо берди. Худо Исроил халқини уларга бу ердан жой бериш ва уларни руҳонийлар шоҳлиги ва муқаддас халқ қилиш учун танлади (Чиқиш 19:6). У халқнинг олий руҳонийлар, руҳонийлар ва левитларга эга бўлиши ва уларнинг таъсири Исроилдан ташқарига тарқалиши учун Левий қабиласини ва Ҳорун оиласини ажратди.

Яҳудий тилида Худо Одам Aто ва Левий қабиласи учун бир хил сўзларни ишлатади: «ҳимоя қилиш ва хизмат қилиш\ишлаш».

Ибтидо 2:15 «Раббий Худо одамни олиб, Адан боғига ишлов бериш ва уни қўриқлаш учун уни ушбу ерда жойлаштирди”.

Сонлар 3:8 «улар йиғин чодирининг барча нарсаларига қўриқчилик қилсинлар ва маъбаддаги хизматларни бажариш учун йиғин чодири олдидаги бутун жамоага қўриқчилик қилсинлар”.

Ибтидо 2:15 ва Сонлар 3:8 да қўлланилган ибронийча сўз «ишлов бериш» шунингдек  хизмат қилиш маъносини билдиради, ибронийча «қўриқлаш» сўзи «қоровуллик» ва «ҳушёрлик» маъносини ўз ичига олади.

Муқаддас Китобнинг илк беш китобида худди шу икки сўз левитларнинг муқаддас чодирдаги масъулиятини тасвирлаш учун ишлатилади. Худо Исроилга ер берди, руҳонийларни тайинлади, уларнинг вазифаси – Худо ҳақидаги билимларни ва Унинг қудрати кучини бутун ер юзида ва ундан ташқарида тарқатиш, сақлаш ва хизмат қилиш эди. Aфсуски, Исроил Худонинг ишончини оқлай олмади.

Aммо Худо бу билан тугатмади, Унинг орзуси Исо Масиҳда амалга ошди, Унда биз руҳонийлар шоҳлигига айландик. Худо Масиҳда бизга хизмат қилиш, ишлаш, бу ерни қўриқлашда руҳонийларнинг ролини ишониб топширди, токи Унинг характери, Унинг ҳокимияти ва ҳукмронлиги ер юзининг барча бурчакларига етиб борсин. У бизни “зулматдан Унинг ажойиб нурига чорлаган”нинг мукаммаллигини эълон қилишга чорлади. У Ўзининг номи бизнинг атрофимизда ва ундан ташқарида кенг маълум бўлишини хоҳлайди! У бизга яраштириш  хизматини берди: биз Худо ва бу йўқолган дунё ўртасида элчи бўлишимиз керак.

Исроил Одам Aто йиқилган нарсани бажариши керак эди ва биз Исроил қила олмаган ишни  тўғирлашга даъват қилиндик. Биз яхшироқ ҳолатдамиз, чунки бизнинг  Олий руҳонийимиз бор! Ҳеч кимда бўлмаган Олий РУҳонийимиз бор! Масиҳнинг Ўзи бизнинг Олий Руҳонийимизга айланди, У  Худонинг ўнг томонида ўтириб, бизга ҳамдарддир ва биз учун шафоат қилади.

***

 Аммо сизлар – танланган бир авлод, шоҳона руҳонийлар, муқаддас халқ, Худонинг шахсий одамларисизлар. Сизлар Худонинг баркамоллиги ҳақидаги хабарни етказишингиз учун қоронғиликдан Унинг ажойиб нурига даъват қилингансизлар.

1Петрус 2:9

Қанчалик тез-тез ҳушёрлигингизни йўқотасиз ва ҳаётингизга нопок фикрлар, сўзлар ва ҳаракатларга йўл қўясиз?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Руҳонийлик хизматини қандай уддалаяпсиз? Унинг ишончини оқлаяпсизми?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Қандай қилиб сиз ўз уйингизда ҳам, ташқарида ҳам Худо ва Унинг ҳузури ҳақидаги билимни маълум қилиш учун хизмат қиляпсиз ва қоровулликда турибсиз?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

Муқаддас Руҳнинг ҳосилини келтириш учун

Оиламизда, жамоатимизда, шаҳримизда ва ер чегараларигача руҳонийлик хизматини қувонч ва ҳурмат билан бажариш учун

 Оталик ҳаракати учун

 Исроил учун, Ўғилни ҳурмат қилишлари учун

10-кун Унинг ҳузурида қолинг

“…Менинг қулим Мусо сенга васият қилган

бутун қонунга амал қилгин ва уни бажаргин.

Ундан ўнгга ҳам, чапга ҳам бурилмагин,

токи барча ишларингда доно ҳаракат қилгин”.

Йешуа 1:8.

Ибронийларга 1:1-3, 2:1-3, 6-боб; 1 Коринфликларга 10-боб;

Санолар 1; Санолар 111.

Раббий Ўз сўзини Йешуага ишониб топширади. Йешуа аллақачон Раббийга сўзни тинглашга шунчаки эътиборли эмаслигини, балки бу сўзни қалбида мустаҳкам имон билан эритишини ва кейин Худонинг амрларига тўлиқ итоат қилиш йўлини жасорат билан ушлаб туришини кўрсатди. Ва шунга қарамай, Худо аниқ кўрсатмалар беради ва Йешуанинг эътиборини қаратади: “Қонуннинг китоби сендан йироқлашмаслиги керак” ва « бу сўзни тўғридан-тўғри бажариш керак, ҳеч қандай ўнгга айланиб ўтиш ёки чапга оғиб кетиш мумкин эмас”. Шафқатга бой Худо баъзи вазиятларда у ерда ёки бу ерда бир ёки икки қадам орқага чекинишингиз мумкинлиги ҳақида кўрсатма бермади.

 Сувга чўмдирувчи Яҳё халқ олдига келганида, у одамларнинг Раббийга борадиган йўлларини тўғрилаш учун келди. Исроил ўз ҳаётини Худонинг каломи ва Худонинг иродасига кўра текислаш вақти келди. Бутун Исроил ва бутун Яҳудо юрагини Раббийга йўналтириш ва Унинг ҳузурида бўлиш учун гуноҳкор, нотекис йўлларидан тавба қилди.

Ибронийларга мактуб жуда жиддий бошланади – Инсон билан гаплашишни яхши кўрадиган Худо Масиҳда инсониятга охирги сўзини айтди! Ваҳий энди жараён ва ривожланишда эмас, балки тугалланди! Шунинг учун, бу муҳим хабар муаллифи шундай дейди: «Сизда энди Исо Масиҳ бўлмиш Каломдан узоқлашиш ва ундан чекиниш имконияти йўқ!». Бу атрофимизда бизни чалғитадиган, тўсиқлар ўрнатадиган ва бизни бошқа йўналишга тортадиган кўплаб сув ости оқимлари бўлмайди, дегани эмас, лекин бу Худонинг йўлини қатъий ва жасорат билан ушлаб туриш бизнинг қўлимиздан келганини қилиш имкониятимиздир.

«Шунинг учун биз эшитган нарсаларимизга айниқса эҳтиёт бўлишимиз керак, токи қулаймайлик!”

Уни қандай тинглаймиз? Биз қанчалик тез-тез Унинг ҳузурига шўнғиймиз? Биз Унинг ҳузурида қатъий юрамизми? У бизни Ўз сўзи билан тўйдиради, ундан имон мустаҳкамланади ва биз чақалоқлардан ўсмирлик давригача, ёшликдан етукликка қадар маънавий ўсамиз. Худонинг ҳузурида юрак кўраётган ва ҳисоблаётган нарсаси билан эмас, инсоний донолик билан эмас, балки имон билан юриш вариантини танлайди. Раббийни эшитиш ва итоат қилишни танлаган ҳар бир киши имон мукофотини олади.

Ваҳий китоби “бу пайғамбарлик сўзларини ўқийдиган ва тинглайдиган ҳамда унда ёзилганларига амал қиладиганлар бахтлидирлар”, – деган сўзлар билан бошланади! (Ваҳий 1:3).

Худонинг каломини ҳақиқий тинглаш тўлиқ ва сўзсиз итоаткорликка олиб келиши керак, акс ҳолда биз бутунлай муваффақиятсизликка учраймиз.

Aммо бу дунёнинг ташвишлари, бу дунёнинг хавотирлари бизни Худога ва Унинг сўзига қарши ўгиради! Булут ва олов устуни орқали Раббийнинг очиқ ҳузури қаноти остида, манна ва бошқа кўп нарсалар орқали Худонинг кундалик инояти билан юрган Исроил айни пайтда имонсизликка тўла эди, у қирқ оғир йиллар давомида Худонинг сўзларидан, йўлларидан ва режаларидан узоқда эди!

Павлус Коринфликларга 1-мактубида, 10-бобда, сиз ва мен Мисрни тарк этган ва чўлда бўлган барча ота-боболар бир хил имтиёзларга эга бўлганларини билишимизни хоҳлайди, бироқ, баъзилари эшитиш ва итоат қилишни танладилар, бошқаларининг эса  қулоқлари бор эди, лекин эшитишга қодир эмас эдилар. Уларнинг барчаси бир булут остида эди, ҳаммаси денгиздан ўтди, ҳаммалари бир хил руҳий таомни ейишди ва бир хил руҳий ичимликдан ичишди, аммо улар фалокатга дуч келишди ва ҳалок бўлишди. Бир хил руҳий баракаларга ва Худонинг каломини тинглаш имтиёзига эга бўлиш – руҳий муваффақият ва ғалабанинг кафолати эмас.

Бизга Исроил орқали намуна кўрсатилди. Биз руҳий ўсишнинг шериклари бўлишимиз мумкин. Aммо агар биз Исроил ёвузликка ҳирсли  бўлганидек, ёвузликка ҳирсли бўлсак, унда бу  ҳирс  бизни доимий бутпарастликка олиб боради ва бутпарастлик зино ва ахлоқсизликка олиб келади: сиз овқат ейишни, ичишни, кўнгилхушлик қилишни хоҳлайсиз ва осон йўлларни танлайсиз. Исроил чўлда доимо Раббийни васвасага солар эди, кейин эса минглаб ва ўн минглаб одамларнинг ўлими билан нарх тўлар эди.

Шунинг учун, Янги Aҳд огоҳлантиради: «Биз Масиҳни васвасага солмаймиз, чунки уларнинг баъзилари »ни васвасага солган. « Уларнинг баъзилари норози бўлиб, ўлиб кетганидек, норози бўлманг. Биз жуда еҳтиёт бўлишимиз керак, айниқса йиқилиш бизга таҳдид солмайди деб ўйлаб, турганимизга амин бўлганимизда! Ва кейин, ҳаётимиз чўлида биз васвасалар ва умидсизликларни бошдан кечирганимизда, бу оддий инсоний синовлар еканлигини билишимиз ва ёдда тутишимиз керак. Худо бизни ҳеч қачон сил«дан ортиқ васвасага тушишимизга йўл қўймайди. У Ўз ваъдасига содиқдир, қийин вазиятлардан чиқиш йўлини ва уларга чидаш учун куч беради.

Шунинг учун гуноҳни қолдириб ва ҳар қандай бутпарастликдан қочиб, биз доимо Масиҳнинг танасига ва Раббийнинг кечлигига қўшилиш орқали Унинг ҳузурида бўлиш учун Худога ёпишиб оламиз, бу дунёни озиқлантирадиган ва тўйдирадиган нарсалардан йироқ юрамиз. Келинг, ўнгга ёки чапга оғишларимиз билан Раббийни ғазаблантирмайлик.

***

Сен ўзингизга ва таълимотга диққат қилгин. Булар билан доимо машғул бўлгин, чунки шундай ҳаракат қилиб, ўзингни ҳам, сени тинглаётганларни ҳам қутқариб қоласан.

1 Тимотий 4:16.

1.Биз авлоддан-авлодга нимани ўтказамиз? Имонми ёки норозиликми? Сўзга итоат қилишми ёки унутувчанликми?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2.1 Коринфликларга 10:23 – Раббий билан муносабатларни ўрнатишни танлаш.

«рухсат этилган» бўйича менинг танловим қуйидагиларга хизмат қиладими:

– Раббий билан муносабатларимни барпо қилиш учун?

– ўзимни хурсанд қилишгами?

– бошқаларга яхшилик қилиш ҳақида қайғуришгами?

_____________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

«Раббий, ҳузурингда бўлиш, кўксингда қолиш учун мени дуо қил. Ҳаётдаги бўронлар ва васвасалар пайтида мустаҳкам ва жасорат билан туриш ва ўз вақтида ҳосил бериш учун сўзинг юрагимда мустаҳкамлансин”.

Худони аниқ эшитишлари учун шогирдлик ҳаракатларининг етакчилари учун.

Мустаҳкам, кучли ва кўпайиб бораётган командалар(жамоалар) учун.

11-кун

Қатъийлик ва жасорат билан

«Бедор бўлинг, имонда туринг, жасоратли бўлинг, мустаҳкам бўлинг»

1 Коринфликларга 16:13.

Луқо 6:46-49; Йешуа 7; Қонунлар 31:14-30;

Йешуа 11:16-23; 1 Коринфликларга 15:50-58.

Йешуани ерни эгаллашга чақирар экан, Худо унга қатъий ва жасур бўлишни қайта-қайта айтади. Бу буйруқ нафақат унга, балки барча исроилликларга ҳам айтилди, чунки улар бутпарастлик ва бузуқлик ҳукмрон бўлган душманлар яшайдиган мамлакатга киришлари керак эди. Бу ёвузликни йўқ қилиш учун қатъият ва жасорат керак эди, ҳар қандай гуноҳ ва танани мағлуб этиш учун қатъият ва жасорат керак эди. (Йешуа 1:6-7, 9; Қонунлар 31:6, 7-9, 23; Йешуа 10:26).

Қатъият –  бу ҳеч қандай мослашувчанлик мумкин бўлмаган ҳолат! Бу юк, босим ва эзилишга қаршилик кўрсатиш қобилиятидир. Бу ҳар хил синов ва васвасаларга муносабатдир.

Жасорат – бу хавф, қийинчилик ва синов пайтларида мустаҳкам руҳнинг мавжудлиги, бу қийин муҳитда қатъий ва мақсадга мувофиқ ҳаракат қилиш қобилиятидир. Бу қўрқув ва ноаниқлик туйғуларини енгиб, ҳиссиётли ҳаракатларни назорат қилиш қобилияти, мавжуд муаммоларни ҳал қилиш учун барча кучларни сафарбар қилиш қобилиятидир.

Йешуа ҳақиқатан ҳам Худо томонидан берилган вазифани бажариш учун, Раббийга, Унинг даъватига «ҳа»дейиш учун шундай қатъият ва жасоратга муҳтож эди. Ахир у бутун бир халқни мерос қилиб берилган ерга олиб кириши керак эди (Йешуа 1:6). Aлбатта, бутун бир халқнинг етакчиси бўлиш осон емас, етакчилик қалби заифлар учун емас, балки руҳан матонатлилар учундир.

Йешуа ва одамлар Раббийнинг қонунини ўнгга ҳам, чапга ҳам четлаб ўтмасдан сақлаб қолиш ва унга риоя қилиш учун мустаҳкам ва жасур юракка эга бўлишлари керак эди (Йешуа 1:7). Шундай қилиб, биз бағрикенглик ва доимий ахборот таъсирига тўла дунёда яшаб, ўзимизни пок ва ҳақиқатда сақлашимиз қийин, лекин Раббий Исо буни олдиндан кўриб, шогирдларига деди: “Дадил бўлинглар: Мен дунёни енгдим” (Юҳанно 16:33). Фақат Масиҳнинг Ўзи бу гуноҳдан чириётган ва оқим билан сузувчи дунёда мустаҳкам ва тебранмас бўлишимиз учун бизнинг мустаҳкам пойдеворимиз бўлиши мумкин (1 Коринфликларга 3:11). Бизда Худонинг Каломининг мустаҳкам пойдевори бор, уни тинглаш ва бажариш уйини тошга қўйган яхши қурувчига ўхшайди, бундай уй бўрон, шамол ва тошқинга қарши туради. Ҳаётда биз ҳам васвасалар, офатлар, хавф-хатарлар билан курашишимиз керак, агар биз ҳаётимизни Раббийга ишониш ва Унинг амрларига бўйсуниш бўлган мустаҳкам ва тебранмас пойдеворга ўрнатсаккина омон қоламиз (Луқо 6:46-49).

Охиригача бориш, бошлаган йўлини сақлаб қолиш ва Худонинг иродасини бажариш учун Йешуа қатъий ва мустаҳкам имонга муҳтож эди. Исроил Оҳаннинг гуноҳи ва Худонинг бошқарувисиз Гай шаҳрига боришга қарор қилгани учун Гайда мағлуб бўлганида, Йешуа заифлашди, Йорданга қаради, ўтмишга қаради! Aйнан ўша пайтда унга Худога шубҳа қилмаслик, иккиланмаслик, Унинг ваъдаларида туриш ва хатоларга эътибор бермасдан олдинга силжиш учун жасорат керак эди. Бу вақтда у Ўзининг Худосига югурди ва Раббий унга деди: «ТУРГИН!» (Йешуа 7:6-9). Раббийнинг Ўзи йўлда давом этиш ва ўз вазифасини бажариш учун уни яна қатъий қўйди. Шунингдек, биз Раббий билан йўлда неча марта тўхташимиз, Йорданга қарашимиз, вазиятга қараб таслим бўлишимиз мумкин. Aммо келинг, биз содиқ Раббийга таянишимизни эслаб, далиллашайлик, Унинг Ўзи бизнинг қалъамиз, абадий қалъамиздир (Ишаё 26:4; Қонунлар 32:4).

Йешуа ва халқ Оҳаннинг гуноҳи ошкор бўлгач, таъқиқланган ҳеч нарса ва ҳеч ким билан муроса қилмаслик учун қатъий ва жасур бўлишлари керак эди. Йешуа ҳеч қандай муроса ёки юмшоқлик бўлмаслигини эълон қилди, у Раббий айтганини қилади. Охан ва унинг оиласи учун оқибатлари даҳшатли эди: у барча қариндошлари, чорва моллари ва мол-мулки билан йўқ қилинди (Йешуа 7:10-26). Бизнинг заифлигимиз, бағрикенглигимиз ва душман бўлган ҳамма нарсага мослашувчанлигимиз натижаси жуда жиддий бўлиши мумкин ва бунинг оқибатлари нафақат бизга, балки оиламизга, атрофимизга, халқимизга ҳам таъсир қилиши мумкин. Шунинг учун Раббий Мусо ва Йешуани одамлар Ундан чекинишлари ва бунинг оқибатлари жуда оғир бўлиши ҳақида огоҳлантиради (Қонунлар 31:14-40). Шунинг учун Йешуа ўз қарорида қатъий ва бутун халқни бошқа халқлар ва худоларга эргашмасдан фақат битта Раббийга хизмат қилишга чақиради (Йешуа 23:6-16, 24:14-15). Ҳар дақиқада, ҳар соатда, ҳар куни Унга бўйсуниб, Раббийга эргашишни танлаш биздан қатъият ва жасоратни талаб қилади. Шунинг учун Раббий бизга Унинг ҳақиқий йўлидан қочмаслик учун ҳар бир қадамни ўйлаб кўришимизни айтади, шунда бизнинг йўлларимиз мустаҳкам ва тебранмас бўлади (Ҳикматлар 4:26; Ҳикматлар 10:29). “Лекин  Раббимиз Исо Масиҳ орқали бизга ғалаба берган Худога шукур!» (1 Коринфликларга 15:57), ўлим энди кучга эга эмас, гуноҳ Нажоткоримиз томонидан мағлуб этилган.

Йешуа бошлаган ҳамма ишни бажариши:  меросни олиб, душманларни қувиб чиқариши учун  қатъият ва жасорат керак эди! У Раббийдан қандай топшириқ олмасин, бу топширилган ишни натижасига эришиш йўлини топар эди. Шундай қилиб, биз Йешуа бутун ерни олиб, уни Исроил халқига мерос қилиб берганини кўрамиз (Йешуа 11:16-23). 13 дан 19 гача бўлган бобларда Йешуа  ерни исроилликлар ўртасида қандай тақсимлагани тасвирланган ва бу ерда унга шубҳа қилганларни буни амалга оширишга ундаш учун қатъият ва жасорат керак эди, токи улар Раббий улардан кутаётган ишни қилсинлар (Йешуа 18:3). Шундай қилиб, биз ҳам баъзан фақат жасоратимизни йўқотганимиз учун мағлубиятга учраймиз ва меросга кирмаймиз; қўрқув ва иккиланиш туфайли мағлубиятга учраймиз; Биз Худонинг Шоҳлиги учун янги ҳудудларни олмаймиз, чунки биз қила олмаймиз деб ўйлаймиз, лекин Худо бизнинг дунёнинг нури ва ернинг тузи бўлишимизни хоҳлайди. Раббий бизнинг гуноҳкор маданиятни ўзгартира оладиган ва одамларнинг қалбида Худонинг Шоҳлигини қура оладиган кучли ва жасур етакчилар бўлишимизни хоҳлайди. Муқаддас Руҳ бизни кеча, бугун ва абадий Худонинг содиқлигига ишонч билан тўлдирсин! Бизда иккиланиш учун ҳеч қандай сабаб йўқ, чунки Раббий ваъда берган! Ва У ҳар доим содиқдир!

***

Онгида мустаҳкам бўлган одамни Сен мукаммал тинчликда сақлайсан, чунки у Сенга ишонч боғлайди.

 Раббийга тоабад ишонч боғланг, чунки Раббий Худо абадий қоядир.

Ишаё 26:3-4.

 Шахсан сиз қайси соҳада қатъий ва жасур бўлишингиз керак?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Сизнинг ғалабангизни нима шубҳа остида қўйиши мумкин? Исо Масиҳга қатъий ва мустаҳкам эргашишнинг руҳий тамойилларини шакллантиринг.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

•тренинглар, конференциялар, ҳисобдорлик гуруҳлари, кейинги барча ишлар учун, Худо Ўз иродасига мувофиқ қандай ҳаракат қилишни кўрсатиши учун.

•руҳонийлик хизмати учун.

•ҳаракат етакчилари учун, уларнинг Худонинг ҳақиқати қатъиятлилиги ва Руҳда юриши учун.

12-кун Биз қўрқмаймиз ва даҳшатга тушмаймиз

«Мана, мен сенга буюраман… қўрқма ва дадил бўл,

 чунки Эгангиз Худо қаерда бўлмагин, сен билан биргадир».

Йешуа 1:9.

Чиқиш 14;

Йешуа 4:14, 24, 24:14, 8:1, 10:8, 25, 11:6;

Луқо 8:22-25.

Йешуанинг олдида улкан вазифаси турибди: кўплаб миллатлар, душман бўлган ва кучли одамларга эга кўплаб шоҳлар яшайдиган ерни эгаллаш. Худо Йешуага Мусонинг мисоли билан далда беради:  «Мен Мусо билан бирга бўлганим каби, сен билан ҳам бирга бўламан”. Мусонинг етакчилигидаги энг ёрқин воқеалардан бири – Қора денгизни кесиб ўтиш эди. Ҳатто Раҳаб ҳам буни икки айғоқчи билан гаплашаётганида эслайди, гарчи бу воқеа қирқ йил олдин содир бўлган бўлса ҳам (Йешуа 2:9-11).

Биз, Исроил каби, бир томондан қийин муаммолар билан ўралган бўлсак, иккинчи томондан – оғир қийинчиликларка дуч келсак кўпинча эътиқод инқирозига дуч келамиз. Қизил денгиз ёнида ҳам худди шундай ҳолат юз берди: бир томондан Исроилни ғазабланган Миср армияси қувиб етди, иккинчи томондан – денгиз шувуллар эди. Муқаддас Китобда шундай дейилган: «Улар  қўрқиб, Раббийга фарёд қилишди (Чиқиш 14:10), кейин даҳшатли норозилик уларни қамраб олди. Нега? Нега улар ҳаётнинг танг вазиятларида ваҳимага тушишди?

Тақдиримизни бошқарадиган ҳаётимизнинг муайян дақиқаларида нима қиламиз? Бундай пайтларда сиз Худонинг ВAЪДAЛAРИНИ ЁДДA ТУТИШИНГИЗ, уларга ишонишингиз ва бундан ташқари, Ёқуб (Ибтидо 32), Эстер ҳаёт қийинчиликлари чўққисида қилганидек, бу ваъдалар амалга ошиши учун имон билан курашишингиз керак. Aгар бу имон инқирозида Мусонинг етакчилиги бўлмаганида, Исроил барбод бўлар эди. Мусо Худо ҳамма нарсада содиқ эканини билар эди. Кўринадиган лаҳзанинг шароитларига қарамай, Мусо кўринмас нарсани: ваъда қилинган ерга киришини кўрар эди. Мусо ўзини ғазабланган, умидсизликка тушиб қолган халқдан ҳимоя қилиш ва танқидни ўз ҳисобига қабул қилиш ўрнига, одамларни руҳлантирди: “Аммо Мусо халққа деди: –Қўрқманглар! Тинч туринглар ва Раббийнинг нажотини кўрасизлар! У бугун сизлар учун буни амалга оширади: зеро сизлар ҳозир кўриб турган мисрликларни абадий бошқа кўрмайсизлар.

Раббий сизлар учун жанг қилади, сизлар эса тинч туринглар!

“ (Чиқиш 14:13-14).

Имонли одамлар ваъдаларга эга бўлиб, қатъий позицияни эгаллайдилар:

1.Қўрқмаслик ёки ваҳимага тушмаслик;

2.Қатъий туриш ва ваъдаларни маҳкам тутиш;

3.Тинчликни сақлаш;

Душманнинг стратегияси – бизни қўрқув билан фалаж қилишдир. Қўрқув ва ишончсизлик бизнинг хотирамиздан Худонинг барча ваъдаларини ва Унинг ўтмишдаги садоқатини ўчириб ташлаши мумкин. Имон билан Исроил Мисрни жасорат билан тарк этди ва энди имон билан улар бир жойда туришлари ва Худонинг уларнинг орқасидан эргашишини, денгиздаги барча Миср отлиқлари ва араваларини йўқ қилишини томоша қилишлари керак эди! Қандай ғалаба!

Исроил сингари, ҳар биримиз ҳаётимизда имон инқирозига дуч келамиз. Бу биз қўрқувдан орқага қайтишимиз ёки Худонинг 100% ғалаба ҳақидаги ваъдасига ишониб, имонда мустаҳкам туришимиз мумкин бўлган ҳал қилувчи дақиқалардир.

***

Қўрқманглар ва ваҳимага тушманглар: Мен сизларга қадимдан айтиб, олдиндан башорат қилмаганмидим? Сизлар Менинг гувоҳларимсизлар. Мендан бошқа Худо борми? Бошқа бирор қоя йўқ, ҳеч қайсисини билмайман.

Ишаё 44:8.

Шунингдек, урушлар ва уруш хабарларини эшитасизлар. Қаранглар, қўрқманглар, чунки буларнинг ҳаммаси бўлиши лозим, лекин булар ҳали охири эмас.

Матто 24:6.

1.Етакчи сифатида инқироз пайтида қандай ҳаракат қиласиз?

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2.Ҳозир қандай имон инқирозини бошдан кечирмоқдасиз? Қоғозга барча қўрқувларингизни кўк ёки қора қалам билан ёзинг.

______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

3.Қандай ваъдалар сизга умид бахш этади ва ишончингизни мустаҳкамлайди? Барча ваъдаларингизни қўрқувингиз устига ёрқин сариқ ёки тўқ сариқ маркер билан ёзинг.

Буни Раббийга ибодатда беринг:

_____________________________________________________________________________________

____________________________________________________________________________________________________________­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

Ибодат

Мураккаб ва беқарор ҳаёт даврида Исо Масиҳнинг оёқларида тўлиқ тинчлик ва хотиржамлик  учун.

Фитнес оламида ва спорт орқали шогирдларни кўпайтириш учун.

13-кун

Мураббийимиз бор ва мураббийлик қиламиз

« Мусо ўзининг хизматкори Йешуа билан ўрнидан турди,

Мусо Худонинг тоғига борди»

Чиқиш 24:13.

Сонлар 13 ва 14-боблар, 27:15-23;

Қонунлар 31:1-13

Мусога қарасак, у Исроилнинг энг қудратли етакчиларидан бири бўлганини, лекин у ҳам оғир аҳволга тушиб қолганини тушунамиз. Худога қулоқ солиб, тошга икки марта зарба бериб, Канъонга кириш имкониятидан маҳрум бўлди (Сонлар 20-боб). Ўзи ваъда қилинган ерга кирмаслигини билиб, эстафетани олиб, ўзи бошлаган Худонинг ишини якунлайдиган етакчини тайёрлаши зарурлигини тушунар эди. Бу ворис Йешуа эди. Aлбатта, бу тасодиф эмас.

Биз биринчи марта Йешуа Нун ўғли ҳақида «Чиқиш» китобида, Исроил ва Амолек халқи ўртасида ҳал қилувчи жанг бўлганида айтиб ўтилганини кўрамиз. Мусо Йешуага буйруқ беради ва у Исроил халқи етакчисининг сўзларига сўзсиз бўйсунади (Чиқиш 17:9-10), Мусо бу жанг ва Исроил душманларининг келажаги ҳақидаги Раббийнинг Каломини айнан Йешуага етказиши керак эди (Чиқиш 17:14), чунки у келажакда Худонинг раҳбарлиги остидаги ўтмишдаги ғалабаларни халққа эслатади, шунингдек, у бу башоратнинг ижрочиси бўлиб, ерни душманлардан тозалайди.

Итоаткорлик Йешуа учун биринчи ўринда туради, Йешуа ҳаётининг ҳар бир босқичида биз Раббий томонидан ўзига юкланган ҳар қандай вазифани бажаришга ўзини тўлиқ бағишлаган одамни кўрамиз. Кейинчалик Йешуа ваъда қилинган юртни кўриш учун бошқа айғоқчилар билан бирга боради. Бу вазифадан қайтган фақат у ва Калеб Худога итоат қилишга ва Канъонга боришга тайёр эдилар. Барча айғоқчилар бир хил ваъда олдилар, барча айғоқчилар ўз қабилаларида етакчи эдилар, ҳамма бир хил имкониятларга эга эди, ўн иккиси ҳам бир хил нарсани кўрди, аммо улар ўз ичида бутунлай бошқача хулосаларга келишди (Сонлар 13). Ўнтаси Раббийга ишонмади ва Унинг иродасига қарши чиқди, Унинг овозига қулоқ солмади, ўз шароитларидан келиб чиқиб Худога қаради, Худо берган ерда келажакни кўрмади, даҳшат ва қўрқоқлик уларни қамраб олди, бу даҳшат ва қўрқоқликни улар бутун халқни юқтирдилар (Қонунлар 9:22-24, Сонлар 14:1-4, 20-38). Улардан иккитаси – Калеб ва Йешуа Раббийга ишониб, Унга бўйсундилар,  кўрган ҳолатларига Қодир, Қудратли ва Содиқ Худо нурида қарадилар, уларда бошқа руҳ бор эди, улар уни эгаллаш учун ваъда қилинган ерга жасорат билан киришди (Сонлар 14: 6-10, 24, 30, 38; Йешуа 1:10-11).

Мусо кўп йиллар давомида Йешуа учун устоз бўлган, ёшлигидан у Мусога хизмат қилган, у билан муҳим воқеаларда бирга бўлган ва устозининг нима қилаётганини кузатган. Миллат етакчиси бўлгунга қадар у содиқ хизматкор ва ҳамкор бўлган, Мусонинг етакчилик тажрибасини кўрган, унинг Худо билан муносабатини ва Каломга муносабатини кузатган, устозининг ҳокимиятини ғайрат билан ҳимоя қилган (Чиқиш 33:11, Чиқиш 24:13, Чиқиш 32:15-20, Сонлар 11:26-29).

Мусо  эса Йешуани янги етакчи этиб тайинланадиган ва халқ учун масъулиятни ўз зиммасига оладиган кунга тайёрлаётган эди. У халқ сарсон-саргардон бўлиб, Худодан узоқлашмасликлари учун янги етакчи бўладиган инсон бўлиши, ичида Раббийнинг Руҳи ҳақиқатан ҳам мавжуд бўлган одам бўлиши лозим эди (Сонлар 27:15-23). Мусо Йешуанинг иқтидорини, жасорати ва иштиёқини кўрди (Сонлар 27:15-17), ўз кучини, маҳоратини ва тажрибасини Йешуага топширди ва Раббий унга буюрганидек унга ўз шон-шуҳрати ва мавқеининг бир қисмини берди, (Сонлар 27: 20-22), у шогирдига Раббийнинг сўзлари билан кўрсатма бериб, уни қўллаб-қувватлади (Сонлар 27:19, 23).Бутун халқ олдида уни Исроилнинг янги етакчиси деб эълон қилди (Қонунлар 31:1-13). Мусо унинг вақти тугаганига ва унинг ўрнига янги етакчи келишига,  Раббий у билан ҳам бирга бўлишига ва у орқали Ўз ваъдасини бажаришига халқни тайёрлаб, уни илҳомлантирди ва ишонтирди. Шундай қилиб, у Йешуани Раббийнинг етакчиси сифатида қабул қилишлари учун қўлидан келганини қилди(Қонунлар 31:1-3). Мусо Йешуага халқни ваъда қилинган ерга олиб киришни, Исроил ўғилларига уни тақсимлаб беришни буюрди ва у яна бир бора Раббийнинг садоқатини ва Йешуа қатъий ва жасур бўлиши кераклиги, ҳеч нарсадан қўрқмаслиги кераклигини эслатди (Қонунлар 31:7-8), халқ ерни эгаллаши жараёнида Раббийдан қўрқишни ўрганиши учун Худонинг Каломини, Унинг Қонунини доимий равишда ўқишини сўради. (Қонунлар 31:9-13). Исроил халқининг етакчиси сифатида, Мусо ўзининг вориси Йешуага очиқ бўлиб, унга халқ келажагини очиб берадиган ва шу орқали уни синовлар ва қийинчиликларга тўла етакчиликка тайёрлайдиган Раббий олдида юришни ўргатди(Қонунлар 31:14-29).

Мусо Йешуани Худонинг етакчиси сифатида тарбиялаш учун кўп иш қилди, шунинг учун унинг ваъда қилинган ер ҳақидаги орзуси амалга ошди, гарчи у ўзи буни кўрмаган бўлса ҳам. Шундай қилиб, Раббийнинг ваъдаси Нуннинг ўғли Йешуанинг даъвати орқали амалга ошди.

Йешуа кучли ва бардам етакчи бўлди, Раббий унга буюрган ҳамма нарсани аниқ бажарди ва ерни одамларга эгаликка берди (Йешуа 11:15). Одамлар унинг сўзларини рад этгандан кейин ҳам у сабр билан ўсишда давом этди (Сонлар 14:6-10). У Раббийга эргашишда қатъиятлилик, ишончлилик ва садоқат кўрсатди, кейин одамлар Унга эргашдилар (Йешуа 1:16-18). Aммо, Мусодан фарқли ўлароқ, Йешуа бошқа “Нун ўғли Йешуа”ни, Худонинг Каломини одамларга етказадиган ва унга кўрсатма берадиган Худо одамини қолдирмади. Халққа берилган барча кўрсатма ва огоҳлантиришларга қарамай, Ҳакамлар китобида етакчи вафотидан кейин Раббийни билмаган авлод туғилганини кўрамиз (Ҳакамлар 2:6-13) ва Раббийнинг мукаммал Қонунини унутиб, «ҳар бир киши нима унга тўғри туюлса, шуни қилар эди(Ҳакамлар 21:25).

****

Ворисисиз муваффақият мағлубиятга тенг.

Ж. Максвелл

Сизнинг ворисингиз ким? У Раббийнинг даъватини бажариши учун кимни тайёрлаяпсиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ворисингизга қандай мураббийлик қиляпсиз? Унга Раббийнинг даъватини бажаришни қандай ўргатяпсиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Мусога Йешуанинг устози сифатидаги мисолига қараб, биринчи навбатда нимани қўллашни ва нимада ўсишни хоҳлайсиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Сизга ким мураббийлик қилади? Сиз Раббийга ва устозингизга қанчалик итоаткорсиз?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Йешуа мисолига Мусонинг шогирди  сифатида қараб, унинг хизматкори юрагига қараганда, бу сизнинг ҳаётингизда қандай намоён бўлади? Нимани ўзгартиришни ёки қўллашни хоҳлайсиз?

_____________________________________________________________________________

Ибодат

•Қийин ва беқарор ҳаёт даврида унинг оёқларида тўлиқ тинчлик ва осойишталик учун.

•фитнес оламида ва спорт орқали шогирдларни кўпайтириш учун.

14-кун

Биз бошқаларга таъсир қиламиз

“ Нун ўғли Йешуа донолик руҳига тўлди,

чунки Мусо унга ўз қўлларини қўйиб ибодат қилган эди

ва Исроил ўғиллари унга итоат қилдилар

ҳамда Раббий Мусога қандай амр берган бўлса, шундай қилдилар”.

Қонунлар 34:9.

Йешуа 1 ва 10-боблар, 18:1-9, 23:6-16, 24:14-15.

Қийин пайтларда одамлар, айнан етакчилар,  доноликка тўла, Раббий ортидан етаклашга қодир, таваккал қилишга, нарх тўлашга, Раббий даъват қилган ишни қилиш учун курашаётиб, жасур бўлган Худонинг жангчилари, имон қаҳрамонлари ҳар қачонгидан ҳам кўпроқ талаб қилинади. Худо қалблари имонга тўлган ва Унга тўлиқ бўйсунадиганлар орқали ҳаракат қилади, Худо Ўз ишини содиқлар орқали амалга оширади.

Йешуа Худо Ўз ваъдасини бажариш учун фойдаланган етакчининг ажойиб намунасидир. Умрининг уч даврида (Мисрда 40 йил, чўлда 40 йил, Канъонда 30 йил) Худо унинг таъсирини, етакчилик ваколатларини кенгайтирди, чунки унга ишониш мумкин эди, у аслида Худонинг содиқ жангчиси эди. Олдинги кунларда мулоҳаза қилганимиздек, Йешуа итоаткор эди (Чиқиш 17:8, Сонлар 32:10-12), у хизмат қилишга тайёр эди (Чиқиш 24:13), у жасур эди ва Раббийдан қўрқар эди (Сонлар 14:9), Худонинг Ўзи Унга ҳокимият ва халққа таъсир кўрсатиш даражасини берди, унинг ўзида  бўлмаган ҳокимиятни берди, аммо бу ҳокимият Йешуа Раббийдан олган барча кўп сонли мажбуриятларни бажариши ва барча керакли қарорларни қабул қилиши керак эди.

Раббий Йешуани чорлаганда, унинг олдида жуда қийин вазифа турарди. Мусонинг ўлимидан сўнг дарҳол у бутун бир халқнинг етакчилигини ўз зиммасига олиши ва унга берилган вазифани бажариши– халқни ваъда қилинган ерга олиб кириши керак эди. Исроил ҳозиргина етакчисини йўқотди, эски авлод қирқ йил давомида ваъда қилинган нарсага эриша олмади, у аллақачон қайғули тажрибага эга эди: у Раббийнинг сўзларини айтганида уни эшитмаган ва қабул қилмаган эдилар (Сонлар 14:6-10), яна олдинда уларни тўлиб-тошиб оқаётган дарё ва кўплаб мустаҳкам шаҳарлар кутар эди. Вазият ва шароитлар яхши эмас эди, лекин Йешуа Раббий уни Ўз йўли билан ваъда қилинган ерга етаклаётганига, Раббийнинг Ўзи олдинда бораётганига, ер аллақачон тайёр экани, лекин уни қўлга киритиш кераклигига амин эди.

Йешуанинг халқни қандай бошқарганини кўриб, биз кўп нарсаларни ўрганишимиз мумкин.

У ҳар доим Раббийни тинглар эди ва унинг тинглаши аниқ ишлар ва ҳаракатлар билан тасдиқланар эди. Биз буни Йешуа китобининг 1-бобини 1-9-оятлардан ўқиб, кўришимиз мумкин:  у Раббийни диққат билан тинглайди, ҳеч нима деб жавоб бермайди, кейин эса Раббий уни чорлаган ишни қилади(Йешуа 1:10). У Йерихон яқинида бўлганида, Раббийнинг қўшинининг бошлиғи билан тўқнаш келганида шундай бўлган эди (Йешуа 5:13-15). Унинг бутун хизмати давомида бу унинг ҳаёт тарзи эди – Раббий айтганларини тинглаш ва эшитиш ва уни аниқ бажариш. У Раббийси билан доимий алоқада бўлиб, Ундан аниқ кўрсатмалар олиб, уларни бажариб, Худонинг сўзларини халққа етказар эди (Йешуа 3:7-9; Йешуа 4:1-4, 15-16; Йешуа 5:2-3 ва бошқалар).

Раббийнинг режаларини билган Йешуа Раббийдан одамларга таъсир ўтказиш, уларни Худонинг амрини бажаришга жалб қилиш қобилиятига эга эди. Раббий уни даъват қилганидан, Йешуа халқ назоратчиларини чақирди ва уларга одамларни йиғиш ва Худонинг мерос берган ерини эгаллаш вазифасини бажаришга тайёр бўлишни буюрди (Йешуа 1:10-11). У, шунингдек, Рубен, Гад ва Манаше қабиласининг ярмини, ўзлари ўрнашиб олган қулай, осойишта жойларини тарк этишга ва улар Мусога ваъда берганларидек, мерос берилган ерни забт этиш учун бошқа қабилалар билан боришга ишонтира олди. Улар хўп деб жавоб беришди, Йешуа ва қолган қўшин билан кетишди ва натижада ғалаба қозонишди! (Йешуа 1:12-18).

Йешуа Раббийга таяниш ва ишонч билан тўлган эди, Унинг ер аллақачон эгалик қилиш учун берилганлиги ҳақидаги ваъдаларига тўла эди, у бу ишончни халққа етказди.

Йешуа Худонинг мақсадига қандай эришишни билар эди, Раббий қандай қилиб аниқ вазифаларни бериш, қачон ва қандай қилиб ўлчанадиган вақт ичида халқни ташкил қилиш кераклиги ҳақида унга донолик берди. Биз буни унинг назоратчилар орқали қандай ҳаракат қилиши (Йешуа 1:10-11),

сўнгра унга ҳисобот берадиган айғоқчиларни юбориши (Йешуа 2:1,23-24) мисолида кўришимиз мумкин, кейин у халқни Йорданни кесиб ўтишга тайёрлайди ва у нафақат нима қилиш кераклиги ҳақида кўрсатмалар беради, балки одамларга Раббийнинг Каломини етказиб ва одамларни руҳлантириб уларга насиҳат қилади(Йешуа 3:2-6, 8-10).

Йешуа нафақат уруш стратегияси ва тактикасини биладиган жангчи ва ҳарбий етакчи, балки унга таъсир кўрсатиш учун берилган халқнинг руҳий етакчиси ҳам эди. Исроил Йорданни кесиб ўтганида, Йешуа Худонинг амри билан бу мўъжизани кўрмаган кейинги авлодга Худонинг буюклиги ҳақида айтиб бериш учун ёдгорлик тошларини ўрнатди (Йешуа 4:5-9). Одамлар мағлубиятга учрагач, кейин Гайни мағлуб этганларида, Йешуа Раббийга қурбонгоҳ ўрнатди, Мусонинг Қонунидан рўйхат тузди ва Қонуннинг барча сўзларини бутун Исроил халқига ўқиб берди, токи улар эслаб қолсинлар ва амал қилсинлар(Йешуа 8:30-35). Йешуанинг сўнгги сўзлари ҳам ишонч ва куч билан суғорилган эди. У халқдан Раббийга вафо ва садоқатни сақлаб қолишни илтимос қилди, у яна бир бор Раббий бу йиллар давомида содиқ бўлганини, Унинг ваъдалари амалга ошганини, У итоатсизлик оқибатлари ҳақида огоҳлантирганини эслатди, гарчи халқнинг танлови бўлса-да, у ўз уйи билан бирга Раббийга хизмат қилиш танловини ишонч билан кўрсатди (Йешуа 23:24)

Худо содиқ ва бағишланган етакчилик орқали ишлаган, ишламоқда ва ишлайди.

Раббий Йешуанинг таъсирини кўпайтирди ва кенгайтирди. Ва агар дастлаб улар уни эшитмаган бўлсалар ҳам, унинг сўзларини эътиборсиз қолдириб, уни тошбўрон қилмоқчи бўлган бўлсалар ҳам, бу Исроил халқининг эски авлоди билан содир бўлган эди(Сонлар 14:6-10), кейин у аллақачон етук етакчига айланганида ва  янги авлодга мурожаат қилганида, Раббий берган ҳокимият билан гапирар, фош қилар, одамларни Худо ваъда қилган нарсаларни олишга йўналтирар ва илҳомлантирар эди (Сонлар 18:1-8). Агар бизга ҳам қулоқ солмасалар, ҳамма нарсанинг ўз вақти ва ҳар бир вақтнинг ўз одамлари бўлишини тушунган ҳолда умидсиз бўлмаслигимиз ёки тушкунликка тушмаслигимиз керак. Биз Худонинг ишини қилсак, Худо Унинг сўзларини эшитадиган тўғри одамларни тайёрлайди. Савол шундаки, биз нимани ва қандай етказамиз? Йешуа Раббийга содиқ эди ва Раббий даъват қилган нарсада Унинг иродасини бажариш учун Унинг амрларини етказди.

***

Содиқ етакчилар Худонинг ғолибона режасини амалга ошириш учун ўз таъсиридан фойдаланадилар.

Худо сизга қандай таъсир доирасини берди? Aтрофингизга қандай таъсир қиляпсиз: Худонинг иродаси ва Унинг ваъдалари нуридами? Ёки ҳозирги шароитдан келиб чиқибми? Сизнинг таъсирингиз қандай оқибатларга олиб келади?

______________________________________________________

Aтрофингиздаги одамларга нимани етказяпсиз?

_____________________________________________________________________________

Йешуа Нун ўғлига халқ етакчиси сифатида қаралса, ўзингизда қандай етакчилик хусусиятларини ривожлантиришни истар эдингиз? Буни қандай қиласиз?

______________________________________________________

Ибодат

• Мураббийларимиз ва шогирдларимиз учун

• Профессионал спортчилар ўртасида шогирдлик учун

• Киберcпорт орқали хизмат ва шогирдлик учун.

15-кун Оилавий хизмат

14. Шунинг учун энди Раббийдан қўрқинглар,

Унга покликда ва астойдил хизмат қилинглар.

Дарёнинг нариги томонида ва Мисрда оталарингиз хизмат қилган

худоларни  рад этиб, Раббийга хизмат қилинглар.

15. Агар Раббийга хизмат қилиш сизларга маъқул бўлмаса,

энди кимга хизмат қилишни ўзларингиз танланглар:

дарёнинг нариги томонида бўлганларида

оталарингиз хизмат қилган худоларгами ёки

сизлар ҳозир ерида яшаётган  аморийларнинг худоларигами;

 бироқ мен ва менинг хонадоним Раббийга хизмат қиламиз.

Йешуа 24:14-15.

Йешуа 24-боб; Эфесликларга 1-боб; Колосаликларга 3-боб

Хизматини тугатиб, Йешуа Исроилнинг ҳар бир оиласини кимга хизмат қилишни танлашга чақиради: Раббийга ёки оталарининг худоларига ёки Худодан мерос бўлиб қолган ўша ер халқларининг худоларига. Исроил Мисрдан чиқиб кетаётганда Худо билан учинчи аҳд тузади – улар Раббий Худони Унга хизмат қилиш ва Унинг овозига бўйсуниш учун танлайдилар.

Ўша пайтда ҳам, бугунги кунда ҳам бу дунё худолари ўртасида инсоннинг юраги учун ягона Худо билан кураш бор, одамнинг ўзи кимга боғланиш, кимга қараш ва кимга хизмат қилишни танлаш ҳуқуқига эга. Бизни доимо кўплаб худолар ўраб олишади, улар бизнинг вақтимиз ва эътиборимиз учун курашадилар, бу бизнинг ҳаётдаги йўналишимизни белгилайди. Биз аждодларимиз қандай худоларга хизмат қилгани ва қайси худолар бугун бизни ўраб турганига, улар ҳозирги авлодни ўз фойдасига танлов қилишга таклиф қилаётганига гувоҳмиз.

Биз ҳаммамиз Худо томонидан кўз билан яратилганмиз, шунинг учун биз доимо қаерга борсак, юзимизни ўша йўналишга қаратамиз. Aгар биз орқага юришга ҳаракат қилсак, тез орада бу йўлдан бориш нафақат қулай эмас, балки хавфли ва деярли имконсиз эканлигини тушунамиз. Биз кўп тўсиқларга дуч келамиз ва бир неча марта йиқиламиз. Шунинг учун ҳаммамиз қаерга кетаётганимизни кўриш учун олдинга қараб юрамиз. Биз йўл ёки йўлакни кўришимиз керак, кейин эса ҳар хил тўсиқларни четлаб ўтиб, осонгина олдинга интиламиз.

Бу шуни англатадики, биз ҳақиқатан ҳам муҳим тамойилни унутмаслигимиз керак, у шунчалик содда бўлгани учун  биз бу ҳақида ўйламаймиз  ҳам: «Биз қаерга қарасак, ўша томонга борамиз”. Aгар сиз ушбу оддий тамойилга зид иш қилсангиз, бу қайғули тугайди. Aммо агар бу тамойил кенгроқ миқёсда, ҳаёт миқёсида қўлланилса, бу бизнинг ҳаётимизни жиддий ўзгартириши мумкин. Бизнинг ҳаётимиз — бу саёҳат. Ушбу саёҳатда биз қаерга қарашимиз жуда муҳим, чунки биз, фарзандларимиз ва яқинларимиз қаерга қарасак, биз у ерга борамиз. Aксинча, биз қарамайдиган жойга бормаймиз. Aгар биз нопок, салбий, ёмон, қоронғу, гуноҳкор, Худони улуғламайдиган нарсаларга эътибор қаратсак, тез орада, биз ўзимизни шу йўлларда,  Худодан узоқда, қоронғу жойда топамиз. Биз ҳар доим эътиборимиз қаратилган жойда бўламиз.

Эфесликларга мактуб, Худонинг севимли болаларининг назарини самовий танловга, Масиҳдаги покланишга ва осмондаги мавқега қаратади. Саёҳатимизнинг охирида биз Осмон Шоҳлигида бўлишни хоҳлаймиз. Ҳақиқат шундаки, Худонинг Шоҳлигини ва Унинг ҳақиқатини излаган киши бугун ҳам осмон томон йўл олади ва тахтда Масиҳ билан учрашиш учун Худонинг улуғворлигига эришади. Муқаддас Китоб бизни қайта-қайта нигоҳимизни осмонга қаратишга ва пок, адолатли, ҳақиқий, ёқимли, олижаноб, фазилатли нарсалар ҳақида ўйлашга чақиради. Раббимиз У ҳақида ўйлашимизни, бошқаларнинг яхшилиги ва нажоти ҳақида ўйлашимизни хоҳлайди, чунки бу ҳақда ўйласак, ҳаракат қиламиз!

Исо Масиҳ бу ерни тарк этаётиб, ҳақиқий шогирдларига Буюк Топшириқ қолдирди. Ва У қайтиб келганида, У бизни Унинг амрини бажараётган ҳолда топмоқчи. Унинг биз, фарзандларимиз ва яқинларимиз учун топшириғи бизни юқоридан куч билан, Муқаддас Руҳнинг кучи билан Йерусалимда, Яҳудияда, Самария ва ҳатто ернинг чеккасигача Унинг гувоҳлари бўлишимиздир. Унинг истаги биз уйимизда, оиламизда, қўшниларимизда, танишларимизда, шаҳримизда, мамлакатимизда ва ҳатто ундан ташқарида Муқаддас Руҳнинг кучи билан Унинг гувоҳи бўлишимиздир.

Шундай қилиб, бугун биз Исо Масиҳнинг бу сўзлари билан ёнаётган оилаларни учратамиз. Улар бу ҳақда ўйлаб ётишади ва эрталаб шу кайфият билан туришади, яшашади, буни қилишади,бунга  вақт, маблағ ва куч сарфлашади. Кўпгина оилалар ҳаворий оилалар бўлишга ва Унинг Шоҳлигини кенгайтирадиган ва қурадиган хизматчилар бўлишга қарор қилишади. Бу кўпинча осон эмас, чунки сиз турли хил истаклар, кайфиятлар ва лаззатларга йўқ дейишингиз керак. Кўпинча бу танлов ортида кўплаб айрилиқлар ва камтарона турмуш тарзи ётади.

Бугун биз бутлар ва сохта худолар билан тўлган ўша заминда яшаяпмиз. Жинсий алоқа, пул, куч, таъсир – буларнинг барчаси одамлар устидан назоратни ўрнатади. Ҳамма жойда одамларнинг руҳини ушлаш учун тўрлар ва тузоқлар ўрнатилган. Бизга кучли маълумотлар оқими тўкилмоқда, бу кўчки каби кўплаб қалбларни тўғри йўлдан олиб ташлайди. Улар кичик, зарарли нарсаларнинг мухлисларига айланишади, ижтимоий тармоқларда ва эришиш осон бўлган кўнгилхушликларга  кўп вақт ўтказишади.

Диққат қилайлик: ҳақиқий ва самовий даъватимиз йўналишида яшайлик ва ҳаракат қилайлик, бу учун бизни Худога олиб борадиган нарсада бўлайлик ва бизни ёки оиламизни тескари йўналишга олиб борадиган нарсага ўрин бермайлик.

***

Биз ҳаммамиз бу илоҳий вазифанинг ҳаворийларимиз.

Исо Масиҳнинг шогирдлари хизматга юборилганлар ҳаёти билан яшашади.

Ҳар бир ҳаёт – ҳаворийлик ҳаётидир.

Ҳар бир никоҳ – ҳаворийлик никоҳидир.

Ҳар бир даъват – ҳаворийлик даъватидир.

Ҳар биримизнинг ҳаворийлик вазифамиз бор!

1.Фарзандларимизни ва яқинларимизни осмон баландлигига диққат билан қарашга ва тоғлик нарсалар ҳақида ўйлашга қанчалик тез-тез чақирамиз?

2.Кўзларингизни Масиҳга қаратасизми? Осмонгами?

3.Сиз ўзингизнинг танланганингиз ва даъватингизга эътибор қаратасизми? Буни қандай тушунтира оласиз?

4.Бир ҳафта ичида сизни самовий томонга боришга ундайдиган нима қиласиз?

5.Раббийга хизмат қилиш учун – танловингизга мувофиқ яшаётганингизга ишонч ҳосил қилиш учун кундалик ҳаётингизда нимани рад этишингиз ва ўзгартиришингиз керак?

6.Биз киммиз: нима қилиб бўлса ҳам жанжал ўтини ўчирадиган Худонинг ўт ўчирувчиларимизми ёки ашаддий уруш ва жанжаллар қўзғатувчиларимизми?

16-кун Жасорат билан жангларда ғалаба қозонамиз

Йешуа уларга: “Қўрқманглар ва даҳшатга тушманглар,

 кучли ва жасур бўлинглар.

Зеро Раббий сиз жанг қиладиган сизларнинг

барча душманларингизни шундай қилади ”, ―деди.

Йешуа 10:25.

Йешуа 8 ва 10-боблар; 2 Шоҳлар 23; Ваҳий 2:8-11.

Йешуа китобида Худо бир неча бор етакчини жасоратга чақиради ва у ўз навбатида ўз жангчилари ва халқини жасоратга чақиради! Кўнгли бўшлик ва қўрқоқлик ғалабага олиб келмайди! Қўрқоқ одамлар буюк ишларни кўра олмайдилар ва руҳни ҳаприқтирадиган тадбирларда қатнашмайдилар ва улар, албатта, ҳали қўл етмаган ғалабалар ва шукуҳнинг меросхўри бўлмайдилар.

Йешуа китоби ажойиб урушлар, жанглар ва ғалабалар билан тўла: Мером сувлари бўйидаги, Йерихон устидан, Гай устидан ғалаба ва ҳок.

Жасорат –  бу қаҳрамонларнинг кийимлари! Раббий жасурларга буюк ғалабалар беради!

2 Шоҳлар 23-бобда Раббий томонидан улуғланган жасур киши Довуднинг сўнгги сўзлари ҳақида ҳикоя қилинади. Қизиғи шундаки, йилномачи Довуд ҳаётининг тавсифини якунлаб, подшоҳнинг айниқса жасур жангчиларини ва 30 бошлиқдан иборат махсус бағишланган ва тайинланган гуруҳини эслайди ва тасвирлайди!

Подшоҳнинг бу айниқса жасур жангчилари кимлар эди ва улар нима қилишди?

“8. Мана булар ― Довуднинг жасур кишиларининг исмлари: Уч нафар бошлиқларнинг бошлиғи тахмонлик Ишбошеф. У ўз найзасини саккиз юз кишига қарши кўтарди ва уларни бир вақтнинг ўзида ўлдирди. 9. Ундан кейингиси ахохлик Додонинг ўғли Элеазар бўлиб, улар жангга йиғилган филистинликларни мазах қилиб чақирганларида Довуд билан бирга бўлган уч нафар жасурлардан бири эди.  10. Исроилнинг эркаклари қочиб кетганларида, у туриб, қўли чарчагунича ва қиличга ёпишиб қолгунича филистинликларни ўлдирди. Шунда Раббий ўша куни буюк ғалаба тақдим этди ва халқ фақатгина мурдаларни териб олиш учун унинг ортига қайтиб келди.  11. Ундан кейин  ҳарарилик Аге ўғли Шаммаҳ эди. Филистинликлар ясмиқ дони экилган далада саф тортганларида ва халқ филистинликлардан қочиб кетганида, 12. у дала  ўртасида туриб, уни асраб қолди ва филистинликларни яксон қилди; ўшанда Раббий буюк ғалаба тақдим этди” (2Шоҳлар 23:8-12).

Булар ўттиз нафар жасур бошлиқларнинг уч нафар энг жасурлари эдилар.

Сўнгра Йоабнинг биродари Абишай таърифланади:

“18. Зеруяҳнинг ўғли, Йоабнинг биродари, Абишай кейинги уч нафар жасурларнинг бошлиғи эди(инглизча таржимада ўттиз кишининг). У ўзининг найзаси билан уч юз нафар кишини ўлдирди ва уч нафар жасурларнинг орасида шарафда эди. 19. У уч(инглизча таржимада: ўттиз) нафар жасурларнинг ичида энг таниқли эди ва уларнинг бошлиғи эди, лекин биринчи уч нафар жасурларнинг ҳисобига кирмас эди”(2Шоҳликлар 23:18-19).

Келинг, энди Бенаяҳга диққатимизни қаратамиз:

“20. Кейингиси Кабзееллик Йеҳояда ўғли Бенаяҳ жасур киши бўлиб, улкан ишлар қилган эди.

-У моаблик Ариэлнинг икки нафар ўғилларини ўлдирди;

– У қор пайтида пастга тушиб, ўрадаги шерни ўлдирди;

-У бир мисрлик, салобатли одамни ҳам у ўлдирди. Мисрликнинг қўлида найза бор эди, у эса унинг олдига таёқ билан бориб, мисрликнинг қўлидан найзасини тортиб олди ва уни ўз найзаси билан ўлдирди.

22. Мана, Йеҳояда ўғли Бенаяҳ  нималар қилди ва у уч нафар жасурлар орасида шарафли эди.

23. У ўттиз нафар жасурлардан ҳурматли эди, лекин биринчи уч нафар жасурларнинг ҳисобига кирмас эди. Уни Довуд ўз қўриқчиларининг бошлиғи қилиб қўйди”(2Шоҳликлар 23:20-23). Бошқа таржима Довуд уни ўзининг қўриқчиси қилиб танлади, дейди.

Нега айнан уни? Эҳтимол, у Довуднинг юрагига айниқса яқин бўлиб қолгандир, чунки у «Шерларни таъқиб қилувчилар тоифасига кирди!» –Давид бу тоифадан эди!

Aрслон ёки леопардни таъқиб қилиш –  бу дадил ҳаракат ва улкан жасорат! Бу катта қийинчилик ва ғалаба қозонган тақдирда катта ғалаба билан тожланган хавф! Қанча одам арзийдиган хавфга “ҳа” дея олади? Ҳозирги кунда кўплаб оддий масиҳийлар ва уларнинг етакчилари тинчлик ва осойишталикда оддий ҳаётни танлашга тайёр, нафақат шер билан учрашишдан қочади, балки унинг шафқатсиз бўкиришини эшитишни ҳам хоҳламайдилар.

Ғорда шер билан юзма-юз бўлиб қолсак, бу кунимизни қандай тасвирлаган бўлардик? Эҳтимол, биз айтардик: «Бу менинг ҳаётимдаги энг даҳшатли кун эди!». Ёки, аксинча, бу кун Худойимизга улуғ шон-шуҳрат, бизга завқ ва ғалаба келтирадиган ва ҳаётимиз ҳамда хизматимизда кескин бурилиш куни бўлар эди. Биз ҳаётимиздаги тушунарсиз, ноқулай ва қийин ҳолатлар сонини камайтиришни истаймиз. Бироқ, Худо уларни бизнинг йўлимизда қўяди. Улар от пойгаларида ўрнатиладиган тўсиқларга ўхшайди. Ҳар бир енгиб ўтилган тўсиқ ғалаба қозониш имкониятини беради, янги истиқболларни очади, чунки Худо бизнинг У билан муносабатларнинг янги тажрибасини бошдан кечиришимизни, Унинг характерини, Унинг имкониятлари ва шон-шуҳратини билишнинг янги тажрибасини бошдан кечиришимизни хоҳлайди! У учун жасорат ва ғалаба – Унинг улуғворлигининг порлашидир!

Aммо қўрқоқлик нафақат мағлубият, хиёнат ва ҳалокатли оқибатларга олиб келади, балки Худо ва Унинг улуғворлиги ҳақидаги тушунчамизни оддий инсоний ўлчовларга тушириб қўяди.

Исо Масиҳ Яҳудо қабиласидан бўлган шер. Ёқубнинг ўғли Яҳудо шундай таърифланган:

“Яҳудо, сени ака-укаларинг шарафлайдилар. Сенинг қўлинг душманларингнинг бўйнида бўлади. Сенинг отангнинг ўғиллари сенга тиз чўкадилар.

9. Яҳудо ёш шердир, менинг ўғлим ўлжадан кўтарилмоқда….  

10. Яраштирувчи келмагунича Яҳудодан салтанат ҳассаси ва унинг пушти камаридан қонун берувчи кетмайди; шу яраштирувчига  халқлар итоат қиладилар”(Ибтидо 49:8-12).

Яҳудо қабиласига Исроил хонадонининг тахтида ўтирадиган киши тугамайди, деган катта ваъда берилган эди. Бу қабилага буюк шараф берилган эди – айнан унда Нажотнинг Йўлбошчиси Масиҳ туғилиши керак эди!

***

7. Чунки Худо бизга қўрқоқлик руҳини эмас, балки куч-қудрат, севги ва соғлом онг Руҳини берган.

2 Тимотийга 1:7.

Шайтон бўкирган шер каби юриб, кимни ютиб юборишни қидираётгани ёзилган (1 Петрус 5:8). Сизнинг руҳий жангчи сифатидаги таржимаи ҳолингизга, Йешуа қўшини жангчилари ёки Довуднинг махсус қўшини жангчилариники каби қуйидаги сўзлар мос келадими: “Жасурларнинг жасури”, “қаҳрли шерларни овловчи”…

_____________________________________________________________________________________

 Бугун жасур жангчилар сафидамисиз?

_____________________________________________________________________________________

 Ибодат

Раббий бизнинг хизмат жамоаларимизни жасур одамлар билан тўлдириши учун.

Биз Исо Масиҳнинг буюк топшириғини охиригача бажариш учун жасур бўлишимиз учун.

Экстремал спорт турлари орқали тшогирдларни кўпайтириш учун ва барча имкониятлар учун.

17-кун Биз мағлубиятларда Раббий билан мустаҳкамланамиз

« Сен, Раббий, менинг чироғим; Раббий менинг зулматимни ёритади»

2 Шоҳлар 22:29.

Йешуа 6:18-19, 7-боб; 1 Шоҳлар 30-боб; 2 Шоҳлар 22:7, 17-42,

Ишаё 26:3-4.

Еттинчи боб Исроил болалари қандай қилиб Худонинг каломига хиёнат қилгани, имондан четга оғганлиги ёки ўз хатти-ҳаракатлари ва ишлари билан тақиқланган нарсага нисбатан уларга етказилган каломга бўлган ишончга хиёнат қилгани ҳақида ҳикоя билан бошланади. Тақиқланган нарсаларни севиб қолган ва у севган нарсасини – олтин нарсалар ва кийимларни олиш учун қўлини чўзган фақат битта одамнинг жинояти бутун халққа қарши Раббийнинг ғазабини чақирди ёки қўзғатди.

Ушбу боб ва Исроилнинг Худо берган ерни эгаллаб олиш бўйича янги ташаббуси Худо ва Йошуа ўртасидаги мулоқотдан бошланмайди. Афтидан, Худо одамлардан ғазабланмоқда, чунки у ташриф буюрмайди ва халқ етакчисига мурожаат қилмайди. Афсуски, Йошуа ҳам руҳий ҳушёрликни кўрсатмайди: у Раббийдан сўрамасдан, Гай шаҳри ҳақида ўзи қарор қилади. У шаҳарда вазият қандай эканлигини билиш учун жосусларни юборади. Улардан ҳисобот олгач, у яна Раббийдан сўрамади, балки олинган маълумотларга кўра ҳаракат қилишга қарор қилади. Натижада, Исроил армияси жиддий мағлубиятга учради-ўттиз олти киши ҳалок бўлди, гарчи бу шаҳар Йерихон билан солиштирганда кичик ва хавф туғдирмаслиги керак эди.

Бу, албатта, йўқотиш учун тўғри вақт эмас эди, чунки Исроил ваъда қилинган ерга киришнинг бошида эди ва жиддий мағлубият барчани ҳайратда қолдирди, шунда одамларнинг юраги бўшашди.

Гуноҳ муқаддас Худо билан алоқани бузади. Халқ ва уларнинг етакчилари оқилона қарорлар қабул қила олмайди, муваффақиятли ҳаракат қила олмайди ва душманларга қарши тура олмайди.

Мағлубият ҳар доим оғриқ билан боғлиқ. Бу ҳар қандай етакчини чалкаштириб юборади. Бу қайғу келтиради ва зарар келтиради. Аммо мағлубиятда ҳам, атрофдаги ҳамма нарса ёниб кетганда ҳам, одамнинг чиқиш йўли бор, бу зулматда порлайдиган нурга ўхшайди, бу Раббийга бўлган умидини мустаҳкамлашдир.

Довуд даҳшатли худосизлар бўлмиш Амолекликлар Довуд ва унинг халқи оилалари билан бирга бўлган Секелаг шаҳрига ҳужум қилганда шундай қилган  эди(1 Шомуил 30:6-7).

Раббийга бўлган умид истакни келтириб чиқаради ва Раббийга илтижо қилиш, Раббийни нафақат ўзимиз, балки яқинларимиз ва бошқа руҳий раҳбарлар билан бирга излаш учун куч беради. Кўпинча, мағлубиятга учраган одам, Раббий ундан қандай ҳаракатлар кутаётганини билмайди. Шунинг учун У билан фақат яқин алоқада – Уни излаш, Унга яқинлашиш учун мағлубиятда куч топган Довуд ва Йошуадан ўрнак олиб, Уни излаганда Унинг сўзи ва йўналишини эшитишга умид бор.

Раббийга ва одамларга қарши ҳар қандай жиноят инсон, оила, жамоа, шаҳар ҳаётида Худонинг ғазабига ўрин беради ва мағлубиятга олиб келади. Фақат Раббийга бағишланган ва ҳеч қандай тарзда бизга тегишли бўлмаган мол-мулк, маблағ, нарсалар, одамлар бор, шунинг учун бу нарсаларга қўлингизни чўзиш гуноҳ ва ўзингизга ҳамда атрофингиздаги одамларга қарши қаратилган ҳаракатдир.

Биз тез-тез бизга янги йўналишни ўрнатадиган ёки ҳаётимиз ва хизматимизнинг йўлини тўғирлайдиган Муқаддас Руҳнинг овозини эшитамиз. Бу GPS ишига жуда ўхшайди. Руҳий ҳаётда GPS Муқаддас Руҳнинг бошқарувидир. Инсон нафақат янги йўналишда, балки оддий ҳаёт давомида ҳам Унинг бошқарувиига муҳтож. Биз хато қилсак ёки ҳаракатларимизда адашаётган бўлсак Муқаддас Руҳнинг овозини эшитиш жуда муҳим: » йўналишни ўзгартиринг!». Унинг овози биз тўхтаб, ўзгартиришлар киритишимиз, маршрутни созлашимиз ёки шунчаки бурилишимиз учун эшитилади. Бунинг Муқаддас Китобдаги номи – тавба қилишдир. Тавба қилиш дегани: одам нима қилса ҳам, Агар бу Раббимиз Исо номи билан бўлмаса, тўхтаб, йўналишни ўзгартириши керак, деганидир. Бундай юриш Муқаддас Руҳнинг овозига сезгирликни, шунингдек, итоаткор бўлишга тайёрликни талаб қилади.  Масиҳ билан қанчалик кўп муаммоларни баҳам кўрсам, уларнинг ечимлари шунчалик осон бўлади.

Агар тартибсизлик юз берган бўлса ва хатолар ва ададшишлар туфайли ҳаётимизга зулмат тушган бўлса, биз Муқаддас Руҳнинг қалбимиз ва онгимизга тартиб ўрнатишда иштирок этишига рухсат беришимиз керак, чунки у бир вақтлар ер сувлари устида юриб, Худонинг тартибини ва гўзаллигини яратди! Худо яна бетартибликдан нур сочиши ва ҳамма нарса жойига тушиши учун етарли севги, раҳм-шафқат ва иноятга эга!

***

Аммо Довуд Ўз Раббий Худосига умид билан мустаҳкамланди… Довуд Раббийдан сўради.

 (1 шоҳлар 30: 7а-8а).

1. Юрагингизда Худонинг ички GPSи ишини текширинг. Нимани созлаш ёки ўзгартириш керак?

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

2. Ҳаётингизнинг қайси соҳаларида унинг нури ва тартиби керак? Уни санаб ўтинг ва ибодатда Раббийга келтиринг.

Ибодатда Уни тинглаш учун сукут сақлашга вақт қолдиринг.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Ибодат

Сизнинг шаҳрингиздаги синган одамлар / оилаларнинг даволаниши учун: алкоголга қарамлар, гиёҳвандлар, уйсизлар.

Сизнинг ҳаётингизда Худонинг буюк ишларини кўришга халақит берадиган имонингиздаги барча мумкин бўлган ақлий, жисмоний ва руҳий тўсиқларни Худо кўрсатиши ва барбод қилиши ҳақида.

18-кун

Биз барча қалъаларни вайрон қилмоқдамиз

 “Чунки жангимиздаги қуроллар жисмоний эмас,

балки истеҳкомларни барбод қилиш учун Худо томонидан қудратлидир.

 Булар билан Худони таниб-билишга қарши кўтариладиган

ҳар қандай хаёл ва кеккайишни йиқитамиз ҳамда

ҳар қандай фикрни Масиҳга бўйсуниши учун асир қиламиз”

2 Коринфликларга 10:4-5.

Қонунлар 1; Йешуа 6; Ибронийларга 11:30;

Римликларга 8:5-17; Галатияликларга 5:16-17, 6:7-8.

Исроил халқи қирқ йил чўл бўйлаб кезиб юрди, гарчи бу масофани 11 кун ичида босиб ўтиш мумкин эди (Қонунлар 1:2-3). Келинг, тўхтаб, нима учун бу содир бўлганлиги ҳақида ўйлаб кўрайлик. Бу душманларми ёки қийин вазиятларми? Уларнинг мерос олишига нима тўсқинлик қилди?

Кўпгина жавоблар уларнинг фикрлаш тарзида, йиллар давомида уларнинг ичида илдиз отган, уларнинг “қалъасига” айланган қотмаларда ётади». Улар тоғда жуда узоқ вақт қолишди, “сут ва асал оқадиган» ерга боришга сусткорлик қилишди (Қонунлар 1:6, Чиқиш 3:8).

Эҳтимол, биз Исроилга қараб ҳайрон бўламиз, эҳтимол баъзиларимиз ҳатто халқни қоралаймиз, чунки биз Раббийга итоат қилишимиз, бориб ваъда қилинган нарсани олишимиз мумкин эди. Aммо, эҳтимол, баъзиларимиз худди шундай қиламиз. Олдинга бориш ўрнига, биз бир хил қалъа атрофида, бир тоғ атрофида юришни давом эттирамиз, итоатсизлик ва исён, кўнгли бўшлик ва қўрқув, ноаниқлик ва шубҳа доираларида ўралашамиз. Натижада, кўп йиллардан кейин ғалаба қозонамиз, аслида дарҳол ғалаба қозонишимиз мумкин эди.

Худонинг халқининг эски авлоди Раббий ваъда қилган келажакни имон кўзлари билан кўра олмадилар, улар ўтмишда яшадилар. Уларнинг барча фикрлари, суҳбатлари, ҳаракатлари Миср қуллигида кўрганлари атрофида эди. Раббийга ишонмай, Унинг ваъдасига ишонмай, улар айғоқчиларни ерни ўрганишга юборишга қарор қилишди (Қонунлар 1:20-21). Худо содиқдир! Ер ҳақиқатан ҳам гўзал бўлиб чиқди (Қонунлар 1:25, 14:7-8), лекин одамлар ер юзида яшовчи баҳайбатлардан қўрқиб, кўпчиликнинг фикрига бўйсундилар ва улар ўзларини баҳайбатлар олдида, том маънода чигирткадек кўришди (Сонлар 13:34). Худога эмас, балки ўзига эътибор қаратиш, Худонинг ваъдаларига эмас, балки вазиятларга қараш эски авлодни ваъда қилинган нарсаларни кўришдан маҳрум қилди.

Кекса авлод ўзлари қурмаган йирик, обод шаҳарларга кириб, ўзлари олмаган яхшиликларга тўла уйларни эгаллаб, улар қазмаган қудуқлар ва экмаган узумзорлар, зайтун дарахтларидан баҳраманд бўлишлари мумкин эди. Халқнинг келажаги, бу неъматларнинг барчаси ягона манбадан– Қодир ва Ўта мўл-кўл Худодан келган эди(Қонунлар 6:10-11). Aммо улар боришни хоҳламадилар ва Унинг амрига қарши чиқдилар, улар Ўзларининг Худоларини менсимадилар ва Ўзларининг заифликлари ва умидсизликларидан шикоят қилиб, У билан баҳслашишди (Қонунлар 1:26-28), улар қўрқув ва даҳшатни тарқатган кўпчиликка ишонишди, натижада ўзларининг имонсизликлари ва исёнлари билан гўзал заминдаги гўзал ҳаётдан воз кечдилар, Раббий уларни жазолади (Сонлар 14:26-35), ва ваҳима қўзғатганларни ҳалок қилди (Сонлар 14:36-38). Ва кейин, гўё улар ўзларини оқламоқчи бўлгандек, ўйламасдан қарор қабул қилишди: исроилликлар Раббий буюрганидек, душманларга қарши курашишга қарор қилишди. Худосиз жангга кириб, улар қаттиқ мағлубиятга учрадилар (Сонлар 14:39-45, Қонунлар 1:41-46).

Aслини олганда, одамларнинг ҳеч қандай муаммоси йўқ эди, чунки Худо ваъда қилган эди, улар Қодир Тангрининг ёрдамига ишониш билан қуролланиши мумкин эди, лекин улар ўзларининг нотинч фикрлашлари ва қотмалари билан муаммони яратар эдилар. Бизнинг ичимиздаги муаммолар, қарама-қаршиликлар, гуноҳлар – барча душманлардан энг даҳшатлиси ва ёмонидир. Галатияликларга 5:17 да айтилишича, «тана руҳга, руҳ эса – танага қарши бўлган нарсаларни  хоҳлайди: улар бир-бирига қарши туришади, шунинг учун сиз ўзингиз хоҳлаган нарсани қилмайсиз”. Бундай ички қарама-қаршилик қандайдир ҳақиқий душманга қарши курашдан ҳам ёмонроқдир. Ҳар бир инсон эртами-кечми бу даҳшатли ички дуэлни бошдан кечиради – ўзи билан ички жанг, эски ва янги табиат ўртасидаги кураш, тана ва руҳ орасидаги жанг.

Янги авлод ваъда қилинган ерга кириши керак эди, лекин ўз хизматларига кўра эмас, балки Худо ваъда қилгани учун. Канъонга кириш учун улар Йордан сувларидан ўтиб, Йерихон қалъасини тор-мор этишлари керак эди. Улар шунчаки ҳамма эски нарсани ташлаб, янгига келишлари, уларнинг ота-оналари хоҳлаганидек, Худога ўз шартларига кўра эмас, балки Худонинг шартларига кўра яқинлашишлари керак эди, қулликдан чиқиб, меросга киришлари керак эди. Улар чўлга оид, қулларга хос, ўзига йўналтирилган тафаккурни Йордан сувлари орқасида қолдириб, фақат Ваъда Қилганга қарашлари керак эди! Ҳар бир қотма, итоатсизлик ва исён қалъаси, кўнгли бўшлик ва қўрқув, ноаниқлик ва шубҳалар йўқ қилиниши керак эди.

Йерихон улар эгаллаши керак бўлган биринчи шаҳар эди. Йерихон – оккултизм маркази, душманлар томонидан бутунлай босиб олинган лаънат остидаги шаҳар эди. Бу стратегик муҳим жой эди, чунки у орқали мамлакатнинг ички қисмига олиб борадиган асосий йўллар ўтган эди. Йерихон девори мустаҳкам, қўшдевор эди – бири -бошқасининг ичида эди ва унга чиқиш қийин эди. Раббий таклиф қилган стратегия, дунёвий нуқтаи назардан, мутлақо ғайритабиий эди: қуролдан фойдаланиш, ҳарбий ҳаракатлар, зинапоялардан ҳужум қилиш ёки шаҳарни эгаллаш режаси йўқ эди. Худо имон ва радикал итоаткорлик билан аниқ бажарилиши керак бўлган буйруқларни берди. Олти кун кетма-кет улар шаҳарни тўлиқ сукутда айланиб чиқишлари керак эди, етти руҳоний Худонинг сандиғи олдида етти юбилей карнайларини кўтариб, карнай чалишлари керак эди, еттинчи куни улар шаҳарни етти марта айланиб чиқишлари керак эди ва Йешуа буйруғи билан охирги карнай овози эшитилганда баланд овозда бақиришлари керак эди ва деворлар кулаши билан – бу шаҳарни бутунлай Раббийга топшириш лозим эди, ҳеч нарсани ўзига қолдирмаслик керак эди!!! (Йешуа 6). Имон билан Йерихоннинг деворлари қулаб тушди, шаҳар Раббийга топширилди, Раббий Ўзининг ғалабасини кўрсатди.

Худди Йерихон деворлари қулаганидек, Худо бизни қул қилган ҳамма нарсадан озод қилишга интилади, душман қурмоқчи бўлган,  бизнинг қалбимизнинг тубида мустаҳкамлашиши мумкин бўлган ҳар қандай қотмаларни, ҳар қандай қалъа ва шаҳарларни вайрон қилишни хоҳлайди. Худо ҳар қандай қонунчиликдан, худбинликдан, нафснинг хоҳиш-истакларига қарамликдан халос қилишни хоҳлайди, қалбимиз фақат Унга буткул ва тўлиқ бағишланишини хоҳлайди.

Тана исён қила бошлаганда, биз бунга қарши туришнинг иложи йўқ деб ўйлашимиз мумкин, аммо биз Масиҳда ўлганимизни ва Унинг янги ҳаётида тирилганимизни ёдда тутишимиз керак. Ҳамма эски нарсалар Йордан сувлари орқасида қолди, қалбимизнинг Йерихон қалъаси имон фарёдидан ўлди (Ибронийларга 11:30). Масиҳдаги янги ҳаётимиз – бу бизга ҳар қандай гуноҳ ва ҳар қандай қотма устидан ғалаба берадиган ҳаётдир! Биз гуноҳ учун ўлдик ва Худо учун тирикмиз (Римликларга 6:11-13). Бу ҳақиқатларни қўллаш учун сиз доимо муқаддаслик Манбасида – РАббийда  бўлишингиз керак, биз ўзимиз қотмаларни барбод қила олмаймиз, лекин Муқаддас Худо биз учун курашмоқда, Исо Масиҳ аллақачон ғалаба қозонган! Фақат Унинг кучи билан, танамизнинг истаклари оқимига қарши ҳаракат қиладиган Муқаддас Руҳнинг кучи билан биз ғалаба қозонишимиз мумкин, чунки « тана изми билан яшовчи одамлар тана измига оид нарсалар ҳақида ўйлашади,  руҳ изми билан яшайдиганлар – руҳий нарсалар ҳақида ўйлашади (Римликларга 8:5-13), «руҳ изми билан ҳаракат қилсак, тана измининг истакларини бажармаймиз» (Галатияликларга 5:16, 25).

Биз танамиздан ҳеч нарса қарздор эмасмиз. У бизни қул қилиш, оғриқ, азоб-уқубат келтириш, руҳий ҳаётимизни бўғишдан бошқа ҳеч нарса биз учун қилмайди. Лекин негадир Исроил ўғиллари Мисрда қул бўлганликларини, у ерда калтакланганлари, умидсиз бўлиб ўлимда яшаганларини унутиб, Мисрга қайтишни хоҳлаганларидек, биз ҳам тез-тез тана измига қайтамиз. Мисрдаги ҳаёт ўтмишда, Йерихон қалъалари вайрон бўлган, биз Раббий билан ҳаётнинг неъматларидан завқланиб, янги ерга кирамиз.

***

Шунинг учун сиз энди қул эмас, балки ўғилсиз; ва агар ўғил бўлсангиз, Исо Масиҳ орқали Худонинг меросхўрисиз.

Галатликларга 4:7.

Ўтган ҳаётингиздан сизни нима орқага қайтаради?

______________________________________________________

Ҳозирги ҳаётингизда  сизни нима безовта қилади, сизни заифлаштиради, қувончдан маҳрум қилиб, қўрқув ва титроқни келтириб чиқаради?

______________________________________________________

Бугун ўз ичингизда нима билан курашяпсиз? Ҳар қандай руҳий баракалардан тўлиқ баҳраманд бўлиш учун онгингизнинг қайси қотмаларини барбод қилиш керак?

______________________________________________________

Тўхтанг, Худодан сўранг, У қалбингиздан душманга тегишли бўлган ҳамма нарсани қувиб чиқариш учун, қалбингизда фақат У ҳукмронлик қилиши учун қандай уруш стратегиясини сизга беради.  

 ______________________________________________________

Ибодат

• Хушхабарда Худонинг кучи намоён бўлиши, тавба ва сувга чўмиш ҳосилларида намоён бўлиши учун.

•Мусулмонларнинг нажот топиши учун, улар гуноҳларидан тавба қилишлари ва Исо Масиҳ орқали нажотни қабул қилишлари учун, Муқаддас Руҳ уларнинг ёлғон таълимотларини фош қилиши учун, улар Худонинг Каломи ҳақиқатига ташна бўлишлари учун.

4. Чунки жангимиздаги қуроллар тана измига оид эмас, балки истеҳкомларни барбод қилиш учун Худо томонидан қудратлидир.

5. Булар билан Худони таниб-билишга қарши кўтариладиган ҳар қандай хаёл ва кеккайишни йиқитамиз ҳамда ҳар қандай фикрни Масиҳга бўйсуниши учун асир қиламиз

19-кун

Биз баҳайбатларни ағдарамиз

«Бироқ Мусо мени юборган ўша пайтда қандай бўлган бўлсам,

ҳозир ҳам худди шундай тетикман.

Ўшанда менинг кучим қанча бўлган бўлса,

ҳозир ҳам жанг қилиш, чиқиш ва кириш учун ўшанча кучим бор.

 Шундай қилиб, Раббий менга ўша куни  айтган ушбу тоғни бергин.

Зеро сен ўша куни у ерда Анаким ўғиллари яшашини,

уларнинг шаҳарлари катта ва мустаҳкам эканлигини эшитган эдинг.

Агар Раббий мен билан бирга бўлса,

Раббий айтганидек, мен уларни қувиб юбора оламан”.

Йешуа 14:11-12.

Йешуа 14-боб, 15:13-16, 17:14-18, 18:1-1-7, 17:3-6;

Сонлар 27:1-7; Ҳакамлар 1; Ҳакамлар 2:11-15

Исроилнинг бутпарастларга қарши жанги бир неча йил давом этди. Шундай қилиб, «урушдан ер тинчланди» (Йешуа Нун ўғли 11:23). Йешуа ўз вазифасини бажарди, лекин ҳали ҳам душманни қувиб чиқариш керак бўлган, Худо ваъда қилган ерларда уни эгалик ва ҳокимиятдан маҳрум қилиш керак бўлган ҳудудлар бор эди. Ҳар бир қабиланинг вазифаси қолган душманларнинг охиргисини йўқ қилиш эди. Йешуа қариб қолди ва лекин ҳали ҳам “мерос қилиб олиш учун кўп ер” қолди (Йешуа Нун ўғли 13:1). Раббий ерни мерос қилиб берди, лекин халқ душманларни қувиб чиқаришга шошилмаганидек, уни эгаллашга шошилмади (Йешуа 13-19-боблар).

Шундай қилиб, ер қабилалар орасида тақсимланганида, 85 ёшли бир кекса одам Йешуадан унга тоғни беришини сўради, бу эса бобомиз Иброҳимга Раббийнинг Ўзи ваъда қилган ер эди, у ерда у ўрнашиб, Мамре эман боғига қурбонгоҳ ўрнатган эди, у ерда хотини Сорани дафн қилган эди, у ерда ўзи ҳам дафн қилинган эди (Ибтидо 13:18, 23:19). Ва, эҳтимол, биз нима учун бундай кекса одам тоғ сўраши керак, нега у ишдан тинчланмайди, деб ҳайрон бўлган бўлар эдик, чунки кўплаб ўрта ёшли одамлар одатда ўтмишга қарашади, келажак учун ҳеч қандай режалар тузмасдан, улар ўзлари учун яшашни бошлайдилар, чунки улар аллақачон катта меҳнат қилишган. Aммо Калеб бундайлардан эмас эди, унинг қалбида Раббий ваъда қилган нарсага рашқ ва ташналик бор эди. У 85 ёшида аллақачон кўп иш қилган эди, лекин у ҳали ҳам ўз улуши учун курашишга,  душманларини эгалик қилишдан маҳрум қилишга, душман кучлари томонидан босиб олинган ҳудудларни озод қилишга бақувват ва кучли эди(Йешуа 14:6-13). Калеб ўзи учун Хебронни сўради, унинг собиқ номи Кириаф-Aрба эди, яъни, Aрба шаҳри, Ҳанак ўғиллари орасидаги буюк одамнинг, Исроил халқини жуда қўрқитадиган баҳайбатлар шаҳри эди(Йешуа 14:12-15). Аммо улар жасур, мард ва Раббийга содиқ Калебни қўрқитмадилар, унинг юраги Худонинг еридан барча душманларни йўқ қилиш истагига тўла эди (Йешуа 15:13-16). Aксинча, эфрайимликлар, бир  улушни эмас, кўпроғини хоҳлашди, лекин шу билан бирга, улар янги ҳудудларни эгаллашдан қўрқишди, чунки улар Канъонликларнинг темир араваларидан ва уларнинг буюк кучидан қўрқишди. Улар “чеклов ва қўрқув қўшиқларини куйлашди” ва шу билан душманни улуғлашди (Йешуа 17:14-18).

Қолган етти қабила бориб, Раббий берган ерни мерос қилиб олишга шошилмади (Йешуа 18:1-1-7). Манашеҳнинг невараси Салпааднинг қизлари ўз мерослари ҳақида билишар эди ва ҳеч қандай мерос олмасдан четда қолишни истамадилар. Жасорат ва дадиллик билан улар Йешуа ҳузурига Эгамизнинг уларга нисбатан қилган амрини эслатиш учун келишди (Йешуа 17:3-6, Сонлар 27:1-7).

Биз учун ваъда қилинган ернинг тасвири –  бу Худонинг Шоҳлигининг тасвири бўлиб, биз ҳам  у учун курашишимиз керак, у эса куч билан олинади(Матто 11:12), у бизнинг ичимиздадир (Луқо 17:21). Бугун биз муқаррар равишда «баҳайбатлар» – васвасаларга дуч келамиз, улар қалбимизга мустаҳкам кириб бориши мумкин. Aммо, бу баҳайбатлар қандай бўлишидан қатъи назар, биз уларга имон ва жасорат билан қарши туришимиз мумкин, Калеб билан бирга айтишимиз мумкин: «Менга бу тоғни беринг”. Биз Худонинг Шоҳлигига куйган ҳолда, “оловдан чиққандек” киришни хоҳламаймиз, лекин соф ва беғубор ҳолда киришни хоҳлаймиз. Имон неъматларига эга бўлиш учун ҳаракат ва меҳнатсеварлик керак. Буларнинг барчаси билан биз Aдан боғимизни ўстирамиз,  яъни юрагимиз тупроғини парвариш қиламиз, токи у тана эмас, балки Руҳнинг ҳосилини ўстирсин (Галатликларга 5:16-24).

Aфсуски, Исроил халқи тўлиқ курашмади, улар душманларини қувиб чиқармадилар, барча «баҳайбат»ларни йўқ қилмадилар (Йешуа 13:13, 15:63, 16:10, 17:12-13; Ҳакамлар 1). Кейинчалик, бу душманлар, бу «баҳайбатлар” уларни мағлуб қила бошладилар ва ўзлари учун тузоққа айландилар. Халқ Раббийдан юз ўгириб, бошқа худоларга хизмат қила бошлади (Ҳакамлар 2:11-15).

Канъон лаънатланган ер эди (Ибтидо 9:25-26), лекин Раббий уни Ваъда қилинган ерга, барака ерига айлантирди, у ҳар қандай бузуқлик, қонунбузарлик ва жирканчликдан покланиши керак эди. Илгари бутпарастлар ва бетавфиқ баҳайбатлар бошқарган шаҳарлар билмасдан  одам ўлдириб қўйган ва ҳимоя, хавфсизликни қидираётган одамлар учун бошпана шаҳарларга айланди (Йешуа 20). Кириат-арба (Халев ўзи учун сўраган буюк Aрба шаҳри Хеброн деб атала бошлади, унинг янги номи «жамоа, дўстлик, мулоқот, бирлик» деган маънони англатади. Эътиқод, мардлик ва жасорат соҳиби Калеб буюк баҳайбатнинг қалъасини одамлар хавфсизлик ва ҳимояга эга бўладиган жойга айлантирди. Биз учун бундай бошпана шаҳарлари – бу Масиҳнинг сурати бўлиб, унда барча гуноҳкорлар нажот топишлари мумкин.

Бугун Раббий бизнинг шаҳарларимизни ва қалбимизни ўзгартира оладими? Бугун биз Ундан шаҳар ва тоғларни сўраб, у ерда Унинг ҳокимиятини ўрнатишимиз ва у ерда Унинг байроғини ўрнатишимиз мумкинми? Иқтисодиёт, сиёсат, бизнес, маданият, таълим, фан, тиббиёт, спорт, оила, оммавий ахборот воситалари – бу таъсир тоғларининг ҳар бирида, бу соҳаларнинг барчасида ҳали ҳам душманлар ҳокимиятни ушлаб туришади, чунки ҳамма жойда бетавфиқлик ва ёвузлик гуллаб-яшнамоқда. Бугун биз Худонинг Шоҳлигини кенгайтирадиган, ваъда қилинган ернинг тобора кўпроқ янги ҳудудларини эгаллаш орқали ғалаба қозонадиган одамларга жуда муҳтожмиз. Бугун биз Раббийга тубдан итоат қилишимиз керак бўлган одамлармиз, бу ерда Унинг ҳокимиятини ва Шоҳлигини тасдиқлашимиз лозим. Бугун, сўнгги кунларда, бизнинг ҳаётимиз ва ҳаётимизнинг маъноси «бир амаллаб, судралиб» Худо Шоҳлигига етиб олишда эмас, балки Раббий даъват қилган одам: Унинг ғалабаларини амалга оширишга даъват қилинган, Масиҳ учун бу дунёни забт этишга даъват қилинган  одам ҳаёти билан яшашдадир.

***

Баҳайбатларга қаранг — ва сиз қоқилиб кетасиз. Худога қаранг — ва сизнинг баҳайбатларингиз парчаланиб кетади.

Макс Лукадо.

Сизнинг ваъда қилинган ерга муносабатингиз қандай (ички ваъда қилинган ер – юрак ери, у тиканлардан тозалашга муҳтож; ташқи – таъсир тоғи, бу ерда Худонинг ҳокимияти эълон қилиниши керак)? Жасур ва қатъиятли бўлган ва меросни олиб, ерни душманлардан тозалашга қарор қилган Калеб ва Манаше қабиласининг қизлари кабими? Кўпроқ ерни рашк қилган, лекин баҳайбатлардан қўрққан эфремликлар кабими? Мерос олишга шошилмаган ҳам қолган етти қабила кабими?

 ______________________________________________________

Бугун қандай баҳайбатлар ва таҳдидлар билан иш кўришингизга тўғри келяпти? Уларни енгишингиз учун сизга нима керак?

 ______________________________________________________

Оғзингизда қандай қўшиқ эшитилади? Душманни улуғлайдиган “чегараланиш ва қўрқув қўшиғи”ми ёки Қодир Раббийни улуғлаш қўшиғими? (Бугун қандай қўшиқ куйлаяпсиз?) Қайси қўшиқ куйлашни хоҳлайсиз?

______________________________________________________

Раббий сизни қандай янги ерлар ва тоғларга олиб келди ва уларда нима қиласиз? Жимлик билан Муқаддас Руҳдан сизга ҳаракат режасини айтиб беришини сўранг.

______________________________________________________

Ибодат

Бизнесменлар орқали ва бизнес соҳасида шогирларни кўпайтириш учун.

20-кун Ғалабага қадар яхши жасорат билан ҳаракат қилиш

«Мен яхши жанг билан жанг қилдим, ўз масофамни тугатдим, имонимни сақладим.

Энди эса мен учун ҳақлик тожи тайёр  турибди.

 Ҳақ ҳукм қилувчи Раббий ўша куни шу тожни менга беради.

Фақатгина менга эмас,

балки Унинг намоён бўлишини севадиганларнинг ҳаммасига ҳам беради».

2 Тимотий 4:7-8.

« Ким ғалаба қозонса ва Менинг ишларимни охиригача бажарса, мен унга бутпарастлар устидан ҳокимиятни бераман»

«Ғолиб келадиганга ва Менинг сўзларимга охиригача риоя қиладиганга мажусийлар устидан ҳокимият бераман».

Ваҳий 2:26.

2 Тимотий 1-4 боб;

Ваҳий 2:7, 11, 17, 26-28, 3:5, 12, 21.

Раббий кўплаб жангларда – Йерихон, Гай, Aсор ва Мером сувларида Йешуа Нун ўғлини  муваффақиятлар ва ажойиб ғалабалар билан тожлади. Йешуа бошчилигидаги Исроил ўғиллари ўттиз бир шоҳни мағлуб этишди! Бу мисли кўрилмаган муваффақият! Ер мерос бўлиб қолди! Раббий ғалабаларни ваъда қилди ва У Ўзининг муқаддас кўрсатмаларидан на ўнгга, на чапга чекинмаган Йешуа учун Ўз сўзини бажарди.

Гидеон, Довуд, Сулаймон, Иброҳим, Юсуф – каби кўплаб имон қаҳрамонлари орқали Худо бизга Масиҳдаги ҳақиқий мавқеимизни кўрсатади. Ва бу мавқе – шоҳона: бизлар бу дунёнинг бошлиқлари ва ҳокимиятлари устидан ғалаба қозонишга даъват қилинганлармиз!!!

Ғалаба ҳар доим орзу қилинади, лекин руҳий дунёда бу зарурият! Улар жанг майдонида охирги томчи қонгача бунинг учун курашадилар! Улар уни мусобақаларда ва ҳар қандай спорт майдонида қидирадилар! Хушхабар майдонидаги ғалаба янада кўпроқ талабга эга ва абадийлик, ҳаётнинг ўлим устидан ғалабаси, Нур Шоҳлигининг зулмат шоҳлиги устидан ғалабаси учун муҳимдир.

Бизда, Худонинг армияси аъзолари, хушхабар жанг майдонида ғолиб бўлиш учун шунчалик жасорат, иштиёқ ва адреналин борми? Ғалаба тўлиқ фидойилик, фаол ҳаракат ва иштиёқни талаб қилади.

Ҳаворий Павлус хушхабарни олиб бораётиб қандай курашиш кераклигини кўрсатиш учун спорт мисолларидан фойдаланишни яхши кўрарди! У ўзи учун асосий нарса – ўйинда иштирок этиш бўлган шунчаки тўп ва ҳавони тепадиган ўртача ўйинчи бўлишни хоҳламади. Дарҳақиқат, у хушхабар ўйинчиси эди, у учун мукофот олиш, тож олиш керак эди! У Хушхабарнинг ғалабаси ва Хушхабарнинг кўплаб одамларни забт этиши билан қизиқди, шунинг учун Худонинг инояти билан у яхши жангчи ва спортчи-чемпион сифатида «йиртар ва отар» эди.

Келинг, Тимотийга Иккинчи мактубда бу эҳтиросни кузатишга ҳаракат қилайлик, лекин келинг, Павлуснинг сўзлари ҳақида, Йешуа ўттиз бир шоҳга қаттиқ зарба берган жанг майдонидаги ҳаракатлари контекстида гапирайлик ва спорт контекстида, хоҳ у футбол чемпионати, хоҳ флорбол, хоҳ фризби, баскетбол ва бошқалар суҳбатлашамиз.

Тимотийга иккинчи мактуб Рим қамоқхонасидан ёзилган ва Павлуснинг севимли содиқ шогирдига йўлланган сўнгги хабари ҳисобланади. Павлус ўзининг «кетиш» вақти келганини билар эди ва орқага қараб, у шундай дея олган эди: «Мен яхши жанг билан жанг қилдим, ўз масофамни тугатдим, имонимни сақладим. Энди эса мен учун ҳақлик тожи тайёр  турибди.  Ҳақ ҳукм қилувчи Раббий ўша куни шу тожни менга беради”. Шу билан бирга, бу қийин йўлни босиб ўтиб, у Тимотий хизмат йўлидаги ҳар қандай босим ва қаршиликка дош беришига ва Худонинг уйининг уй қурувчиси бўлиш учун Раббийнинг даъватига содиқ қолишига ишонч ҳосил қилишни хоҳлади.

« Мен яхши жанг билан жанг қилдим…» – Павлуснинг жанглари ҳаворийларнинг фаолияти китобида, шунингдек, унинг мактубларида, масалан, Коринфликларга ёзган иккинчи мактубида тасвирланган: “Мен улардан анча кўпроқ меҳнату заҳматда, ҳаддан ташқари жароҳатларда бўлдим, кўпроқ зиндонларда ётдим ва кўп марта ўлим ёқасида бўлдим. Яҳудийлардан беш маротаба бир кам қирқта қамчи едим. Уч марта мени калтаклашган, бир марта тошбўрон қилишган, уч марта мен кемада ҳалокатга учрадим, тун ва кун денгиз тубида бўлдим. Кўп марта сафарларда бўлдим: дарёларда хавфда бўлдим, қароқчилардан хавфда, ўз қабиладошларимдан хавфда, мажусийлардан хавфда, шаҳарда хавфда, саҳрода хавфда, денгизда хавфда, сохта биродарлар орасида хавфда бўлдим; меҳнату уқубатда, кўпинча уйқусизликда, очлигу ташналикда, кўпинча рўзада, музладим ва яланғочликда бўлдим. Бундан ташқари, менинг зиммамда ҳар куни одамлар тўпланиши, барча Жамоатлар ҳақида ғамхўрлик қилиш  бор” (2 Коринфликларга 11:23-28).

 Бундай жанглар бизнинг кўз ўнгимизда ҳам содир бўлганми? Жанглар ҳар хил бўлади. Ҳар бир жанг алоҳида куч ва тўлиқ фидойиликни талаб қилади, бошқа йўл йўқ! Бир куни лагерда беш кишидан иборат иккита ёшлар жамоаси футбол майдонида ўртоқлик учрашуви ўтказди. Мураббий ва жамоа сардорлари қоидани ўзгартиришга қарор қилганларида ҳисоб 3:1 бўлди. Улар кучли жамоадан икки футболчини олиб ташлашди ва кучсиз жамоага икки футболчини қўшишди. Майдонда уч кишига қарши етти киши ўйнади. Томошабинлар нимани кутишни билмай, бор эътиборларини майдонга қаратдилар. Орадан беш дақиқа ўтди, аммо ҳисоб ўзгармади – 3:1. Кейин ҳакам кучли жамоадан яна бир футболчини олиб ташлади ва саросимага тушган жамоага учта янги футболчи қўшди. Мана бу томоша бўлди! Икки кишига қарши ўн киши ўйнади! Дарвозабон ва бир футболчидан иборат жамоа учун футбол майдони жанг майдонига айланди! Ҳамманинг эътиборини тортган ягона футболчи нафақат майдон бўйлаб югуришни, балки икки юз фоиз кучини бериб уча бошлади. Белгиланган вақтдан сўнг ўйин 3:2 – ҳисобида кам ўйинчидан иборат жамоа учун ажойиб ғалаба билан якунланди. Кучли қарсаклар трибуналарни портлатиб юборди! Томошабинлар ҳуштак чалишди, қарсак чалишди ва қаҳрамонларнинг исмларини бақиришди! Улар жуда қаттиқ ўйнашди, ўзларига ачинмадилар, лекин бор эътиборини ўйинга қаратиб, майдонда бор кучларини беришди. Қарама-қарши жамоа миқдорий устунликка қарамай, тўлиқ ўйин учун бор кучини сафарбар эта олмади. Ҳар бир футболчи майдонда бор кучини беришга ҳожат кўрмади, чунки ундан ташқари яна тўққизтаси бор эди. Майдондаги бу хатти-ҳаракат мағлубиятга олиб келди.

Етти жамоатга ёзган мактубида Масиҳ ҳаммани руҳлантиради ва ғалаба қозонишга чақиради (Ваҳий 2-3 боб)! Ғалабага қадар курашинг! Баъзи жамоатлар қатъий қарор қилишди: нима бўлишидан қатъий назар ғалаба қозониш! Бошқалар бўшашиб, ҳушёр туролмай, мағлубият йўлига ўтишди.

Павлус Тимотийни хушхабар пойгасида рақибининг босимига берилмасдан, яхши имон жасорати билан ҳаракат қилишга ундайди. Спортчиларга «босим» – сўзи таниш, мусобақаларда қатнашиш учун жавобгарлик босими, рақиб, томошабин, ҳакам ва бошқалар томонидан босим. Павлус ҲAММA нарсага дош берганини айтди. У барча қувғинларга, барча занжирларга, хушхабар учун кўрган барча азоб-уқубатларга дош берди. Душман ҳужумига ҳамма ҳам дош бера олмайди. Тимотийга ёзган иккинчи мактубида Павлус барча Aсияликлар, шу жумладан, Фигел ва Эрмоген уни тарк этганларини, шунингдек, Димас ҳозирги асрни севгани учун уни тарк этганини эслатиб ўтади, пойгани тарк этган бошқалар ҳам кўп эди.

Павлуснинг муваффақияти, ғалабаси шундан иборат эдики, у майдонда бўлганида, Aсосий Шахсни  кўра олар эди. У ягона Худонинг олдида, ҳақ Ҳакамнинг олдида турганини билар эди! Павлус ғолиб бўлиш учун ўзини шу билан мустаҳкамлар эди.

***

 «Ғолиб келадиганга ва Менинг сўзларимга охиригача риоя қиладиганга мажусийлар устидан ҳокимият бераман».

Ваҳий 2:26.

1.Биз ғолибмизми? Нега?

2.Ҳаётимизда нимани ўзгартиришимиз керак? Бизнинг хушхабаримиз ҳақиқий жасорат билан  бўлиши ва ғалабага олиб келиши учун нима қилишимиз керак?

3.Қайси соҳа ва томонларда ғалаба керак?

Ибодат

1) Хизматдаги ҳамкорларимиз ва шерикларимиз учун: Ҳар бири учун номма ном ибодат қиламиз.

2)Хизмат қилиш жараёнида бизларда кучли ҳаракат қилаётган Худонинг қудрати билан жанг қилишимиз учун.

3)Мураббийлар, спорт жамоалари ва клублари (фризби, флорбол, футбол, волейбол, баскетбол, жанг санъати ва бошқалар) учун.

21-кун

Биз Унинг шуҳратига кирамиз

«Бутун ер Раббийнинг шуҳрати билан тўла”

Сонлар 14:21.

Чиқиш 33:17-23; 2 Коринфликларга 3:6-18; Римликларга 15:7-13;

Яҳудийларга 3 ва 4-боблар; Ваҳий 4 ва 5 боблари.

Худо ҳар доим Ўз халқи билан бўлган, У доимо уларга Ўзининг ҳузурини намоён қилган. Бу булут ва олов устунида эди (Чиқиш 13:20-22), Худонинг исми ёзилган фаришта шаклида эди (Чиқиш 23:20-22), шуҳрат булути муқаддас чодирни қоплаган эди, у Исроил ўғилларига йўл кўрсатар эди (Чиқиш 40:34-38), Худо Ўзининг буюк қудратини намоён қилиб, халқини Мисрдан олиб чиқди (Қонунлар 4:37). Раббий Мусога тиканли бутада зоҳир бўлиб, уни хизматга чақирди ва унга Яҳова сифатида намоён бўлди (Чиқиш 3:1-10). Раббий Йерихон қўлга олинишидан олдин Йешуага ҳам зоҳир бўлган (Йешуа 5:13-15). Раббий Ўз халқига ваъда қилинган ерни олганларида Ўзининг шуҳратини намоён қилиб, кўп мўъжизалар кўрсатди. Aҳд сандиғи Йордан дарёсидан ўтаётганда ва Йерихон қўлга киритилганда (Йешуа 3, 6) халқ билан бирга бўлган, Раббий Исроил учун Ўзининг қудрати ва шуҳрати билан осмондан катта дўл ташлаб, қуёш ва ойни тўхтатиб душман шоҳларига қарши курашган(Йешуа 10:11-15). Худо Ўзининг шуҳратини Ўз халқи орасида мавжудлигининг далили сифатида кўрсатди.

Эҳтимол, кўпчилигимиз, Раббийнинг қудрати ва ҳокимияти тобора мустаҳкам ўрнатилаётган янги ва янги ерларда, ҳаётимизда Раббийнинг шундай улуғвор ишларини кўришни хоҳлаймиз. Aммо шуни тушунишимиз керакки, Худонинг улуғворлиги ҳозир бизда яшайди, биз Раббимизнинг улуғворлигини акс эттиришга даъват этилганмиз (2 Коринфликларга 3:18).

Йешуа итоат қилди ва ўз даъватини ҳеч қандай норозиликсиз, шубҳасиз бажарди, Ўз халқи учун Раббийнинг Канъон юрти ҳақидаги ваъдаларига ишонди.

Худо У орқали Ўзининг улуғворлигини кўрсатди. Худонинг издошларининг имони, итоаткорлиги, садоқати туфайли бошқа халқлар ва шоҳлар уларнинг Раббийи ҳақида билиб олишади (Йешуа 2:10-11; Йешуа 4:23-24; Йешуа 9:3,9).

Йешуа Худонинг ваъдаларига ишониш ва Худонинг амрларига тубдан итоат қилиш орқали Худонинг улуғворлигига кирди. Раббийнинг Ўзи Йешуани улуғлади (Йешуа 3:7, Йешуа 4:14, Йешуа 5:26). Худонинг бошқаруви ва Унинг сўзларига бўйсуниб, Йешуа ваъда қилинган ерни олиб, ер тинчланиши учун одамларни у ерга олиб киришга муваффақ бўлди (Йешуа 11:15, 23). Худонинг улуғворлигини кўрган буюк етакчи Мусо – (Чиқиш 33:17-23, 2 Коринфликларга 3:6-16) буни қила олмади, худди шундай, Қонун –  одамлар учун катта барака бўлишига қарамасдан, инсоннинг гуноҳкорлиги туфайли бажаришнинг иложи бўлмаган эди.

Бугун биз учун Нун ўғли Йешуа Исо Масиҳнинг тимсоли сифатида намоён бўлмоқда.

Раббимиз Исо Ота Худонинг улуғворлигининг аниқ акси бўлиб, одамларни гуноҳлардан тозалади ва Ота томонидан улуғланди (Ибронийларга 1:2-3:13).

Унга ишониб топширилган ишни охиригача бажариб, Масиҳ Отасини улуғлади ва Унинг хизмати орқали Худонинг буюк улуғворлиги ошкор бўлди (Юҳанно 17:4, Римликларга 15:8-9).

У бизга Худонинг инояти тахтини очиб берди, биз унга аллақачон ҳозир келишимиз мумкин (Ибронийларга 4:13-16) ва Исо Масиҳ ерга эгалик қилиш ҳуқуқини тўлиқ ўз зиммасига олганида биз шон-шуҳратга қўшиламиз (Ваҳий 4, Ваҳий 5). Худо Шоҳлигининг улуғворлиги яқинлашмоқда ва яқинлашмоқда деб ўйлаш жуда қувончли!

Исо биз учун ўлганида “улуғворлик ва шараф билан бурканган эди” ва шу билан бизни Ўзининг улуғворлигига қабул қилди (Ибронийларга 2:9-10, Римликларга 15:7), аммо бу шон-шуҳрат азоб-уқубатларга тўла (Римликларга 8:17-18).

Шуҳрат сари йўл, ғалаба сари йўл кўпинча оғриқ, йўқотишлар ва қийинчиликлардан ўтади. Aммо дардимиз қандай бўлишидан қатъий назар, қандай жангларни бошдан кечирганимиздан қатъий назар, қандай юрак ҳужумларини бошдан кечирганимиздан қатъий назар, бунинг охири доимо Худонинг улуғворлигидир! Aзоб вақтинчалик, чунки Раббимиз Исо Масиҳ бизни ҳақиқий оромга  олиб киради (Ибронийларга 3, Ибронийларга 4). Ҳозирнинг ўзида ҳам У барча оғир юк остида қолганларга ва дармонсизлик қадар меҳнат қилаётганларга ором бермоқда (Матто 11:28-30).  Келажакда У 1000 йиллик Шоҳликда, гуноҳ бўлмаган янги таналарда ором беради(Ваҳий 20:4-6), У абадий ором беради(Ваҳий 21:4). Ердаги уйни тарк этиб, биз Исо Масиҳ биз учун тайёрлаган жойга шошиламиз(Юҳанно 14:2-3).

Ҳа, бизнинг йўлимиз қийин ва ёқимли дақиқалардан холи бўлиши мумкин, аммо бизни йўлнинг ўзи эмас, балки охирги манзили кўпроқ қизиқтиради.

1. Сўнгра мен янги осмон ва янги ерни кўрдим, зеро олдинги осмон ва олдинги ер ўтиб кетди, энди денгиз ҳам йўқдир.

2. Мен, Юҳанно, осмондан, Худодан тушиб келаётган, ўз куёви учун безатилган келиндек тайёрланган янги шаҳарни, муқаддас Йерусалимни кўрдим.

3. Мен осмондан гапираётган кучли бир овоз эшитдим: «Мана, Худонинг Чодири одамлар орасидадир! У улар орасида яшайди, улар Унинг халқи бўладилар! Худонинг Ўзи уларнинг орасида бўлади ва уларнинг Худоси бўлади!

4. Худо уларнинг кўзларидаги ҳар бир кўз ёшини артади. Ўлим бошқа бўлмайди. Йиғи-сиғи ҳам, фарёд ҳам, оғриқ ҳам бошқа бўлмайди, чунки олдингилари ўтиб кетди”.

5. Тахтда Ўтирган: “Мана, ҳамма нарсани янги яратяпман”, – деди. У менга: “Ёзиб олгин, зеро бу сўзлар ҳақиқий ва ишончлидир”, – деди.

6. Кейин У менга яна деди: “Амалга ошди! Мен Алфа ва Омега, Бошланиш ва Тугашдирман. Чанқаганга тирик сув манбаидан текин бераман.

7. Ғолиб келадиган ҳамма нарсани мерос қилиб олади. Мен унинг Худоси бўламан ва у Менинг ўғлим бўлади.

Ваҳий 21:1-7.

****

12. Улар кучли овоз билан: “Сўйилган Қўзи куч-қудрат, бойлик, донолик, қувват, шараф, шуҳрат ҳамда баракани қабул қилишга лойиқдир!” – дер эдилар.

13. Осмонда ва ерда, ер остида ва денгизда бўлган ҳар бир мавжудот, хуллас, уларда бўлган ҳамма нарса: “Тахтга Ўтирганга ва Қўзига абадулабад дуойи-баракат, шон-шараф, шуҳрат ва салтанат бўлсин”, – деб сўзлаётганларини эшитдим.

Ваҳий 5:12-13.

Бугун Исо Масиҳ Ўзининг улуғворлигида келиб, Ўз салтанатини ўрнатганида у билан учрашишга тайёрмисиз? Ҳаётингизнинг ҳар бир кунида Худонинг улуғворлигини қандай акс эттирасиз? Мисоллар келтиринг:

_____________________________________________________________________________

Тўхтаб, Исо Масиҳдан сўранг: бугун қандай воқеликда яшаяпсиз? Худонинг фарзанди каби осмонда яшаш воқелигидами ёки етим каби ердаги ташвишлар воқелигидами?

 ______________________________________________________

Исо  Масиҳ яна келиб, Ўз шоҳлигини ўрнатишига ишонч бугун У учун яшашингизга қандай ёрдам беради? ______________________________________________________

Ибодат

 Ўз жамиятларингиз билан ишлаш, шогирдлик гуруҳлари ва жамоатлар очилиши учун.